Hier zijn de beste Unsung Hit Episodes voor Syfy's 'Twilight Zone' Marathon

Gedurende de afgelopen 21 jaar, gedurende de vele incarnaties, heeft Syfy in het nieuwe jaar gebeld door een marathon uit te zenden De schemerzone. Ook al heeft het netwerk de laatste tijd een behoorlijk moordende rebranding doorgemaakt, toch is Syfy aan het overstag. In feite doet het dit keer een beetje anders. Vanaf vanavond om 19.00 uur Eastern, het kanaal zal alle 156 afleveringen van de duizelingwekkende reeks van maker Rod Serling in chronologische volgorde uitzenden - in HD! - tot en met 3 januari. Wat is een betere manier om in 2016 te verwelkomen dan om je hoofd te laten slingeren met bizarre stukjes sci-fi allegorieën van een half uur?

Maar te midden van de premie, zult u zeker enkele afleveringen missen. Welke moet je zeker niet missen? Welnu, iedereen weet dat William Shatner een 'Nachtmerrie op 20.000 voet' heeft, of buitenaardse wezens die de mensheid dienen op meer manieren dan één in 'De mens dienen' of 'eindelijk genoeg tijd hebben'. Je kunt gewoon de onderstaande video's bekijken, maar waar vind je het plezier in? Hier zijn enkele van de diepere bezuinigingen om uit te vogelen (inclusief hun luchttijden op SyFy) tijdens de marathon van dit jaar, met tijden in het oosten.

5. "Loopafstand" - 30 december, 21:00 uur

Het beste deel over "Walking Distance" is het afleiden van horror- en science fiction-thema's vanuit een volkomen normale context. Het verhaal, geschreven door Serling, heeft geen groteske maskers nodig, zoals in het favoriete "Eye of the Beholder", om zijn griezelige punt over te brengen.De aflevering vertelt over een man aan het eind van de jaren vijftig die letterlijk zijn jeugd in 1934 opnieuw bezoekt nadat hij zijn geboortedorp Homewood binnenliep nadat zijn auto kapot was. De nostalgie-gedreven aflevering bevat niet het soort macabere twist dat de serie eindigde, maar het is niettemin regisseur J.J. Abrams 'favoriet van de hele serie.

4. "The Monsters Are Due on Maple Street" - 31 december, 17.30 uur

De schemerzone werkte het best bij het maken van mensen de buitenstaanders en de echte monsters van zijn verhalen. Geboren uit de Rode Scare en een logische progressie van Orson Welles 'Mercury Theatre radio-uitzending van War of the Worlds, de aflevering ziet de inwoners van Maple Street in Any-town, VS na te denken over een potentiële invasie van buitenaardse wezens na dingen heel raar na een totale stroomstoring. Paranoia is een krachtig iets, net als de beet van het briljante einde van Serling.

3. "Nick of Time" - 31 december, 16:00 uur

Hoewel minder bekend dan de latere aflevering waarin hij de beroemde "Er is iets op de vleugel" -lijn uitspreekt, Shatner's eerste Twilight Zone uiterlijk is over het algemeen beter. Geschreven door de beroemde "I Am Legend" auteur Richard Matheson, presenteert de aflevering Shatner als een nerveus pasgetrouwd die bezwijkt voor een waarzegger die volgens hem dodelijk accuraat is. Tegelijk een metafoor voor het toegeven aan de band van het huwelijk, het is ook een vernietigende kritiek op het bijgeloof in het licht van onzekerheid.

2. "Het is een goed leven" - 1 januari, 9:00 uur 's ochtends

Deze aflevering, aangepast van een kort verhaal van dezelfde naam door sci-fi auteur Jerome Bixby, is nog steeds redelijk populair, maar absoluut de moeite waard. Verdwaald in de ruimte acteur Bill Mumy krijgt de fantasie van elk kind en heeft volledige telepathische controle over alles en iedereen in de stad Peaksville: hij kan dingen teleporteren en de doden doen herleven, en hij is misschien niet eens mens. Hij houdt volwassenen om zich heen in steeds zwaardere omstandigheden, als een verontrustend gevoel van kinderlijke angst die overal doorheen gaat. Het was zo'n geliefde episode dat het in 1983 door regisseur Joe Dante opnieuw werd gemaakt Twilight Zone: The Movie.

1. Ik zing het lichaam elektrisch - 1 januari, 10:30 uur

De 100ste Twilight Zone aflevering is het enige script van Ray Bradbury voor de serie, en de veelbetekenende tekens van de meester over het korte verhaal zijn hier alles.

Een weduwnaar koopt een robotgrootmoeder om zijn kinderen groot te brengen, maar de inherente droefheid van kunstmatige intelligentie komt in het spel wanneer de aflevering in de tijd naar voren springt en de eenmaal geliefde oma verouderd is - een bijzonder menselijke ervaring voor een robot. De slotvertelling van Serling is zowel speels als perfect, typerend voor de De schemerzone zelf: "Een fabel? Hoogstwaarschijnlijk. Maar wie op een afgelegen moment zegt dat er misschien een lopende band is die een zachtaardig product produceert in de vorm van een grootmoeder wiens voorraad in de handel liefde is. Fabel, zeker, maar wie zal zeggen?"