Een kijkje in hoe Disney en Pixar hun personages tot leven brengen

Van geavanceerde robots tot simpele bugs, we zijn gewend geraakt aan antropomorfologische, bewuste wezens in de animatiewereld. Maar elke natuurlijke beweging is het resultaat van nauwgezet werk en toewijding van animators, die jaren studeren om hun werk zo naadloos mogelijk te laten lijken.

Vooral Disney en Pixar blinken uit in het tot leven brengen van kleurrijke afgietsels van dieren en voorwerpen die niet alleen een grote verscheidenheid aan emoties uitbeelden door gelaatsuitdrukking, maar ook door lichaamstaal. Hoewel er veel geanimeerde sprekende dieren zijn die in wezen mensen zijn met oren en staarten, zijn de echt opvallende dieren karakters die niet alleen de bewegingen van een mens op het object transponeren, maar de natuurlijke bewegingen van het object uitbreiden om dat te creëren begrijpelijke persoonlijkheid.

Zoveel als we houden van personages zoals het trui-vest dat Arthur draagt, is het aardvarken een perfect voorbeeld van een cartoon-critter die louter een mens is met bont. Als Arthur een echt aardvarken zou zijn (negerend dat hij niet lijkt op het zoogdier), zou hij niet lopen en zou hij geen bril hebben die op zijn hoofd zweeft zonder de hulp van zijn oren. Onlangs nog was er een Reddit-bericht waarin een veelheid aan animaties werd opgemerkt die de natuurlijke plaatsing van de oren op dieren negeren ten gunste van het plaatsen van het object dat ze gebruiken (of het nu een mobiel of oorbeschermer is) waar een menselijk oor zou zijn. Zootopia was de uitzondering hierop, met Judy Hopps 'oordopjes eigenlijk vast in haar lange konijnenoren.

Dat kleine detail is een eerbetoon aan Pixar, Disney (en Dreamworks ') zoektocht naar realisme (voor zover een politie-agent van konijnen als "realisme" kan worden beschouwd). Het is een langlopende traditie in de studio die moderne animatie heeft uitgevonden. Het bracht circusdieren naar de studio Dumbo en volwassen leeuwen naar Burbank terwijl ze zich voorbereidden De Leeuwenkoning. Tijdens de pre-productie van, Tarzan, de bemanning reisde naar Oeganda om samen gorilla's in hun natuurlijke habitat te bekijken. Walt Disney zelf heeft zelfs ooit gezegd: "Ik heb absoluut het gevoel dat we de fantastische dingen niet op basis van het echte kunnen doen tenzij we eerst het echte kennen."

Bij het maken van een personage dat is gebaseerd op iets dat onbekend is, anatomisch of niet-geanimeerd, moet de kunstenaar begrijpen wat hij of zij aan het animeren is en wie zijn of haar personage is voordat hij gaat animeren. De persoonlijkheid van het personage is het belangrijkste, en het beïnvloedt het maniërisme van het schepsel. Het wegnemen van die bewegingen en eigenaardigheden zuigen welk leven de animators weg van het personage hebben gecreëerd.

Neem scène in de hit van Pixar in 2008 Wall-E, waarin de kleine afvalverpakkingsrobot de dag redt, maar voor de schijnbare kosten van zijn herinneringen. Zijn verandering van zachtmoedige en kromme romantische naar stoïsche en oprechte werker is opzettelijk - en de kleine verschillen van de een naar de ander is verbazingwekkend hoeveel een personage, vooral iemand die niet bedoeld is om te worden vermenselijkt, van object naar persoon kan transformeren.

Voor personages die niet spreken, zijn de bewegingen alles. In de meeste Disney-films is er een soort metgezel die niet spreekt. Aladdin, bijvoorbeeld, heeft zowel Abu als Carpet, de laatste is het moeilijkst om tot leven te brengen. Het team moest een rechthoek verpersoonlijken en een manier bedenken om uitdrukkingen vorm te geven zonder de hulp van een gezicht of ledematen. Het resultaat zorgt voor een innemende toevoeging aan de film.

Zoals met Carpet en andere personages, ademen de animators leven in objecten en dieren, komen met logische oplossingen voor personages zoals een auto (Lightning McQueen in Cars) die normaal gesproken de taken die het personage uitvoert niet zonder armen en benen kan volbrengen. Het zijn de oplossingen die altijd een blijvende indruk maken en ons de gedenkwaardige gezichten van de vele films en films door de jaren heen geven.