Hebben Olympische maagden beginnersgeluk?

Meer dan de helft van Team USA zijn maagden - dat zijn de olympische maagden.

Van de 554 Amerikaanse atleten die meedoen in Rio de Janeiro, bezoeken 365 voor de eerste keer de Spelen. Terwijl alle atleten die medailles halen, vol lof zijn, zijn degenen die winnen tijdens hun olympische debuut doordrenkt met een bepaald soort magie die we het geluk van beginners noemen. Sommige van de virgins van dit jaar, zoals de goudwinnende scherpschutter Virginia Thrasher en zwemmer Ryan Held, lijken het bestaan ​​van het fenomeen te hebben aangetoond, dat probeert uit te leggen waarom noobs onevenredig succesvol lijken.

Maar wat is het geluk van beginners eigenlijk? Numeriek gezien, het is niet veel van iets, volgens Drexel University School of Public Health biostatisticus Edward Gracely, Ph.D., die legde aan omgekeerde het geluk van de beginner is eerder een hersenspinsel dan een statistisch fenomeen. Maar alleen omdat het allemaal in onze hoofden zit, wil dat nog niet zeggen dat het niet ongelooflijk invloedrijk is, zegt hij. In feite kunnen we daardoor zelfs nog krachtiger zijn.

"Waarom doen mensen denken er is geluk voor beginners? "vraagt ​​hij. "Herinner je je de persoon die de eerste keer iets speelde en gewoon het gemiddelde deed? Nee, u herinnert zich de persoon die voor de eerste keer iets probeerde en het buitengewoon goed deed. Het valt op. Het is ongebruikelijk, dus mensen onthouden dat."

Wanneer de Ryan Helds en Virginia Thrashers van de atletische wereld na hun eerste Olympische Spelen medailles halen, letten we op. Natuurlijk zullen we waarschijnlijk opletten als ze ook medailles halen uit de Olympische Spelen van 2020 in Tokio. Maar niet zo veel - niets prikkelt het publiek als het succes van een eerste timer. Een Olympische maagd die een plotseling, schijnbaar ongekend succes bereikt, spreekt ons op dezelfde manier aan als jonge Hollywood-ingenieurs of genieën van kinderen, wat impliceert dat er een soort van echt, tastbaar voordeel is om een ​​beginner te zijn. Het suggereert in zekere zin het bestaan ​​van een soort van magie: Hier is deze novice, die nog nooit op dit niveau heeft deelgenomen, dat door een of andere gril van de genetica of de draai van het lot op de een of andere manier beter is dan alle anderen.

Die magie kan een groter effect hebben op de atleet dan op de mensen die kijken. Per slot van rekening motiveert niets een persoon om door te gaan met trainen zoals het eerste succes. "Als iemand voor de eerste keer een spel speelt, en ze doen het echt goed, dan worden ze gemotiveerd om dat spel te blijven spelen", zegt Gracely. "Terwijl, als ze de eerste keer spelen en dan volledig flub-up, kunnen ze het opgeven."

Er is een veel grotere kans dat iemand die eerste succes ervaart, zijn vaardigheden zal verbeteren om nog meer te bereiken. Het idee doet denken aan één verklaring die sportpsycholoog Sam Sommers geeft voor het bestaan ​​van zeer aantrekkelijke NFL-quarterbacks in Dit is jouw brein op sport. De Tom Bradys van deze wereld zijn niet per se geboren voetballers, maar omdat ze op jonge leeftijd verondersteld worden hoger opgeleid te zijn omdat ze er goed uitzien, is de kans groter dat ze beter af zijn in hun sport dan hun gemiddelde uitziende leeftijdsgenoten.

Kunnen Olympische maagden beter presteren omdat ze niet onder zoveel druk staan? Het is een mogelijkheid, maar Gracely is niet overtuigd: als er iets is, zegt hij, zou de druk groter zijn voor first-timers. "Het is niet zoiets als:" Oh, je bent maar een beginneling, niemand verwacht dat je het goed zult doen ", zegt hij. 'Dit is je enige mogelijke kans dat je hier ooit zult zijn, verdomme, jij beter goed doen!"

Natuurlijk, legt hij uit, niemand heeft kunnen kwantificeren of een Olympische first-timer zich eigenlijk meer gestrest voelt over het winnen dan een derde timer, dus het bepalen of druk - en zo ja, welk type - echt een rol speelt in beginnersgeluk blijft een wetenschappelijk mysterie.

Maar of we het nu hebben over een Olympische maagd of een kind dat haar eerste 100 meter hoge dashboard ooit won, herinnert Gracely ons eraan dat het fenomeen slechts een vooroordeel van de geest is. We zien het als beginnerssucces omdat het omgekeerde - het falen van de beginner - eenvoudigweg geen naam heeft. Het is gewoon een fout.

En niemand wil daarover praten.