Waarom wilde zwijnen overbevolkte Italiaanse steden zijn, volgens de geografie

Toen ik de Ponte Gerolamo Serra oversteeg in de Italiaanse stad Genua, zag ik een kleine menigte geclusterd door de riviermuur. Ik naderde, intrigeerde en gluurde over de muur om het onderwerp van hun verrukking te ontdekken: een signaalgever van acht wilde zwijnen - de volwassenen die beschutting bieden tegen de hitte in het kreupelhout, terwijl de jonge dieren tussen de bladeren fladderden die in de rivierbedding groeien tijdens de droge zomermaanden.

In een andere stad was zo'n aanblik misschien verrassend. Maar in Italië, en met name in de regio Ligurië (waar Genua zich bevindt), is de populatie wilde zwijnen in zo'n hoog tempo toegenomen dat deze incidenten nu veel voorkomen. Over het hele land wordt geschat dat de bevolking het afgelopen decennium is gestegen van 600.000 naar 1 miljoen.

Zie ook: Parasiet gevonden in Californië Varkensvlees kan letterlijk je ogen doen bloeden

Maar terwijl wilde zwijnen er komisch uit kunnen zien, dravend over de stad, is het feitelijk een natuurlijk gevolg van de manier waarop mensen gemigreerd zijn - en de oorlogen die ze hebben gevochten - in de loop van de recente geschiedenis.

Een comeback maken

Een soort afkomstig uit Europa, het wilde zwijn (of "cinghiale", in het Italiaans) grotendeels verdwenen uit zijn historische gebieden in de 18e en 19e eeuw. Hun achteruitgang werd algemeen toegeschreven aan de gecombineerde effecten van habitatverandering, concurrentie om ruimte en hulpbronnen en natuurlijk jacht.

Wilde zwijnen waren een gewaardeerde steengroeve, vereerd vanwege hun wreedheid - en het gevaar dat gepaard ging met het achtervolgen ervan. Volgens de lokale folklore uit de regio Ligurië, werd het laatste echte wilde zwijn opgejaagd en gedood in 1814, in de provincie Savona.

Na een afwezigheid van meer dan een eeuw begon wild zwijn terug te keren naar Ligurië en naar de naburige regio Piemonte. Een verdere instroom vond plaats tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen men geloofde dat militaire activiteiten in het zuidoosten van Frankrijk delen van de bevolking over de Alpen terug naar Italië dwongen.

Hoewel de broederschappen van de jacht snel deze jonge populatie met wilde zwijnen die van elders werden getransporteerd, zou vergroten, was de terugkeer van de soort voornamelijk te wijten aan natuurlijke oorzaken. Vanaf de jaren vijftig werden traditionele landbouwmethoden verlaten omdat steeds meer mensen van landelijke steden naar de steden verhuisden. Dit betekende dat grote delen van vroeger gecultiveerde terrassen en weiden snel overgroeid waren, en snel dichte secundaire bossen werden.

A City Gone Wild

Deze spontane "rewilding" is een controversieel onderwerp in de regio geworden. Veel natuurbeschermers en milieuorganisaties beschouwen de terugkeer van de regio naar een "wilde staat" als een succes. Maar anderen geloven dat de oprukkende wildernis een verlies van traditionele kennis over bossen en een vermindering van de biodiversiteit, geassocieerd met de weiden en weiden, aangeeft.

De provincie Genua is een van de gebieden met het grootste aantal inwoners van wilde zwijnen in Italië, met naar schatting 25 zwijnen per 10 km². Door omspuitprocessen zijn de bossen naar de stadsgrenzen gekomen en vervaagt de grens tussen landelijke en stedelijke gebieden. De soort is uitgebreid buiten het achterland en koloniseert sterk verstedelijkte, dichtbevolkte stedelijke gebieden in Genua, getrokken door de overvloed aan voedselverspilling die door mensen is gecreëerd.

In 2009 maakte de beruchte beer Pierino zijn huis in Righi, aan de rand van Genua, waar hij door liefhebbers enthousiast werd gevoed met focaccia. Vandaag de dag, een familie van wilde zwijnen noemen de Albergo dei Poveri - een historisch hostel voor de Genuese armen in het centrum - hun thuis.

Maar terwijl hun capriolen vaak worden opgenomen en gedeeld met vrolijkheid op sociale media, is de dreiging van de aanwezigheid van wilde dieren een preoccupatie geworden voor het gemeentebestuur van de stad.

Boorish Gedrag

Wilde zwijnen zijn betrokken geweest bij een aantal verkeersongevallen en hebben bewezen bijzonder gevaarlijk te zijn bij hun jonge, aanvallende honden en zelfs mensen. De gemeenteraad in Genua heeft vele voorstellen gedaan om het aantal dieren in de stad te verminderen, van gedwongen verhuizingen tot sterilisatie, meer aandacht voor afvalverwijdering en goedgekeurde jachten. Ongeveer 90 wilde zwijnen werden naar verluidt geruimd in 2018.

Onnodig te zeggen dat elk van deze maatregelen heftig is besproken. Groepen dierenbeschermers verzetten zich onwrikbaar tegen de voorstellen en belemmeren soms de pogingen van de autoriteiten om actie te ondernemen, sturen vaak patrouilles om voor de dieren te zorgen en geven ze zelfs namen. Maar andere bewoners zijn ontevreden over de aanwezigheid van de dieren in de stad en hebben met de gemeente overleg gepleegd over de aanpak van de problemen die zij veroorzaken.

Zie ook: Mensen doen schrikken overdag dieren worden nachtuil, studie vindt

En zo blijft Genua worstelen met netelige kwesties rond de aanwezigheid van wild zwijn in de stad, waarbij de stedelijke autoriteiten proberen een polemische kwestie op te lossen die het leven van zowel dieren als mensen dwarszit. Tot dusverre is een collectieve, samenhangende en gemeenschappelijk aangename strategie ontwijkend gebleken; een die de noodzaak van openbare veiligheid, hygiëne en gezondheid beschouwt met de ethische verantwoordelijkheden tegenover everzwijnen zelf.

Ondertussen blijven de dieren zelf loungen en foerageren onder de Ponte Gerolamo Serra en elders, en brengen een beetje van de wildernis de stad in.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Robert Hearn. Lees hier het originele artikel.