Waarom Fancy Oxbridge Bankers werd overtroffen door Your Shady Uncle's Bookies

De enige persoon in mijn familie die ooit goed was met geld was mijn grootvader Fred. Hij was ook een echte kaartshaai en zou dagen achtereen verdwijnen om te pokeren. Eens kwam hij thuis met een auto. Hij leerde me hoe je kaarten moest spelen, natuurlijk, een keer zijn pillendoos legen, zodat we iets te gokken hadden ("Ik zal je een Lipitor en twee Vitamine C geven"). Hij stierf voordat ik begon te leren over geld en beleggen en zo, maar hij leerde me genoeg over kaarten om lessen met terugwerkende kracht toe te passen. Het splitsen van azen in een Blackjack hand is immers een soort diversificatie.

Een versie van dit artikel verscheen in de nieuwsbrief "Strategie". Meld u hier gratis aan.

Meer leren over geld deed echter verrassend weinig om enig echt, zinvol verschil tussen gokken en financiën op te helderen. Als zetten, opties, short-sales, en de vele andere fancy trades bankiers zijn gekomen met door de jaren heen waren werkelijk zo briljant, waarom zijn bijvoorbeeld de beste bankiers ter wereld recentelijk te slim af geweest door een stel bookmakers?

Probeer deze tactiek

Een ding dat klopt in het leven en in kaarten? Het belang van bluffen. Een onderzoek onder 35.000 pokerspelers met hoge inzetten - sommigen van hen beginnelingen, sommigen van hen - van onderzoekers van de Universiteit van Californië, Davis, ontdekte dat het belangrijkste wat de winnaars gemeen hadden was hun vermogen om te bluffen. De reden is dat poker draait om het beheren van de onzekerheid die ontstaat als je de kaarten van je tegenstander niet kunt zien. Goede bluffers zijn beter in het strategisch verkeerd informeren van hun tegenstanders, wat ook betekent dat ze de relatieve kwaliteit van verbeteren hun informatie. Betere informatie, betere beslissingen.

The Bookies Called It

Toen ik voor het eerst fulltime in de journalistiek ging werken, was het grote financiële verhaal van het jaar Brexit. Dit was vóór de presidentsverkiezingen van 2016, en als u zich zult herinneren, dacht niemand echt dat het VK de Europese Unie daadwerkelijk zou verlaten. In de nacht van de stemming waren de kansen met 10-1 tegen. Koele hoofden, jongeren en immigranten zouden de dag winnen. Dat is natuurlijk niet gebeurd. Veel mensen maakten ook die avond weddenschappen uit goed verbonden valutahandelaren die naar Cambridge gingen om willekeurige Joes te gokken op goksites.

In de loop van de nacht begonnen mensen zich langzaam te realiseren dat ze het verkeerd noemden. De bookmakers begonnen hun odds aan te passen, en de handelaars begonnen weddenschappen te plaatsen die Brexit zou gebeuren door het verkopen van ponden. Maar hier wordt het echt wild: de valutamarkten zijn om de vier uur 's nachts aangepast aan de realiteit van de Brexit, volgens een nieuwe studie van een groep Cambridge-economen. De bookmakers hebben hun kansen aangepast om de waarschijnlijkheid van Brexit om 3 uur 's morgens weer te geven. De inefficiëntie was zo groot dat je negen cent op de dollar had kunnen maken door een pond te verkopen (een weddenschap zou Brexit kunnen opleveren) en vervolgens een overeenkomstige hedge in het gokken te maken. markten (een weddenschap aangaan met zeer goede kansen die Brexit zou het niet gebeuren.) Met andere woorden, u kunt miljoenen dollars verdienen door op beide teams in te zetten om te winnen (althans in theorie).

Dus waarom noemden gokkers het eerst?

