Alleen de slechtste ouders zouden hun kinderen ooit een robot-oppas krijgen

Mijn zus past op vier verschillende kinderen onder de leeftijd van 6 elke week. Als sommige bedrijven hun zin hadden, zou ze een robot zijn.

Er wordt steeds meer technologie geïntroduceerd die uiteindelijk menselijke babysitters wil vervangen, zoals deze 6000 dollar robot met volledig functionerende armen, benen en hoofd die debuteerde in 2007. Het kan met je kind praten in drie verschillende persoonlijkheidsmodi, en heeft gezichtsbehandeling en vocale herkenningssoftware waarmee het uw kind kan onthouden voor de volgende keer dat ze een klein kind / robot-gesprek voeren.

De Japanse retailer Aeon Co. heeft robots ontwikkeld om specifiek naar kinderen te kijken terwijl hun ouders in de winkels winkelen. De 4,5-voetbot herkent kinderen via speciale QR-code-badges gedragen door elk kind en gebruikt een beperkte woordenschat om met de kinderen te spelen terwijl mama en papa al die zoete, zoete Aeon-producten kopen.

Zijn robo-sitters de toekomst van het opvoeden / negeren van kinderen? De voordelen liggen voor de hand, als de technologie gelijke tred kan houden. Niet alleen zouden ze een aantal van de basale stress van het ouderschap verlichten, ze bieden ook enkele opwindende voordelen. Stel je een oppas voor die geen koelkast kan plunderen, op een bank kan liggen, een premium film kan bestellen, je drank of tekst kan proeven, zelfs tijdens een dienst.

Maar we zagen allemaal wat een stijve Robo-Cop was. Zouden robo-sitters er beter aan doen om tederheid, liefde, zorgzaamheid, al die yadda-yadda te bieden?

Ik vroeg mijn zus om haar bestaan ​​te rechtvaardigen in het licht van de aanstormende robotrevolutie. Ze zei dat technologie al een vitaal onderdeel is van het kijken naar kinderen. "Beide families van de kinderen die ik kijk, hebben iPads die worden gebruikt voor spellen, waardoor ze bezig blijven, vooral als ik een maaltijd maak of een van hen eet," zei ze. 'Een van de gezinnen had een monitor in de babykamer die ik op een iPad kon bekijken, en ik zou het zo vaak controleren om er zeker van te zijn dat de baby sliep.'

Er is een lange sprong voorwaarts tussen het gebruik van iPads als babyfoons en full-on robot natte verpleegsters. Voor mijn zus, en waarschijnlijk de meeste ouders, is zo'n soort robo-sitter nog steeds een sci-fi-hypothese.

"Ik denk niet dat een robot of een andere technologie op legitieme wijze het beroep van babysitter kan vervangen en doen", zei ze. "Robots kunnen een huilend of koliekend kind niet troosten omdat de behoeften van de baby voortdurend veranderen en ik denk niet dat een robot veelzijdig genoeg is om problemen te identificeren en dienovereenkomstig te handelen."

Kinderen zijn kleine, vluchtige weersystemen. Hun gedrag en gezondheid veranderen voortdurend. Zelfs de T-800 van babysitters zou alleen maar kunnen zorgen voor de gemakkelijkste kinderen, tops. Zelfs in die eenvoudigste gevallen zou robotachtige kindermeisjes een heel nieuw gebied van kinderpsychologie openen. Mijn zuster, die haar master krijgt in geestelijke gezondheidszorg, zegt dat zelfs een buitengewone verre robot zal worden uitgedaagd om de fundamentele menselijke interacties te bieden die baby's graven.

"Robots hebben niet de liefde en empathie die kinderen nodig hebben tijdens kritieke periodes van ontwikkeling," zei ze. "Kinderen hebben constant menselijk contact nodig om te groeien, te leren en zich te ontwikkelen en ik vraag me af of een robot dat zou kunnen doen." Ze kunnen niet simpelweg de je ne sais quoi van het menselijke element dat inherent is aan kinderopvang. Een robot zou ook fundamentele onderdelen van een gezond groeiend kind ontkrachten, of ze zouden het kind serieus in het proces schroeven.

Dus zullen we op een knop drukken om een ​​robot te roepen om voor onze kinderen te zorgen? Niet snel of in de nabije toekomst - niet als je een fatsoenlijke ouder bent. Verhalen van robots die voor uw kinderen zorgen zijn snelle nieuwshits of een korte golf van exposure voor ambitieuze bedrijven (lees: hubristic) genoeg om te beweren dat ze een robot hebben die kinderen kan kijken. Zitten kost meer dan alleen een camera, een rij spraakopdrachten en software voor gezichtsherkenning. Bel me als een robot leert popcorn te maken, haar vlechten, een fatsoenlijke klopjacht zegt en radstemmen tijdens het lezen doet De Lorax.