Mallory neemt een bikerbende neer, bespaart Sterling op 'Archer'

Boogschutter De tweede aflevering, "The Handoff", begint in de tweede helft van het openingsverhaal van het zevende seizoen: The echt Veronica Deane, de zilveren vos van Hollywood, heeft de hulp van de bende nodig om een ​​schijf te herstellen die een aantal "gevoelige" informatie bevat - wat ze vorige week ongeveer deden, alleen voor een gepassioneerde bedrieger.

Cyril (Chris Parnell) - samen met de rest van de mannen in de bemanning - is verlamd door zijn mentale (en waarschijnlijk fysieke) stijger, dreigt de bonen naar hun nieuwe klant te gooien, die hen een zoete $ 200.000 betaalt om het terug te krijgen. Hun mislukte poging - de schaduwrijke advocaat Shapiro (een snel pratende Patton Oswalt) kan niet echt betalen - plaatst een naakte boogschutter (H. Jon Benjamin) in de handen van een bende leerlooiers; de rest van de bemanning, geleid door een geweerwandelend Mallory (Jessica Walter), trekt op het laatste moment omhoog om de dag te redden.

Ze komen daar net zoals een pantsless Archer op het punt staat zijn blote kont te trappen, geschopt door een eenogige fietser. Maar het is zijn schuld dat ze te laat zijn: in de beste reprise van de voicemail hoax tot nu toe, zitten Mallory en de bemanning uren achtereen van wat zij denken dat een van de uitgebreide voicemails van Sterling is. Een opeenvolging van geweerschoten, bedreigingen en het ploffen van een kofferbak volgt, gevolgd door een chirp-gespeelde leegte; "Mijn god, hij heeft eigenlijk krekels getraind," zucht Mallory, terwijl ze zichzelf een andere drank schenkt. Maar nee, de krekels zijn echt - net als de ongebruikelijke stilte van Archer.

Mallory, al te vaak gewend aan de jackassery van haar zoon, is degene die niet op de eerste plaats wilde bellen. Maar voor een dronken oude minx, mobiliseert ze zich snel, en leidt ze de lading in het lederen hol met het laserdoel van haar geweer naar een motorrijder, en beweert: "Ik heb al bib's." Op kenmerkende Oedipale wijze is Archer met tegenzin dankbaar maar vermijdt frasering (wat trouwens officieel terug is), zeggende: "Bedankt moeder, voor aankomen.”

Mallory is altijd het echte - misschien het enige - brein achter deze operatie geweest. Zij is degene die Cyril verdoezelt terwijl hij per ongeluk naar de echte Deane bladert over hun mislukte koffer, zijn informatie doorsnuffelend naar het fotografische geheugen van zijn idioot savant ("Veel van 's werelds grootste detectives waren van het spectrum!"). Wanneer een ontvoerde Cyril, die zijn macht over het agentschap uitoefent, tegen Lana (Aisha Tyler) zegt: "Je bent niet meer op de speen van Mallorys", we weten allemaal dat het een leugen is - de hele ploeg zuigt al jarenlang naar moedermelk, en ze houdt absoluut van het.

Maar toch, zoals alle teleurgestelde ouders, kan ze niet anders doen dan te wensen dat ze minder debiele mensen had gekweekt. Het Figgis-agentschap - echt het zevende seizoen helemaal - is de gelegenheid voor een totale rebranding van het team. Ze hebben nieuwe rollen en een nieuwe stad gekregen, en nog belangrijker, niemand weet wie ze zijn. "Wat betekent dat je jezelf opnieuw kunt uitvinden," zegt ze. "Je kunt iedereen zijn die je wilt. Dus waarom zou je je blijven zijn? "Haar advies wordt met stilte beantwoord, onderbroken door het kraken van draaiende bureaustoelen. Zoals alle teleurgestelde ouders zit Mallory vast aan wat ze heeft.

Tot nu toe was Mallory's altijd geplot achter een bureau of onder een man, maar haar pistoolgerichte stint in deze aflevering geeft aan dat we misschien zien dat ze een actievere rol opneemt in de missies. We weten nog steeds niet wie het Figgis-bureau heeft misleid door het stelen van de privéschijf van Veronica Deane, en we vragen ons nog steeds af hoe het lijk van Archer ondersteboven in een poel terechtkomt. Maar tussen Ray's (Adam Reed) bondage-geïnspireerde poging om stealth te gaan en Archer's ontluikende hard-ons voor geriatrie, is het duidelijk dat het team niet slimmer is geworden - en zeker een beetje hulp van moeder kon gebruiken.