De 10 beste nummers van de 'Day of the Dead'-compilatie van de National

The Grateful Dead streefde nooit naar beknoptheid en daarom is het gepast het nieuwste tribute-album voor hen klokken in op 59 tracks. Het is een fantastische collectie, samengesteld door de gebroeders Dessner van The National Fame. Een echte who's who van de indie-bol, het komt de Red Hot Organization ten goede, wat de bekendheid van AIDS en HIV verhoogt. Dus je zou het waarschijnlijk moeten kopen. Als je eerst je teen in het zwembad wilt dopen, zijn hier de tien beste delen van het geheel.

1. "Rubin en Cherise," Bonnie "Prince" Billy and Friends

Dit is niet alleen een van de beste covers die ik dit jaar heb gehoord, het is een van de beste liedjesperioden. Het is een vrij getrouwe weergave van - wacht maar op - een nummer van Jerry Garcia Band. Juist, dus het is niet eens technisch een Dead-tune, hoewel de band het wel vier keer heeft gespeeld in 1991. Will Oldham & Co. absoluut de groovy kustvaart van het origineel van Garcia. Oldham vermoordt ook 'Als ik de wereld te geven had' en 'Bird Song', waarbij de gedachte werd opgeroepen: Bonnie 'Prince' Billy moet een Dead-coversalbum van zichzelf uitzoeken. Of, ten minste, bedek ze constant op tournee.

2. "Here Comes Sunshine," Real Estate

Een andere getrouwe vertolking, zozeer zelfs dat de versie a - ahem - Dode beltoon is voor de Wake of the Flood studio nemen. Dat wil zeggen, totdat Real Estate een paar nette bewegingen van de maatsoort uitbreekt en vervolgens een lil-jam die de stamouders trots zou maken. Ik heb altijd gedacht dat "Here Comes Sunshine" een onderschat Grateful Dead-nummer is; goed voor Real Estate om het met zoveel geweld terug te brengen.

3. "Terrapin Station (Suite)", Daniel Rossen, Christopher Bear en The National

Een paar Grizzly Bear-leden werken samen met de orkestrators van deze hele deal voor een epische uitvoering van een episch deuntje. Dingen worden op de meest meeslepende manieren raar met aqua-achtige structuren rond de vijf minuten.

4. 'Zolders van mijn leven', Angel Olsen

Een prachtige versie van het nummer dat de overgebleven leden van de Dead koos als het laatste nummer voor hun Fare Thee Well shows.

5. "In de band spelen", Tunde Adebimpe, Lee Ranaldo en vrienden

Hel ja: de tv aan de frontman van Radio licht dit nummer op met de hulp van de bekende Deadhead - en mede-oprichter van Sonic Youth - Lee Ranaldo. Dope loopt vast halverwege.

6. "Eyes of the World," Tal National

Niet te verwarren met de headlinegroep, Tal National is een gezelschap uit Niger, Afrika. Ze brengen een internationale smaak naar "Eyes", tegelijk onverwacht en opwindend.

7. "Box of Rain," Kurt Vile en de overtreders, J Mascis

Vile werd geboren om deze te dekken.

8. "Wat is er van de baby," Stargaze

Dit is een van de trippier snijdt de Doden ooit begaan met tape - in 1969's Aoxomoxoa - en het Europese klassieke collectief, Stargaze, maakt het geheel eigen, het demystificeren van het nummer een beetje met behoud van een verre vibe.

9. "Uncle John's Band," Lucius

Een radicaal vertrekpunt van het origineel, deze electro-pop take is een knaller. Het voelt helemaal als een nieuw lied, maar je weet dat de botten blijven.

10. "Dark Star," Cass McCombs en Joe Russo

Deze voelt aan als een Dead-nummer - daar is niets mis mee.

Een opmerking over 'Touch of Grey' van The War on Drugs: mensen lijken allemaal over deze versie te gaan, maar daar houd ik niet van. Ik vind het een goed idee, maar klinkt ook als een cover van The War on Drugs voor The Grateful Dead. Dat wil zeggen, het lijkt me een parodie op wat Adam Granduciel zou doen met het lied. Het is de moeite waard om te luisteren, net als het hele album - alle 59 nummers ervan.