De wetenschap van schattig en waarom je deze baby rode panda wilt bijten

$config[ads_kvadrat] not found

Een Panda Herkende Haar Baby Niet, Toen Gebeurde Dit..

Een Panda Herkende Haar Baby Niet, Toen Gebeurde Dit..
Anonim

Als je soms denkt dat dieren zo aanbidders zijn dat je ze wilt doden, ben je niet de enige. Hoewel er in het Engels geen woord is voor een agressieve reactie op schattigheid, is er wel een in Tagalong: gigil. Deze Filipijnse uitdrukking vertaalt zich in wezen in een gevoel van trillen, of het knarsen van tanden, in een situatie van overweldigende schattigheid. Dit is een universeel menselijk ding. Dit is biologie.

Neem de rode panda. De rode panda is echt schattig - sommigen zouden gevaarlijk schattig kunnen zeggen. Als je merkt dat je over zijn foto kuiert, is dat logisch - onze hersenen zijn hardbedraad om sterk te reageren op kleine beestjes omdat ze ons doen denken aan menselijke baby's. Als iets grote, wijd uitgezette ogen, ronde wangen en een kleine kin heeft, gaan mensen er alles aan doen.

Als je bij het bekijken van de rode panda gedachten hebt als Ik wil er gewoon een hap van nemen of het is zo schattig, het vermoordt me dan ervaar je wat onderzoekers dimorfe uitdrukkingen noemen. Emoties werken in principe zo: er is een stimulus (zoals een schattig dier), een beoordeling van de gebeurtenis, een emotionele ervaring en vervolgens expressief gedrag. Maar als het gedrag een schijnbaar negatieve is, zoals huilen of piepen, naar een positieve ervaring, is dat een dimorfe uitdrukking.

Onderzoekers van de Yale University zijn bezig met het bestuderen van waarom dimorfe uitdrukkingen voorkomen. In 2013 hadden Yale-psychologen 109 mensen gekeken naar leuke, grappige en 'neutrale' foto's van puppy's (alleen hoe een foto van een puppy neutraal kan worden, ik weet het niet). De meerderheid van de reacties, rapporten Populaire wetenschap, viel in het fenomeen van 'schattige agressie'. De onderzoekers redeneerden dat het hoog-positieve effect van de schattige stimulus net zo intens was, dat het een gevoel van verlies van controle creëerde.

In een studie van 2015 door Yale keken 57 vrouwelijke en 48 mannelijke proefpersonen (alle mechanische Turken) naar acht foto's van baby's en peuters. Sommige foto's zijn zodanig veranderd dat de baby's er extra schattig uitzagen - grotere ogen, kleinere lippen en neuzen - en sommige anderen waren morphed, zodat de baby's duidelijk minder infantiele kenmerken hadden. De deelnemers werd gevraagd om op een schaal te schatten hoeveel ze zich identificeerden met uitspraken als "Als ik naar deze baby kijk, voel ik me overweldigd door zeer sterke positieve gevoelens." Hun hypothese was correct: mensen rapporteerden meer zorgzaam en agressieve uitdrukkingen na het kijken naar de extra schattige kinderen.

"Misschien tonen dimorfe uitingen van emoties het begin van een tweede emotie die opduikt om de oorspronkelijke overweldigende emotie te verzwakken", schreven de onderzoekers, "of misschien halen dimorfische uitdrukkingen fysiologische verschuivingen weg van intense positieve emoties door afferente gezichts- of houdingsfeedback."

De onderzoekers stelden ook het idee voor dat lichamelijk of verbaal overweldigd worden in een moment van intense emoties een evolutionaire traktatie is die is ontworpen om aan andere mensen te signaleren dat de emotie-voeler "overweldigd of ongeschikt is".

Cuteness bestuurt de zintuigen op meer manieren dan een agressieve reactie uitlokken: het zien van schattig kan ook de concentratie verbeteren. Een afzonderlijke studie uit 2012 getiteld "The Power of kawaii "Hadden de deelnemers aan het onderzoek een fijne motorhandigheidstaak voltooid voor en na het bekijken van foto's van puppy's en kittens of honden en katten. De proefpersonen waren meer succesvol in het uitvoeren van de taak na het bekijken van de foto's van de baby dieren - hun aandacht werd eigenlijk meer gefocust na het bekijken van de leukere foto's.

De auteurs van het onderzoek verklaarden dat door emoties veroorzaakte emoties kunnen worden geassocieerd met positieve systematische verwerking en motivatie; de proefpersonen werden "lichamelijk zachter in hun motorisch gedrag." Kijken naar babybeesten triggert het deel van de hersenen dat geassocieerd wordt met zorg en verzorging, waardoor de hersenen in focus komen. De hersenen realiseren zich niet dat je niet echt de taak hebt om voor een babybeest te zorgen als je alleen naar een foto kijkt.

In een zaak om een ​​leukere wereld te maken, schrijven de onderzoekers: "Leuke functies maken objecten niet alleen gebruikersvriendelijker en benaderbaarder, maar leiden ook tot gedragsneigingen bij de gebruikers, wat gunstig is in specifieke situaties, zoals autorijden en op kantoor. ”

Leuke dingen: misschien wil je er wel in knijpen, maar het kan je in ieder geval helpen om stront te krijgen.

$config[ads_kvadrat] not found