Shut Up, Haters: De XFL is Back to Save Football van de NFL

Na maanden van gefluister en geruchten, maakte WWE hoofd Vince McMahon donderdag bekend dat hij zijn terugkeer naar het professionele voetbal maakt met een nieuw leven ingeblazen, herstelde versie van de XFL, zijn berucht mislukte competitie die kwam en ging na een rampzalig seizoen in 2001.

Gezien de over het algemeen vreselijke staat van dienst voor potentiële NFL-concurrenten en het feit dat de XFL zo'n groot fiasco was - inclusief belachelijk gevaarlijke openingsscrambles in plaats van kickoffs en een berucht geval waarin kijkers herhaaldelijk een reis binnen de kleedkamer van de cheerleaders beloofden - het is gemakkelijk om McMahon's nieuwe onderneming te bekijken en te veronderstellen dat het vanaf het begin verdoemd is.

Maar… nah. De XFL wordt geweldig, en iedereen die je iets anders probeert te vertellen, is gewoon een hater. We zijn hier allemaal mee bezig.

Toegegeven, veel van dit heeft te maken met hoe slecht en opgeblazen de NFL is geworden als een product. Ondanks de recente inspanningen van de NFL om haar games te versnellen, worden uitzendingen routinematig langer dan drie uur ingeschakeld. Het NFL-rulebook is een Kafkaesk-absurditeit, met de ogenschijnlijk fundamentele vraag van 'what is a catch', die regelmatig aanleiding is voor debatten die een hoorzitting op het Hooggerechtshof waardig zijn. De game heeft over het algemeen te veel straffen, hoewel een dergelijke strikte prestatie schijnbaar weinig heeft gedaan om de spelersveiligheid te verbeteren.

Donderdags XFL-aankondiging was doelbewust vaag. Er werden herhaaldelijk garanties geboden dat de competitie twee jaar vóór de lancering in 2020 zou duren om diepgaand te kijken naar alle denkbare problemen en de beste koers te vinden, samen met een heleboel minder dan kunstzinnig ontwijken van hoe de XFL zou kunnen omgaan met spelers die tijdens de competitie protesteren. Nationaal volkslied.

Maar de algemene schets die McMahon gaf, sprak rechtstreeks tot alle andere problemen waarmee de NFL worstelt: een korter spel, minder straffen, duidelijkere regels, een grotere nadruk op de veiligheid van spelers. Natuurlijk is een deel hiervan moeilijk te verzoenen - McMahon's herhaalde suggestie om halftime te elimineren om de spellen minder dan twee uur te krijgen, lijkt onverenigbaar met een legitieme focus op de gezondheid van spelers.

Het punt is echter dat dit allemaal zo'n fundamentele verschuiving is van wat de oorspronkelijke incarnatie van de XFL heeft gedefinieerd. De 'X' stond voor 'Xtreme', en het was vooral een product van de volwassen en jeugdige capriolen van het Attitude-tijdperk van het toenmalige WWF, de tijd dat de promotie van McMahon het meest unapologically werd gevoed door seks en geweld. De oude XFL was een bewuste spin-off van het WWF, zowel zakelijk als spiritueel, terwijl McMahon duidelijk maakte dat de nieuwe competitie volledig gescheiden is van de WWE.

In plaats van de WWE's levensechte verhalen aan het voetbal te brengen, is deze XFL McMahon's bewuste poging om opnieuw contact te maken met de fans. Misschien kan hij die belofte waarmaken, of misschien kan hij dat niet - regelmatige kijkers van de moderne herhalingen van WWE's vaak opgeblazen en rommelige wekelijkse shows Maandagnacht Raw en SmackDown Live hebben overvloed van redenen om sceptisch te zijn - maar McMahon verwoordde de juiste reden om een ​​voorsprong te nemen.

