Is seks vreemdgaan als het in de metaverse is?

Sorry, jullie digitale lotharios zijn van plan om geen actie te ondernemen: metaverse zaken doen echte schade. Als je een traditionele relatie hebt, kan er eentje zijn Hooglander -stijl exclusieve, koesteren van iemand anders buiten het materiële vlak komt niet aanbevolen. Zelfs virtuele relaties kunnen sterke en uiteindelijk destructieve gevoelens aannemen. Het kan altijd een probleem zijn om je emoties los te koppelen van je partner.

Tweede leven seks was niet erg heet, maar het was iets dat mensen deden omdat het er was om te doen. Dat is prima, als dat je ding is. Maar waar het goed afloopt, is als je je vrouw negeert voor een roodharige avatar. (Tweede leven verslaving heeft ten minste één huwelijk gekost.)

Het idee van een metaverse - een theoretische toekomstige iteratie van het op VR gebaseerde internet - dateert van Neal Stephenson's roman uit het begin van de jaren negentig. Sneeuwcrash. Er is geen populaire benadering van de visie van Stephenson meer dan Tweede leven, die game die je in 2006 één keer hebt opgestart en vervolgens onmiddellijk hebt afgesloten bij het ontmoeten van groepen gigantische vliegende dildo's. Degenen die een tijdje bleven rondhangen (op een gegeven moment hadden ongeveer 8 miljoen inwoners dat proto-Metaverse huis gebeld) struikelden bijna zeker over of namen deel aan een of ander digitaal etalagepaar kruis-wrijven. Per slot van rekening kun je de mens uit de mens weghalen, maar je kunt de mens niet uit de mens weghalen.

Voor toegewijde mensen die ernaar uitkijken om zonder gevolgen in virtual reality aan te sluiten, nou ja, we hebben slecht nieuws. Emoties werken op verschillende platforms.

Dat oude gezegde, "Kijk, maar raak niet" heeft nog steeds benen in het digitale tijdperk. Kijk: Tinder-profielen, rondlopen Tweede leven maar je virtuele broek aan houden, platonisch Warcraft huwelijksceremonies. Raak niet aan (inclusief toetsenborden): sexts, pornochats, draai dat Tinder-profiel in kruis-wrijft. Je snapt het idee.

Plus, er is een Radio Shack-waarde van dappere nieuwe teledildonische technologieën om virtuele seks te hebben met de mensen met wie je samenwerkt, zelfs over een lange afstand. Het is beter om deze versie van seks, waarbij lichamen betrokken zijn, te hebben met een volwassene die instemt dan om de dingen volledig online te houden. En als jij en je partner een of andere buitenschoolse afspraak maken, goed voor jou. Ten minste teledildonics laten iets dichter bij echt valsspelen toe. Puur emotioneel valsspelen - en dat is wat pure metaverse bonzen echt is - voelt bijna slechter aan.

Niet in een exclusieve relatie? Dok met die Furby-eyed robots naar hartenlust. We gaan je niet beoordelen, maar we kunnen voorstellen om (natuurlijk elektronisch) contact op te nemen met een echte persoon of met een echte seksmachine bij een echte persoon. Als dat niet jouw ding is, het zij zo, maar geef het een werveling. Het enige goede aan valsspelen is iemand hebben om vals te spelen. Als dat iemand een bot is, nou, dan moet je grondregels bespreken.