'Game of Thrones' weekde zijn schokwaarde in Wildfire en verlichtte een lont

Game of Thrones is beroemd om zijn schokkende sterfgevallen en plotwendingen - Ned's seizoen 1 onthoofding; de rode bruiloft; Jon's seizoen 5 overlijden. Het is dan ook niet verrassend dat de show is beschuldigd van het vertrouwen op de schokwaarde. En terwijl het af en toe in dat gebied treedt en slepende scènes met teveel smaak te pakken heeft (goed verzwijgen voor Ramsay Bolton), deed de seizoensfinale van het seizoen iets nieuws: de schokken kwamen van gebeurtenissen die waren niet schokkend.

Alle grote momenten waren voorspelbaar. We wisten van tevoren dat Cersei gek zou worden en King's landing zou verbranden, we weten al jaren dat Jon een Targaryen is en zijn echte moeder is Ned's zus Lyanna Stark, het was duidelijk dat Arya Walder Frey zou vermoorden, en het was gemakkelijk om denk dat het sluitende schot van het seizoen Daenerys zou zijn dat naar Westeros zou zeilen.

In dat opzicht was de seizoensfinale van het seizoen 6 nog het meest voorspelbaar. Het was ook een van de meest bevredigende. Alleen omdat deze gebeurtenissen niet verrassend waren, maakte het hen niet minder indrukwekkend. De Wildfire-reeks kostte twintig minuten schermtijd om te bouwen en het was goed besteed aan het scherm. We wisten dat het eraan zat te komen en toch gaf het verhaal de gelegenheid om te bouwen door de scène ruimte te geven om te ademen tot een fantastisch onheilspellende score. Als de sept was net snel ontploft met weinig opbouw - de manier waarop Ned werd onthoofd, Jon werd neergestoken, Ramsay vermoordde Roose Bolton - en de impact ervan zou dramatisch zijn afgenomen.

De kijker werd direct in de plaats van Margarey geplaatst, zich realiserend wat er gebeurde, maar niet in staat om het te stoppen.

Evenzo realiseerden we ons in de verhaallijn van Arya wat er zou gebeuren zodra de camera bleef hangen bij de dienstmeisjes en Jaime en Bronn de tijd hadden genomen om de seizoensfinale te bespreken. Het was duidelijk dat ze niet alleen triviale dienende meisjes waren, en toen Arya in seizoen 5 een vergelijkbare truc met Meryn Trant trok, was het gemakkelijk om te zien waar die scène zou gaan.

"The Winds of Winter" was een spectaculaire aflevering en het bleek dat voorspelbaarheid niet altijd slecht is. Aan de andere kant, schok omwille van shock is. Wanneer Game of Thrones bracht te veel tijd door met het demonstreren van de wreedheid van Ramsay, dat was het op zijn zwakste aandrang.

De explosie van het wilde vuur was de sterkste show, want hoewel het evenement zelf niet verrassend was, hadden we niet kunnen voorspellen dat dit zou leiden tot de zelfmoord van Tommen of de beklimming van Cersei op de troon. Verhalen die onvermijdelijk aanvoelen maar nog steeds lusten, zijn de sterkste. Dus, kom maar op Game of Thrones Het nieuwe tijdperk van onverwachte plotwendingen. Als ze net zo goed geëxecuteerd zijn als de ontploffing van september, zullen we zeggen dat het tijdperk van de schokwaarde goed is en dat het de honden voedt.