De European Space Agency wil een dorp op de maan bouwen

BIJWERKEN: Toen de nieuwe chef van het Europees Ruimtevaartagentschap, Johann-Dietrich Woerner, zijn plannen aankondigde om vorige week een dorp op de maan te bouwen, waren de mensen lichtelijk geamuseerd en erg sceptisch. Het is duidelijk uit zijn recente interview met Natuur echter dat hij dood serieus is. En nu lijkt het erop dat NASA, die gefocust is op het reizen naar Mars, ook op de maanpartij wil: een recente studie, gefinancierd door het Amerikaanse ruimtevaartagentschap, heeft aangetoond dat het bouwen van een permanente maanbasis niet zo veel zal kosten als eerder gedacht. We zijn misschien een stuk dichter bij het bouwen van een maandorp dan we eerder dachten.

Verduidelijking van de term "maan dorp", vertelde Woerner Natuur dat het minder gaat om het opzetten van een klein stadje en meer over het bouwen van een internationaal onderzoeksstation waarbij zowel privébedrijven als ruimteagentschappen betrokken zijn. Deze permanente basis kan zowel voor maan- als voor kosmologisch onderzoek worden gebruikt en zou op een dag kunnen fungeren als stopwatch of lanceerplatform voor missies elders in de ruimte. Nogmaals, hij benadrukte het belang van het zich vestigen op de maan voordat hij zelfs maar een poging deed om naar Mars te reizen.

Een punt waar hij steeds naar terugkeerde was het potentieel voor ruimteonderzoek om landen samen te brengen. "Ik ben ervan overtuigd dat de ruimte een brugfunctie heeft en dat we die moeten gebruiken", zei Woerner in het interview. Internationale samenwerking zou niet alleen een grotere financieringspool opleveren, het zou ook wetenschappers uit verschillende landen een arena bieden om samen te komen in een "jamsessie" van de ruimte om met nog betere ideeën te komen.

Ondertussen kwam de door de NASA opgedragen studie over de werkelijke kosten van het bouwen van "maanarchitectuur" op de maan als een verrassing, gezien de focus van het ruimteagentschap op Mars. De studie meldt dat het terugkeren naar de maan tot 90 procent minder zou kunnen kosten dan wat eerst werd geschat. De kosten voor NASA om een ​​permanente basis op de maan op te zetten, werden aanvankelijk geschat op $ 100 miljard, maar na rekening te hebben gehouden met financiering door privébedrijven, partnerschappen met internationale instanties en de potentiële winsten van maanmijnen, daalde dat aantal tot $ 10 miljard, wat voor NASA zelfs nu nog te doen is.

De studie meldt dat de NASA veel geld kan besparen (of kan verdienen) door de natuurlijke rijkdommen van de maan te oogsten - met name het bevroren water aan de polen. Als ze erachter kunnen komen hoe ze dit water kunnen mijnen, kan het worden opgesplitst in waterstof voor brandstof en zuurstof voor de voortstuwing om astronauten te laten ademen.

Noch de ESA, noch de NASA heeft nog specifieke plannen voor een maandorp, maar het is duidelijk dat beide instanties serieus bezig zijn met het uitvoeren van meer maanonderzoek. Alleen de tijd zal uitwijzen of ze zullen samenwerken om het te doen.

14 juli 2015: Slechts een week na zijn opmars naar de eerste plek bij de European Space Agency, maakt Johann-Dietrich Woerner al bewegingen. Grote. Natuurlijk, hij zal omgaan met alle gebruikelijke spullen in de ruimte - satellieten lanceren, astronauten naar het internationale ruimtestation brengen, reizen naar Mars plannen - maar zijn dromen voor de ESA zijn het volgende: hij wil een dorp op de maan bouwen. Is dit volledig gestoord of is zijn plan haalbaar?

Allereerst heeft Woerner een jaarlijks budget van € 4,4 miljard, dus als iemand dit gaat laten gebeuren, is hij het. Tegenwoordig channelen NASA en het Russische ruimtevaartagentschap Roscosmos hun geld naar een 2030-missie naar Mars, maar Woerner denkt dat geld op een verstandigere manier aan de maan wordt uitgegeven. Hij maakt een heel goed punt: waarom zouden we naar Mars gaan zonder al onze apparatuur en methoden eerst veel dichterbij te testen?

Het opzetten van een kamp aan de andere kant van de maan, laat hij ons zeggen, zou ons alle apparatuur laten testen die we op Mars willen gebruiken - zoals 3D-geprinte huizen - terwijl we ook telescopen opzetten die diep in de ruimte kijken. En als er iets misgaat, is de maan slechts vier dagen verwijderd; terwijl het ons zes maanden zou kosten om hulp te krijgen bij Mars.

Iedereen is uitgenodigd in het ruimtedorp Woerner. In zijn interview met de BBC benadrukte hij het potentieel van het maandorp voor internationale samenwerking. "We hebben genoeg Aardse problemen tussen verschillende landen," zei hij in het interview. "De ruimte kan deze aardse problemen overbruggen en de maan lijkt een goed voorstel te zijn." Dit betekent dat het project wordt opengesteld voor de Verenigde Staten, Rusland en China, waar de NASA mee weigert mee te werken in de ruimte.

Woerner is echter niet de eerste die een maandorp bedenkt. Vorig jaar onthulde Ruslands vice-premier en internettrol, Dmitri Rogozin, Rusland's plannen voor een permanente maanregeling. "We gaan voor altijd naar de maan", vertelde hij Sputnik News. Het heeft volgens Rogozin geen zin om geld uit te geven heen en weer tussen de maan. Waarom bouwen we daar geen nederzetting en gebruiken we het als onderzoekslaboratorium en lanceerplatform voor toekomstige ruimtemissies? Hierdoor zou Rusland ook in staat zijn om de maan te ontginnen voor natuurlijke hulpbronnen om te gebruiken in toekomstige ruimtemissies - of zelfs terug te sturen naar de aarde. Rogozin, net als Woerner, is het hoofd van het ruimtevaartprogramma van zijn land, dus hoe wild zijn plannen ook lijken, hij is ook in een positie om ze te laten gebeuren. Woerner kan beter hopen dat Rogozin openstaat voor het idee van een internationaal ruimtedorp; als hij dat niet is, zal hij onvermijdelijk te maken krijgen met een heleboel problemen rond het maaiveld.

Zowel de maandorpen van Woerner als Rogozin bevinden zich nog steeds in de fase van het voorstel. Maar ze zijn niet aan het rotzooien.