Waarom morfologische vrijheid een fantasie is: je lichaam is niet alleen van jezelf

Tijdens een talkshow in 2001 sprak de transhumanistische en Oxfordse academicus Anders Sandberg de menigte toe. "Ik hoop te laten zien waarom de vrijheid om iemands lichaam aan te passen essentieel is, niet alleen voor transhumanisme," verklaarde Sandberg, "maar ook voor elke toekomstige democratische samenleving."

De exacte vrijheid die Sandberg verlangde was "morfologische vrijheid", het absolute eigendom van het lichaam, wat het recht impliceert om lichamelijke, genetische of prothetische modificaties door te voeren. Technologie heeft een nieuwe wereld van seksuitdrukking mogelijk gemaakt, betoogde Sandberg, waarom het vermogen om de gezondheid te verbeteren, de kwaliteit van leven te verminderen en onze momenteel hopelijk menselijke vaardigheden te verbeteren, verminderen?

In veel opzichten is het idee van morfologische vrijheid stilletjes een hoeksteen geworden van transhumanistische overtuigingen. Het wordt al vroeg genoemd in de Transhumanistische Bill of Rights, die op dit moment wordt verdedigd door Transhumanist Party Presidential Candidate Zoltan Istvan. Artikel 3 luidt als volgt:

"Menselijke wezens, bewuste kunstmatige intelligenties, cyborgs en andere geavanceerde levensvormen van de levensvreugde komen overeen om de morfologische vrijheid te handhaven - het recht om te doen met iemands fysieke eigenschappen of intelligentie (dood, levend, bewust of onbewust) wat men maar wil, zolang het dat niet doet heb niemand anders pijn gedaan."

Het is redelijk om te zeggen dat bepaalde implicaties van morfologische vrijheid algemeen worden aanvaard. Er zijn de procedures die beslist cyborgachtig zijn, zoals de metalen antenne die de Neil Harbisson van dertig jaar oud in zijn schedel heeft geïmplanteerd, waardoor hij kleur kan waarnemen via verschillende hersensensaties. En dan zijn er de steeds meer geaccepteerde chirurgische aanpassingen, zoals procedures voor geslachtsverandering.

Maar een deel van de schoonheid - en het potentiële gevaar - van morfologische vrijheid is dat het zo ruim gedefinieerd is. Mensen op hun hoede voor lichamelijke modificatie wijzen op door de overheid gesponsorde eugenetica-programma's van de vorige eeuw - waarvan transhumanistische debatten geen risico vormen als de toekomstige overheidsbevoegdheden behoorlijk worden gecontroleerd.

In november pleitte het Centrum voor Genetica en Samenleving voor een moratorium op de genetische modificatie van kinderen. Morfologische vrijheid, puurste, heeft niet alleen betrekking op iemands lichaam - het stelt individuen ook in staat om te beslissen welke reproductieve technologieën ze willen gebruiken wanneer ze kinderen krijgen. Dit is waar het gepraat over designerbaby's om de hoek komt kijken.

"Gen editing kan enige belofte inhouden voor somatische gentherapie (gericht op het behandelen van beschadigde weefsels bij een volledig gevormde persoon)," leest een brief van het Center for Genetics and Society. "Er is echter geen medische rechtvaardiging voor het modificeren van menselijke embryo's of gameten in een poging om de genen van een toekomstig kind te veranderen. Het toestaan ​​van kiemlijninterventie voor elk beoogd doel zou de deur openen naar een tijdperk van high-tech consumenten-eugenetica, waarin welgestelde ouders ernaar streven sociaal gewenste eigenschappen voor hun kinderen te kiezen."

Een beetje botter, MIT professor in de biologie Eric Lander schrijft in The New England Journal of Medicine dat "dergelijke inspanningen roekeloos zouden zijn" en dat we vanaf nu "verschrikkelijk blijven in het voorspellen van de gevolgen van zelfs eenvoudige genetische modificaties bij muizen."

Deze vrees dat genoombewerking, die zeker valt onder de paraplu van morfologische vrijheid, onvoorspelbare effecten zou kunnen hebben op toekomstige generaties is frustrerend voor transhumanisten, die benadrukken dat het gesprek over het opzetten van ethische grenzen belangrijker is dan het uitvaardigen van een moratorium.

"Debatten woeden over medische privacy, vrouwenrechten op hun lichaam, doping, reproductieve rechten, euthanasie en de geschiktheid van verschillende medische procedures, terwijl ze grotendeels negeren dat ze allemaal gebaseerd zijn op een gemeenschappelijke kwestie: ons recht om te wijzigen (of anderen toestaan wijzigen) onze lichamen op verschillende manieren ", zegt Sanberg, deze keer in de Transhumanistische lezer.

Transhumanisten zullen waarschijnlijk al geruime tijd openlijk oproepen voor volledige morfologische vrijheid - een groeiend aantal wetenschappers, de noodzakelijke component van het daadwerkelijk veranderen van genen, zijn het erover eens om het DNA van menselijke voortplantingscellen niet te wijzigen totdat er meer bewijs is dat genoombewerking kan een groter therapeutisch voordeel bieden dan de huidige bestaande methoden voor het behandelen van gemuteerde genen. Maar het is nog steeds een debat, terwijl meerdere landen wetten hebben tegen de genetische modificaties van mensen, de Verenigde Staten niet.

Dus hoewel de bio-ethici roepen dat volledige morfologische vrijheid onze menselijkheid kan elimineren, zeggen de transhumanisten dat zonder deze we echt niet vrij zijn, en de wetenschappers belast met het vermogen om genen te veranderen aarzelen over de kracht die inherent is aan die verantwoordelijkheid. Maar terwijl u vanaf nu niet precies kunt doen wat u met uw lichaam wilt doen, moet u er rekening mee houden dat u zeker elektronische transponderchips in uw huid kunt stoppen als u dat wilt. Soms is dat hoe vooruitgang eruit ziet.