Scrabble had gelijk om zijn vloeken en oneffenheden te zuiveren. Meestal.

Ik heb een verhaal in de huidige uitgave van de Nieuwe Republiek met het argument dat Scrabble een van de strengste arbiters is geworden van wat, precies, we een woord in het Engels beschouwen. Kortom, als een woord eenmaal is afgestudeerd in een legaal Scrabble-woord, gaat het van louter straattaal of een buitenlandse term naar lijsten die duizenden mensen onthouden. Elk Scrabble-woord wordt voor sommige nerds meteen verplichte lectuur. Tot die tijd is het een gevaar om het bijna te weten - om een ​​woord te spelen dat off-list is, vraagt ​​het je tegenstander om het uit te dagen en het van het bord op te starten.

De uitzonderingen zijn grofheden en woorden die Hasbro als beledigend heeft beoordeeld. Scrabble is een ontzettend rigide game op toernooiniveau en op de computergestuurde versies (de EA-app is mijn favoriete telefoonspel naar keuze). Maar er is geen reden waarom uw huisregels zich zouden moeten houden aan de zuivering van het woordenboek. De game die helpt bloed door de taal te pompen is te namby-pamby en is vaak het beste bij overschrijding.

John D. Williams Jr.'s nieuwe memoires, Word Nerd, leidde deze discussie. Hij was verantwoordelijk voor de North American Scrabble Association toen de fabrikant van het spel zich realiseerde dat het een ondeugend woordprobleem had. Een paar vrouwen die in de buitenwijken van Washington DC speelden, struikelden over het woord kike tijdens een spel in de vroege jaren '90. "Het is begrijpelijk dat ze ontzet waren", schrijft hij. 'En in een scenario dat je niet kunt verzinnen, was een van de twee vrouwen een overlevende van de holocaust.' Hasbro heeft uiteindelijk een hoop lelijke woorden geschrapt. Afscheid, pijpbeurt, darkies, en gringo. We zullen je missen, ouwehoeren, gangbangs, eikel, en hardasses. We kenden je nauwelijks, wetbacks, redneck, wanking, en fuckoffs.

Je hoeft je niet aan die keukentafel te houden aan je keukentafel. Verschillende fantastische woorden gingen verloren in de grote zuivering - echt nare dingen om tegen iemand te zeggen, maar fantastisch om uit de problemen te raken. Ik zou nooit gebruiken wop of Jood (als een werkwoord is het het domein van de lelijke geschiedenis en toevallige dwepingen) of lez in het openbaar … maar op een Scrabble-bord, godzijdank, maken ze handige wapens. Elke speler moet voor zichzelf antwoorden: Hoe graag wil ik winnen? Zou je spelen fatties of flikker, nog steeds legaal dankzij de bundel-of-sticks-definitie, in gemengd bedrijf? De zuivering nam mee kut en feminazis en ballsiest, maar je kunt de moeder van je vriendin nog steeds verslaan door te leggen tieten over de hele linie. Zou je de kans krijgen?

Elke worsteling heeft deze basisregels nodig. Niet elk vuistgevecht gaat over in schoppen en bijten. Het is een scrabbleburger om de mogelijkheid te verkleinen om de bejesus uit je tegenstander te beledigen. In de app heb ik eens het woord (since-purged) vastgelegd yid, een spottend jargon voor een joods persoon, alleen om mijn tegenstander bericht te zien: "Wat in vredesnaam?" Ik dacht dat de man zich erover verbaasde dat we nog steeds laster konden spelen, dus antwoordde ik, terwijl ik mijn schouders ophaalde: "Ja, maar whagdayagonnado? "Deze man las dat duidelijk heviger dan ik had bedoeld. "Ik ga je verslaan, is wat," kwam het antwoord. En opeens hadden we een hete match op onze handen. Hij begon mijn reet te schoppen, ik kwam terug om hem te verslaan, en uiteindelijk namen we hem mee naar de beste twee-uit-drie voordat hij afscheid nam, niet bijzonder vriendschappelijk. Het was pas nadat ik had gespeeld yid dat ik merkte dat zijn handvat bevatte wat waarschijnlijk zijn achternaam was: Levin.

Nu hoeven we hier geen omgangsvormen doorheen te halen. En dat zouden we ook niet moeten doen, want ze staan ​​alleen maar in de weg. Williams schreef over een situatie in een lang geleden toernooi in Tennessee dat de botsing tussen politites en Scrabble onderstreepte:

Naarmate het verhaal vorderde, begon een dertiger in de dertig een wedstrijd tegen een vrouw van in de tachtig. Zijn absoluut beste openingsspel was het woord SHITTY. Hij staarde naar het woord op zijn rek en toen naar het lieve gezicht en het zorgvuldig gekapte witte haar van zijn tegenstander. Hij maakte zich zorgen. Hij keek achterom naar zijn gezicht. Hij kon gewoon het woord niet spelen. In plaats daarvan maakte de jongeman een veel veiliger spel voor veel minder punten. … Over de hele linie bestudeerde de oudere vrouw zijn spel een minuut of zo. Toen wierp ze het woord FUCKERS neer voor 80-iets punten, haalde haar schouders op en schreef haar score graag op.

Het is verstandig om het spel te houden yid en wop uit toernooien. Maar als je je rek opruimt fuckers aan mijn tafel, gedurfde meneer, ik zal geen beroep doen op het woordenboek om de wettigheid ervan te vernietigen. Ik zal die punten die je terecht hebt verdiend beschouwen, met wat ik zeker weet, van tijd tot tijd, zelfs het Engels van de koningin.