Zal Prince's muziek terugkeren naar Spotify nu hij gestorven is?

Prince Rogers Nelson, of gewoon "Prince" zoals hij het best bekend was op het podium, stierf op 57-jarige leeftijd in zijn huis in Minneapolis in Chanhassen, in de voorstad, volgens de AP die commentaar kreeg van de publicist van de rockster die zijn dood bevestigde.

Hoewel de wereld iets minder funky is met hem weg, blijft de muziek van Prince ongetwijfeld jonge muzikanten blijven inspireren met zijn felle gevoel voor sensuele gitaargestuurde muziek die de grenzen van wat popmuziek zou zijn met hits als "When Doves Cry, "" Purple Rain "en" Cream."

Maar voor al het genie dat met zijn muziek kwam, omringde een gelijke hoeveelheid controverse de controle over die muziek - en dat debat zal zeker nog lang na zijn dood en in het tijdperk van de muziekstreaming doorgaan.

Zijn strijd met platenlabels culmineerde hoogstwaarschijnlijk in een openbare verschijning waarin hij "Slaaf" in grote zwarte vette letters op zijn gezicht had geschreven om te laten zien dat hij geen controle had over zijn naam of muziek toen hij onderhandelde met zijn label Warner. Jarenlang werd hij een symboolleuning tegen de platenfirma's en noemde zichzelf 'De kunstenaar die voorheen bekend stond als Prins'.

Hij zou oude banden schaamteloos opschonen en verpanden als platen om aan de contractuele verplichtingen van zijn deal met Warner te voldoen, maar zelfs die sub-par-opnamen zijn nog niet in Spotify en Apple Music gekomen vanwege zijn vocale wrok tegen de traditionele muziekstreaming Diensten.

Jay Z's Tidal is de enige plaats waar hij zijn bibliotheek met opnames beschikbaar heeft gemaakt. Dat omvat zijn nieuwste albums HITNRUN fase één en twee, die hij terug opnam met het 'slaaf'-label Warner. Hoewel, ooit onvoorspelbaar, Prince in 2015 de single "Stare" op Spotify heeft uitgebracht, en het blijft zijn enige track op de service van vandaag.

Er is nog geen officieel woord over wie nu de controle over zijn muziek heeft, maar delen van zijn discografie zijn vrijgegeven onder zowat alle grote labels, evenals zijn eigen ter ziele gegane Paisley Park Records en de nog actieve New Power Generation (NPG) Records. Met meer dan 40 studio- en livealbums in zijn discografie, gaat het een lang uitgesponnen strijd worden over wie de controle heeft over die waardevolle muziek, die ervan profiteert en waar deze wordt gestreamd.

Natuurlijk is dit niet de eerste keer dat er een strijd om de controle over de muziek van de doden wordt gevoerd, en het zal niet de laatste zijn. The Beatles hebben constant gevochten voor controle over hun muziek en hebben pas onlangs hun muziek vrijgegeven aan Spotify na de dood van George Harrison en John Lennon.

Hoewel de muziek van Michael Jackson zijn weg heeft gevonden naar Spotify, is de controle over zijn uitgeversactiva, die veel van de Beatles-catalogus bevat, een lang proces geweest dat het meest recent resulteerde in de verkoop van MJ's landgoed aan Sony.

De supergroep Traveling Wilburys brengt hun muziek niet uit op Spotify, zelfs niet als twee van de leden verdwenen zijn, en verschillende artiesten die nog in leven zijn blijven uit de hand vanwege morele bezwaren, waaronder Taylor Swift, Neil Young en Thom Yorke.

Wat de vraag oproept, hoe behandel je het werk van een kunstenaar nadat ze zijn gestorven? Nick Drake pleegde met name zelfmoord en vond roem na dood in die liedjes die later zouden worden gebruikt in commercials, films en tv-shows die veel van de kwetsbaarheden die hij over die platen bezong uitbuitten. Maar op hetzelfde moment profiteerde zijn familie enorm van zijn werk en kon hij zijn populariteit verrijken met een nieuwe generatie muzikanten.

Na verloop van tijd zal hetzelfde zeker gebeuren met Prince's muziek, of dat nu morgen is of 70 jaar vanaf vandaag, zoals de huidige auteursrechtwetgeving stelt. In de tussentijd zullen zijn familie en geliefden het inkomen nodig hebben en verdienen dat afkomstig is van de distributie van zijn muziek, en de platenmaatschappijen zullen grote doorzichtige geldborden hebben die aan hun ogen zijn bevestigd, denkend aan de compilatie-cd en vinyl-releases die komen. Het is gewoon een kwestie van hoeveel van zijn principiële en morele bezwaren zullen moeten worden opgeofferd om daar te komen.