Cashmere sweaters uit Nepal verkopen? MONK's Founders Did, So They Moved There

Openbare fabriek in New York City is het soort plek waar ik zonder aarzeling langs loop. Het is een winkel voor designerkleding in het Soho Grand Hotel: te rijk voor mijn bloed, stel ik me voor, of, in ieder geval, te modieus voor deze toegewijde acrobiet-t-shirt. Maar ik stap binnen om Rabindra "Rabi" Shrestha te ontmoeten. Hij begroet me buiten in de regen - ik ben een beetje laat - en neemt me mee naar de winkel waar zijn bedrijf MONK, een Nepalese kasjmieren outfit, een ruimte heeft om zijn waren te laten zien. Ik voel de hyperzachte truien en realiseer me meteen dat ik - misschien, misschien - vaker op dit soort plaatsen zou komen. En ik heb MONK's verhaal nog niet eens gehoord.

Shrestha en zijn Wharton School klasgenoot, Harris Atmar, lanceerde MONK in november 2015, maar Shrestha denkt al jaren over dit idee. "Ik ben opgegroeid op een steenworp afstand van waar het grootste deel van onze productie in Nepal wordt gedaan," vertelt hij me in de Public Factory terwijl we truien en sjaals aaien. "Alles is handgemaakt door ambachtslieden die we in Nepal op de grond hebben gekocht.Het begon allemaal, want elke keer dat ik het gebruikte - kasjmier is een heel normaal materiaal in Nepal - zou iemand me een schouderklopje geven of me een knuffel geven, dan zouden ze zeggen: 'Dat is de zachtste trui die ik ooit heb aangeraakt.' Na een tijdje vroegen mensen me om spullen mee te nemen uit Nepal wanneer ik naar huis ging of een paar vrienden die kwamen op bezoek zeiden: 'Dit is het meest verbazingwekkende', en ze zouden voor duizenden dollars dingen kopen. Dus ik zei: 'Waarom zou je dit niet in een soort van soort veranderen?'"

De twee voormalige investeringsbankiers gingen plannen en verhuisden vervolgens naar Shrestha's oorspronkelijke Kathmandu-vallei, waar kasjmier al duizenden jaren wordt vervaardigd. "We hebben samen aan het ontwerp gewerkt - we hebben ontwerpers in New York - maar we realiseerden ons dat we in Nepal, in de fabriek, op de grond moesten staan ​​om alles goed te krijgen. Dus zijn we voor een paar maanden naar Nepal verhuisd, "zegt hij. "De meeste fabrieken, je stelt kledingfabrieken voor als deze enorme operaties. Maar in Nepal zijn het eigenlijk maar kleine, door familie gerunde bedrijven met misschien 20 of 30 heren. Het is echt een heel aparte omgeving. Ze worden allemaal met de hand gedaan, dus het zijn bijna workshops meer dan fabrieken. "Shrestha vertelt me ​​dat MONK bronnen heeft van vier fabrieken die anders goed vakmanschap leveren aan Italiaanse en Franse ontwerpers.

Shrestha zorgt ervoor dat hij op de door New York City ontworpen elementen wijst - kleurendip op het einde van een v-hals of de contrasten op de hoodie, hun bestseller - maar het verhaal blijft terugkomen bij de handwerkslieden van Nepal. "Als ik zeg dat alles met de hand is gemaakt, bedoel ik echt dat alles met de hand wordt gemaakt," vertelt hij, "omdat zelfs de knoppen met de hand zijn gesneden." Shrestha laat me de doos zien waarin de truien binnenkomen. Het is misschien wel de doos mooiste doos die ik ooit heb gezien. En dat is een zin waarvan ik nooit dacht dat ik die ooit zou schrijven. Het is handgemaakt met alle juiste hoeken en bevat papieren die zijn gemaakt van de pulp van een Himalaya-plant. "Zelfs het afdrukken gebeurt met de hand, dus het is handzeefdrukken," zegt hij, "Het wordt niet afgedrukt door een machine van welke soort dan ook."