Zoals de winnende pokerspelers, vertelt hoofdonderzoeker Dr. Tom Auld omgekeerde er zijn twee mogelijkheden. In tegenstelling tot een enquête of een expert, zijn voorspellingsmarkten gebaseerd op mensen die bereid zijn hun geld op de juiste plaats te leggen, legt hij uit.

"Dat biedt wat we incentive-compatibiliteit noemen," zegt hij. "Je kunt alles zeggen wat je wilt in een polling-organisatie, maar eigenlijk is praten goedkoop."

De andere belangrijkste reden dat de bookmakers het noemden? Net als die uitzonderlijke bluffers, denkt hij dat ze mogelijk toegang hebben gehad tot iets betere informatie. Met andere woorden, die chique bankiers maakten deel uit van de mondiale financiële elite, die nooit had kunnen verwachten dat de Britten tegen de belangen van hun aandelenportefeuille zouden stemmen. De mensen die weddenschappen sluiten op goksites, redeneert hij, heeft misschien eerder een voorkeur voor waar de stem eigenlijk naartoe ging.

"Het was echt heel duidelijk al vroeg dat we gestemd om te vertrekken. Het was gewoon niet het verhaal in de pers, "vervolgt Auld. "Ik verwacht in dit geval rond dit soort populaire stemmen, het zal niet opnieuw gebeuren omdat iedereen zich heeft aangepast. Maar vooroordelen zijn echt schering en inslag. Bellen zijn de menselijke natuur. En er was een soort van 'blijf' bubbel."

Giet één uit voor een legende

Sprekend over de vage grens tussen beleggen en gokken, zou ik nalatig zijn als ik geen moment zou nemen om er een uit te gieten voor John C. Bogle, een legende in financiën die gisteren stierf op 89. Bogle is de geest achter wat zou kunnen zijn de belangrijkste financiële innovatie van de 20e eeuw: het indexfonds. In 2005 zei Paul A. Samuelson, de eerste Amerikaan die de eredoctoraat in de economie won, dat het indexfonds naast 'de uitvinding van het wiel, het alfabet, de druk van Gutenberg en wijn en kaas' stond. Zelfs Massachusetts Sen. Elizabeth Warren - niet bekend om haar gezelligheid met CEO's van financiële diensten! - hulde gebracht.

Door het creëren van low-fee indexfondsen, redde Jack Bogle werkende Amerikanen honderden miljarden dollars die anders naar Wall Street zouden zijn gegaan. Een man naar mijn eigen hart. RUST IN VREDE.

- Elizabeth Warren (@ewarren) 17 januari 2019

Bogle kwam tot de conclusie dat, terwijl de meeste professionele aandelenselectie in feite gokt, de dagelijkse aandelenkiezers vrijwel gokken tegen tegenstanders met röntgenvisie die al hun kaarten kunnen zien. (Of Microsoft nu omhoog of omlaag gaat, de gast die zijn aandelen heeft verkocht, krijgt zijn commissie.) Om rond te komen, ontwikkelde hij een eenvoudigere filosofie over hoe gewone mensen hun geld zouden moeten investeren zonder de markt te moeten spelen. en hij ontwikkelde een bedrijf om aan die behoeften te voldoen. Vanguard blijft de industrienorm omdat het een van de goedkoopste plaatsen is waar u uw geld in aandelen kunt beleggen.

Hier zijn zijn acht regels, getrokken uit het boek uit 1999 Gezond verstand van beleggingsfondsen.

1. Selecteer goedkope fondsen

2. Overweeg zorgvuldig de extra kosten van advies

3. Overschat geen eerdere fondsprestaties

4. Gebruik prestaties uit het verleden om de consistentie en het risico te bepalen

5. Pas op voor sterren (zoals in star-beleggingsfondsen)

6. Pas op voor de activagrootte

7. bezit niet teveel fondsen

8. Koop uw fondsenportefeuille en houd die vast

Het is een vrij eenvoudige set van ideeën die, in veel opzichten, echt neerkomen op "niet overdrijven sommige Wall Street lul voor shitty advies." Bogle zal worden gemist.