New York Artist's Message in a Bottle reist 3.600 Miles naar Frankrijk als protest

$config[ads_kvadrat] not found

TOP 25 NY DRILL SONGS APRIL 2020

TOP 25 NY DRILL SONGS APRIL 2020
Anonim

Na tweeënhalf jaar op zee, een fles die in het schuim was gespoten van Staten Island, dat 3600 kilometer verderop aan de zuidwestkust van Frankrijk was aangespoeld. Brigitte Barthélémy, de 65-jarige Franse schilder die het vond, ontdekte dat de boodschap binnenin eigenlijk een kunstwerk was, een schets van een aalscholver van de New Yorkse kunstenaar George Boorujy en enkele begeleidende gedachten.

Die gedachten worden misschien het best gedestilleerd door het beeld op de voorkant van de fles. Het is een stormwormstormvogel van Wilson, een zeevogel die in de miljoenen voorkomt maar zijn leven ver van de kust leeft, zelden of nooit met mensen. De vogels komen echter onze afval tegen. En dat, vertelt Boorujy omgekeerde, is het punt van de flessen die hij verzendt voor zijn project "New York Pelagic". In zekere zin wijst hij op een fout in die oude vraag over de boom die in het bos valt. Bomen maken altijd geluiden omdat er altijd dieren zijn om ze te horen. De mensheid is niet de enige.

"Al mijn werk heeft betrekking op mens en natuur, en op hoe we ons in contact brengen met dieren - hoe we ze zien," zegt hij, "en zie ze niet."

Boorujy bedacht het New York Pelagic-project na het zien van foto's van fotograaf Chris Jordan van albatroskuikens die synthetisch materiaal hadden gegeten en stierven op Midway Island. Wat achterblijft zijn "stapels plastic omgeven door botten en veren", zegt Boorujy. "Het is mooi en opvallend." Boorujy, wiens achtergrond zich in de mariene biologie bevindt, beschouwt zijn flessen als een commentaar op het afval dat door de zee karweit en verwoesting veroorzaakt waar mensen het niet kunnen opvissen.

Boorujy is vooral geïnteresseerd in de Great Pacific vuilnislap vanwege de grootte en het gevaar dat het vormt. Het plastic is in het zonlicht gedegradeerd, deeltjesvormig materiaal is in het water gesuspendeerd, dierlijke spijsverteringskanalen en het ecosysteem in het algemeen opgegeten.

De vuilnislap is een symptoom van het feit "we waarderen ons gemak boven duurzaamheid", zegt Boorujy. Vanwege de zwaartekracht komt vanwege entropie, vanwege de alomtegenwoordigheid, plastic in de zee terecht - in verrassend grote hoeveelheden. Het World Economic Forum voorspelt tegen 2050, pond-voor-pond, de oceanen van de wereld bevatten meer plastic dan vis, met naar schatting acht millon ton afval dat elk jaar in de zee wordt gedumpt.

Dat zijn ontmoedigende aantallen, en net als klimaatverandering kunnen de implicaties moeilijk te vatten zijn.

Zal het project van Boorujy een verschil maken? Het hoeft niet te. Het is tenslotte kunst. Dat gezegd hebbende, het is kunst die dient als een effectieve herinnering dat wat we creëren blijft bestaan ​​zonder ons. We plaatsen schoonheid en lelijkheid in de wereld en vergeten beide vaak. Maar alleen omdat we de schadelijke gevolgen van ons gedrag niet zien, betekent dit niet dat ze onopgemerkt blijven. Wilson's stormvogel kijkt toe.

$config[ads_kvadrat] not found