Sommige van de inbegrepen kranten zijn ansichtkaarten van de mensen die aan de truien werken. Hier is slechts één blurb over Ramsurad Biswakarma:

Als Senior Carver is de grootvaderlijke aanwezigheid van Ramsurad sterk voelbaar in de knoppenfabriek van MONK. Na 22 jaar bezig te zijn geweest met het snijden en beitelen van ruwe materialen zoals steen en hout tot schijfvormige schijven, belichaamt Ramsurad het kenmerk dat het meest geassocieerd wordt met vakmanschap en toewijding. Met een brede, onwrikbare glimlach vertelde Ramsurad zijn reis van Varanasi, India naar de Kathmandu-vallei alsof het gisteren gebeurde. Zijn verleden is geschreven, maar zijn toekomst ligt in de levens van zijn zoon en vier dochters, die momenteel studeren of werken in India. Omdat het huwelijk van zijn oudste dochter begin volgend jaar zal plaatsvinden, heeft de toekomst van Ramsurad veel opwinding.

MONK heeft zich verweven met de Nepalese bevolking, wijdt een deel van de opbrengst aan de Kathmandu Valley Preservation Trust en 108 Lives Project. De eerste is druk bezig met het herbouwen van UNESCO Werelderfgoedlocaties die zijn gesloopt tijdens de aardbevingen van vorig jaar, terwijl de laatste de lokale bevolking een ambacht leert. "Ze werken met de benadeelde jongeren en kansarme vrouwen in Nepal om hen te helpen financieel veilig te zijn in een omgeving die op dit moment behoorlijk zwaar voor hen is", zegt Shrestha over het 108 Lives Project. "Als we een trui maken, is er veel verspild kasjmier. Er zijn veel restjes die verspild zijn. Gewoonlijk zullen fabrieken dat allemaal opstapelen en van de hand doen. Wat we doen is dat we al dat schroot-kasjmier gebruiken en we trainen de achtergestelde vrouwen in deze verschillende kampen of sloppenwijken - zoals je ze zou kunnen noemen - om dekens of armbanden te maken. Op die manier is er geen verspild materiaal en helpen we iemand om getraind te worden in een vaardigheid die ze hopelijk op andere manieren kunnen gebruiken om geld te verdienen. We kopen ook terug wat ze maken en vervolgens verkopen we verder."

Toen Shrestha en Atmar in Nepal woonden, zagen ze uit de eerste hand hoe moeilijk het is om daar te komen. Er was een politiek aangedreven oliestop uit India, dus vrijwel alle auto's waren van de weg. Het paar zou elke dag vanuit het huis van Shrestha's familie naar de nabijgelegen fabrieken lopen. De toewijding leverde zijn vruchten af, waarbij MONK zijn hoogwaardige kasjmier verkocht in New York, Philadelphia, online en in verschillende pop-ups. "Voor de Verenigde Staten dachten we: Nepal heeft geweldige vakmensen," legt Shrestha uit. "Of het nu gaat om de makers van de knoppen, de box-makers of zelfs de breiers, geweldige handwerkslieden die echt geen kans hebben gehad om hun vaardigheden op het wereldtoneel te delen, omdat A) het moeilijk is om zaken te doen in Nepal gezien de huidige milieu, en B) de hausse van de Chinese industrie. Je kunt gewoon naar een fabriek in China gaan, zeggen dat je A, B, C wilt, en ze zullen er 's nachts 1.000 produceren. Ik wilde echt de erfenis van het materiaal naar voren brengen. Kasjmier en sweaters en al deze producten hebben echt iets meer pit dan alleen maar een assemblagelijn in China."

Vanwege zijn nauwe banden met zijn ambachtslieden is MONK erin geslaagd om de kosten van zijn kasjmier-sweaters relatief laag te houden: van $ 130 tot $ 380. Het is het soort prijs dat Shrestha en Atmar hopen dat Nepalees kasjmier alomtegenwoordig is in de VS Of, tenminste, laat meer mensen stoppen in hun tracks wanneer ze op een regenachtige dag in Soho lopen.