Schrijf eerder dit seizoen, SB Nation 'S Spencer Hall heeft een meer fundamenteel geval uiteengezet waarom de NFL zo los is geraakt van zijn fans. Kortom, het geld van de tv-deals van de NFL is zo groot en zo betrouwbaar dat er geen reden is voor de eigenaren van de miljardair om zich zorgen te maken over de feitelijke ervaring van de fan van het bekijken van het spel of het rooten voor een team.

Een NFL-eigenaar heeft dat niet langer nodig om de waarde van de franchise te blijven verhogen met alles wat er op het veld gebeurt. De waarde komt van het krijgen van een nieuw stadion waarvoor iemand anders heeft betaald, waardoor de franchise is verplaatst naar een waardevoller stuk onroerend goed en de waarde van de franchise een nacht is verdubbeld. Waarde komt voort uit het benutten en herbenutting van uw bestaande assets, niet door iets nieuws te creëren. Als je een NFL-franchise ziet als gewoon een ander goed dat gemaximaliseerd en voor elk dubbeltje geperst moet worden, is goed zijn in voetbal - d.w.z. het produceren van een goed product - niet van belang.

De NFL is nog steeds gemakkelijk de grootste sportcompetitie van Amerika, de recente malaise in de kijkcijfers en de conservatieve stokoude controverse rond non-responsprotesten niettegenstaande. Maar wanneer de status-quo voor iedereen vreselijk is maar de miljardairs die de sport bezitten, de mogelijkheid om een ​​aantrekkelijk alternatief te bieden, is er voor iemand met diepe zakken - zeg, $ 100 miljoen van zijn eigen geld om de competitie op gang te krijgen - en de bereidheid om absoluut te doen iets om de fans te geven wat ze willen.

Op dat punt, hier is de 72-jarige Vince McMahon die met zijn hoofd steekt en echt bloedt om een ​​pay-per-view te verkopen.

En hier neemt Vince nog een steenkoude knaller, net afgelopen week Maandagnacht Raw 'S 25-jarig jubileumshow - allemaal na het werken van de menigte in een opschuimende woede zoals de deskundige showman die hij is.

Dit zou niet de eerste keer zijn dat McMahon een gevestigde sportamateur-gigant heeft overgenomen en zijn ogenschijnlijk onoverwinnelijke competitie heeft verslagen - het verhaal van professioneel worstelen in de jaren tachtig is dat van McMahon die de regionale worstelgebieden die gedurende tientallen jaren dezelfde macht hadden, systematisch ontmantelde. Hij pocheerde de grootste sterren van rivaliserende promoties en gebruikte het innovatieve pay-per-view-model met zijn nieuwe WrestleMania evenement om ooit eens een Noordoost-exclusief gebied om te vormen tot de internationale moloch die de moderne WWE is.

De kansen zijn aanzienlijk langer en de tegenstand aanzienlijk meer verschanst in het herhalen van die truc met de NFL. Maar McMahon is de vorige keer al een stap voor geweest door zijn eigen geld te gebruiken om de operatie te financieren, door zichzelf te bevrijden van de WWE-links die de originele XFL en de NBC-back-up bedierven die uiteindelijk de competitie in een primetime-slot dwong lang voordat deze klaar was. Het pad naar succes is smal, vooral voor iedereen die bekend is met McMahon's anders mislukte spinoff-inspanningen zoals de World Bodybuilding Federation, maar de eerste stap van donderdag was in de goede richting.

Bovendien hoeft de XFL niet de NFL te verdringen, of zelfs teams zoals de oude American Football League samen te voegen, want het is een succes. McMahon's talent voor innovatie met de originele, desastreuze XFL geeft ons nog steeds moderne NFL-aandachtspunten, zoals spelers die worden gemolken, skycam-opnames vanuit de lucht en zelfs iets zo basaal als nevenactiviteiten met coaches.

Als een beter geplande, beter gerealiseerde nieuwe XFL een proportioneel grotere invloed op de NFL kan hebben en het corpulente voetbal van het voetbal ten goede kan veranderen, dan zal het zijn doel meer dan hebben gediend.

Ad astra, XFL. Dit is de geschiedenis begonnen.