Angst of spijt? Er is een neurologische reden waarom we de status-quo accepteren

Hoe vaak heb je erover nagedacht om een ​​bedrijf te beginnen, een jaar vrij te nemen om die roman te schrijven, of een liefdeloze relatie achter te laten, maar er uiteindelijk niets aan te doen? Een angst voor spijt - wat een krachtige motor is voor het handhaven van de status-quo in ons leven - kan de schuld zijn.

Omdat onderzoek in psychologie, neurowetenschappen en gedragswetenschappen is onthuld, kan spijt een enorme impact hebben op ons leven. Geld en relaties zijn aantoonbaar de twee problemen die de meeste van onze emotionele en mentale hulpbronnen verbruiken, en spijt beïnvloedt ons gedrag in beide.

Als het om geld gaat, is een beroemd vooroordeel dat verband houdt met spijt, het 'dispositie-effect'. Dit beschrijft hoe beleggers zich vasthouden aan het verliezen van vermogen. Of het nu een beleggingsfonds, een specifieke aandelenmarkt of zelfs de cryptocurrency Bitcoin is, we zijn uiterst terughoudend om een ​​actief met verlies te verkopen. In feite houden we er liever aan vast, omdat het steeds meer in waarde daalt, in de hoop dat het weer zal aantrekken - ongeacht of dat waarschijnlijk is.

De drijvende kracht achter dit gedrag is onze angst voor spijt, waardoor we vasthouden aan de status-quo, zelfs als onze redenering of intuïtie zegt dat we dat niet moeten doen. We zijn niet bereid om het actief met verlies te verkopen, want als we dat doen, moeten we toegeven dat we een fout hebben gemaakt door het te kopen in de eerste plaats. Als we ons daaraan houden, kunnen we voorlopig geen spijt krijgen.

"Sunk Cost Bias"

Een meer algemeen voorbeeld is de 'sunk cost bias'. Dit beschrijft het feit dat we vaak nieuwe projecten beginnen met hoge verwachtingen dat het goed gaat. Terwijl we enorme inspanningen leveren voor een project, kunnen we geleidelijk aan opmerken dat het nergens heen gaat. We kunnen ons nog steeds gemakkelijk afmelden, maar in plaats daarvan blijven we er langer en langer aan vasthouden en oefenen we meer en meer onze inspanningen uit, ondanks ons buikgevoel en ons gezond verstand dat het niets terug zal krijgen.

Hier hebben we spijt van als we een project beëindigen voordat het tot stand komt. We vallen daarom in de valkuil om er irrationeel aan vast te houden om spijt tijdelijk te voorkomen. Deze bias speelt vaak een rol in romantische relaties. Veel mensen houden bijvoorbeeld vast aan relaties waarvan ze weten dat ze nergens naartoe gaan. Een mislukte relatie die liefde of passie mist, kan daarom nog steeds overleven door het ongemak van het beëindigen ervan. Het beëindigen van zo'n relatie dwingt ons uiteindelijk om een ​​mislukking toe te geven en spijt te hebben. Om spijt te vermijden, vertellen we onszelf in plaats daarvan dat als we zover zijn gekomen met de relatie, we het een nieuwe kans moeten geven - hoewel we weten dat er nauwelijks hoop is.

Dezelfde angst weerhoudt ons ook van een nieuwe relatie. Vrees voor spijt maakt de status quo opmerkelijk aantrekkelijk, zelfs als dit ons op lange termijn niet gelukkig maakt.

The Science of Regret

Maar waarom worden we zo gemakkelijk gemanipuleerd? Spijt is een zeer belangrijke emotie die evolutie ons heeft toegerust om het leren te vergemakkelijken. Zonder spijt kunnen we nauwelijks van onze fouten leren. We hebben deze pijnlijke stimulans nodig om te voorkomen dat we dezelfde fout keer op keer herhalen.

