Het 3D-gedrukte pistooldebat verandert in een live-vuuroefening

Toen de Australische politie afgelopen december een vermoedelijk meth-lab bestormde, waren ze verrast en te zenuwachtig om een ​​Amerikaans 3D-geprint Liberator-pistool te vinden. Medewerkers van de grenspolitie in Arizona hadden deze maand een vergelijkbare ervaring toen ze een man betrapten die probeerde een 3D-gemodificeerd aanvalsgeweer over de Mexicaanse grens te smokkelen, slechts een week nadat een steekoperatie 24 leden van El Chapo's Sinaloa-kartel opleverde.

Omdat 3D-geprinte vuurwapens in criminele situaties blijven verschijnen, wordt één ding duidelijk: wapenbeheersingswetten weerhouden 3D-printers niet van het wapenen van wapens. Er zijn wetten in de boeken over het reguleren van geweren, maar niet over het reguleren van blauwdrukken, en 3D-printen - vanuit een juridisch perspectief - vermengt de eerste en tweede amendementen op verwarrende manieren. Blauwdrukken zijn geen wapens, maar ze kunnen beschermde spraak zijn. Het hangt ervan af van wie je het vraagt.

Dit debat draait momenteel rond een rechtszaak die is aangespannen door een 3D-geplagieerde groep verdedigers van wapens, gedistribueerd tegen het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. In 2013 eiste het ministerie van Buitenlandse Zaken dat de oprichter van de organisatie, Cody Wilson, de blauwdrukken van het Liberator-pistool nam en beweerde dat ze productietechnologie vormden en daarom federale exportwetten overtreden. Wilson volgde met tegenzin, en sloeg vervolgens snel het ministerie van Buitenlandse Zaken terug met zijn eigen rechtszaak. Door hem te dwingen zijn blauwdrukken van het internet te halen, voerde hij aan, had de regering zijn recht op zowel vrije meningsuiting als berenwapens geschonden.

In een bevelschrift beschreef Wilson, nu beschouwd als een van de gevaarlijkste mensen op het internet, de blauwdrukken als een manier om het publiek "te onderwijzen" en daarom "spraak". Het argument dat ze wapens waren, was een beetje ingewikkelder en iets minder overtuigend. Op een bepaald niveau was het proces een manier voor Wilson, die zichzelf identificeert als een crypto-anarchist, om breder tegen regulering te pleiten door erop te wijzen hoe vaak het niet werkt - een vrij algemene libertaire retorische tactiek.

Het is vermeldenswaard dat er veel mensen binnen de regering zijn die Wilson wil verlammen die zijn argumentatie over het eerste amendement ondersteunen (en dat de National Rifle Association en de Electronic Frontier Foundation dat ook doen). Vertegenwoordiger Thomas Massie, lid van de House Committee of Science, is een bijzonder vocale voorstander van plannen als spraak. Toch staat het ministerie van Buitenlandse Zaken op de goede weg.

"Het gaat hier niet om huiselijke vrijheid van meningsuiting," zo vroeg een functionaris van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken om anoniem te blijven vanwege de aanhangige zaak. omgekeerde. "Het gaat erom de Amerikaanse nationale veiligheid te beschermen door ongeoorloofde buitenlandse toegang tot Amerikaanse defensieartikelen en mogelijk gevoelige defensieproductietechnologieën te voorkomen die zouden kunnen worden gebruikt door terroristen of andere slechte actoren om Amerikanen te schaden, inclusief onze troepen die overzee dienen." Volgens de officiële, onder huidige De regels van het International Traffic in Arms Regulations, waarbij 3D-geprinte geweerontwerpen online worden geplaatst zonder eerst een exportvergunning aan te vragen, is in feite hetzelfde als FedExing een doos vol bevrijders naar het Sinaloa-kartel.

Aangezien beide partijen blijven argumenteren over het uitgangspunt van het betoog, lijken kopieën van de plannen van Wilson en anderen zoals zij over de hele wereld verspreid te zijn, waardoor de specifieke zorgen worden geminacht. Wilson heeft al aangekondigd dat hij een $ 150 3D-print wil uitbrengen machinegeweer komende april. Als de zaak tegen die tijd nog niet is opgelost, zal het ministerie van Buitenlandse Zaken een moeilijke beslissing nemen. Dreigen ze het probleem van het eerste amendement te overschrijden, of lopen ze het risico dat ze rekening houden met de voortdurende proliferatie van wapens die kunnen worden gebruikt tegen Amerikaanse burgers. Dat wil zeggen: beschermen ze wat Amerika Amerikaans maakt of beschermen ze Amerikanen?

Ze hebben iets meer dan een maand om te beslissen.