Hoe kunnen we de Amazone redden en verarmde visserij herstellen? Eind belastingparadijzen

Het vinden van oplossingen voor problemen zoals de stijgende temperaturen als gevolg van klimaatverandering of de uitputting van onze visserij is ongelooflijk ontmoedigend. Van het eenvoudig dure tot het volledig onpraktische, het is moeilijk voor zelfs de meest plausibele ideeën om stoom op te doen en beleid te worden.

Gelukkig suggereert een nieuwe studie dat een idee dat populair is vanwege niet-milieuredenen - kraken op miljardaire belastingparadijzen - ook enorme milieuvoordelen zal opleveren, een openbaring die mogelijk werd gemaakt door de Panama Papers. Inderdaad, miljarden gesluisd door belastingopvangcentra zoals Belize en de Kaaimaneilanden bleken hun weg te hebben bewandeld naar milieuschadelijke vee- en sojaprojecten in de Amazone, evenals legaal twijfelachtige visvangst.

Van oudsher hebben offshore-bankzaken en belastingontwijking grote delen van de economie hopeloos ondoorzichtig gemaakt, maar met de overvloed aan gelekte documenten die het International Consortium of Investigative Journalists bij de projecten Panama en Paradise Papers heeft bewaard, hebben onderzoekers in Zweden verbind deze ongeoorloofde kapitaalstromen met hun ecologische impact.

"Het gebruik van belastingparadijzen is niet alleen een sociaal-politieke en economische uitdaging, maar ook een ecologische uitdaging," zei politicoloog Victor Galaz, een docent aan de Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen en de hoofdauteur van de studie in een verklaring. "Hoewel het gebruik van belastingparadijzen jurisdicties op zich niet illegaal is, belemmert financiële geheimhouding het vermogen om te analyseren hoe financiële stromen de economische activiteiten op het terrein en hun milieueffecten beïnvloeden."

Galaz en zijn groep, wiens werk deze maandag in het dagboek werd gepubliceerd Natuur Ecologie & Evolutie, ontdekte dat bijna 70 procent van de vissersvaartuigen die zijn gecategoriseerd als illegaal, niet-vermeld of niet-gereguleerd, onder de vlag van een jurisdictie voor belastingparadijzen varen. Belize en Panama, zo melden ze, waren de meest voorkomende.

Veel van de landen die voor deze illegale visserijactiviteiten zijn geselecteerd, hebben slechts een beperkt vermogen om ofwel hun eigen mariene milieunormen ofwel het internationale recht af te dwingen - waardoor ze ideale vlaggen van gemak zijn voor groepen die op zoek zijn naar straffen, terwijl ze zich aan de regels houden die de wereldwijde visbestanden beschermen. Tegelijkertijd laten de hoge niveaus van bankgeheim binnen deze belastingparadijzen deze entiteiten toe om zich zonder consequenties volledig in te laten met de meer in het oog springende aspecten van de visserijsector.

Of, zoals co-auteur Henrik Österblom, plaatsvervangend wetenschapsdirecteur bij het Stockholm Resilience Center, stelt: "De waardeketens van het mondiale karakter van de visserij, complexe eigendomsstructuren en beperkte bestuurscapaciteiten van veel kuststaten maken de sector vatbaar voor het gebruik van belastingparadijzen."

Zoals Galaz tegen Reuters zei, waren veel van deze ontbossingsactiviteiten technisch niet illegaal (in tegenstelling tot de vissersvaartuigen). Maar het belastingontwijking- en geheimhoudingspotentieel van de offshore-bankjurisdicties leek te fungeren als een onbedoelde subsidie ​​die deze ecologisch schadelijke praktijken stimuleerde.

Reuters heeft ook twee van de grootste externe bedrijven opgespoord die hebben bijgedragen aan deze twijfelachtige activiteiten in het Braziliaanse Amazonegebied, de in Minnesota gevestigde agribusiness en farmaceutisch concern Cargill en het in New York gevestigde voedingsbedrijf Bunge.