Maar de manier waarop ons brein processen betreurt en het niveau van pijn bepaalt, is contra-intuïtief: het missen van een bus met één minuut triggert meer spijt dan het missen van 10 minuten (ongeacht hoe lang we verwachten te wachten op de volgende bus).

Evenzo brengt een beslissing om af te wijken van de status-quo die later onjuist blijkt te zijn, meer spijt te hebben dan een onverstandig besluit te nemen om binnen de status-quo te blijven. Het lijkt erop dat het actief nemen van een beslissing om iets te veranderen een valse indruk wekt dat het besluit niet in aanmerking komt voor verzachtende omstandigheden, waardoor de straf die we onszelf toebrengen door spijt ernstiger wordt.

Recente hersenafbeeldingsstudies hebben geholpen bij het identificeren van de neurale circuits die betrokken zijn als we spijt voelen. Ze laten zien dat er een substantiële activiteit plaatsvindt in de hippocampus, waarvan we weten dat deze verantwoordelijk is voor het geheugen. Ze laten ook zien dat ervaren spijt en bang zijn om spijt te hebben zeer vergelijkbare neurale circuits inhouden - wat aangeeft dat angstige spijt eigenlijk praktisch hetzelfde is als ervaren spijt. Het is duidelijk dat dit kan helpen verklaren waarom de angst voor spijt zo pijnlijk en krachtig kan zijn.

Niet iedereen wordt op dezelfde manier getroffen door spijt. Mensen die lijden aan een hoge graad van neuroticisme zullen eerder spijt hebben dan anderen. Dit betekent dat de neiging om spijt te voelen verband houdt met de ervaring van woede, angst en eenzaamheid. Het is ook nauw verbonden met "verliesaversie" - de neiging om te focussen op verliezen in plaats van winst. Dat maakt mensen die meer geneigd zijn om spijt te hebben minder risico's te nemen.

De status-quo uitdagen

Dus hoe kunnen we onze angst voor spijt aanpakken om te komen waar we willen in het leven? Een startpunt is eigenlijk beseffen hoe diep spijt ons beïnvloedt. Als we ons ervan bewust zijn dat ons brein ons parten speelt, is het misschien makkelijker om vooruit te komen. Dus als je merkt dat je herhaaldelijk niet slaagt in het bereiken van je levensdoelen, vraag jezelf dan misschien af ​​of een angst voor spijt de schuld is.

Als dat zo is, herinner jezelf eraan dat tijdens het maken van een verandering altijd een risico is, het is evengoed een risico om niets te doen. Bovendien, in tegenstelling tot angst - die reflecteert op de toekomst - betreurt spiegeling over het verleden. Dus, hoewel het ons helpt om van onze fouten te leren, zal het ons niet toestaan ​​om de fouten die we al hebben gemaakt te corrigeren.

Jezelf laten adviseren door anderen is naar mijn mening de meest effectieve remedie. Voor financiële beslissingen kunt u dit bereiken door een financieel adviseur aan te nemen. Adviseurs verminderen onze angst voor spijt aanzienlijk, omdat we onze beslissing met anderen delen en niet de enige zijn die beschuldigd kan worden als het verkeerd blijkt te zijn.

Dezelfde logica is van toepassing op romantische spijt. Sta jezelf toe advies te krijgen van een goede vriend of een familielid bij het starten van een nieuwe relatie of voordat je een relatie beëindigt. Behalve dat je een second opinion krijgt, kun je ook de ellende van spijt delen met iemand anders - waardoor het vertrek van een negatieve status-quo aanzienlijk eenvoudiger wordt.

Hoe comfortabel hij ook aanvoelt, de status quo laten overnemen kan betekenen dat we belangrijke dingen in het leven missen. Sterker nog, een verblijf met de status-quo kan ons op de lange termijn vaak ellendig maken. En voor wat? Gewoon het ongemakkelijke, maar tijdelijke gevoel van spijt vermijden.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Eyal Winter. Lees hier het originele artikel.