Saturnusringen: video onthult hoe snel de iconische functies verdwijnen

Elke leuke ouder vertelt hun kind dat ze er goed uitzien, maar de waarheid is dat sommige kinderen er beter uitzien dan anderen. In de familie van het zonnestelsel is dat kind Saturnus, de gigantische, geringde diva van de planetaire broers en zussen. De iconische ijzige ringen van de zesde planeet draaien eromheen als een oogverblindende riem, de meest uitgebreide in hun soort in het zonnestelsel. Maar zoals nieuwe gegevens van NASA suggereren, zijn de dagen van Saturnus in de schijnwerpers genummerd.

Van dichtbij zijn de delicate ringen van Saturnus opgebouwd uit miljoenen deeltjes waterijs. Hun omvang varieert van microscopische stofkorrels tot enorme rotsblokken, deze ijzige brokken zijn allemaal gevoelig voor worden opgeladen door UV-licht van de zon of nabije plasmawolken, en wetenschappers denken dat wanneer dat gebeurt, de brokstukken uit de baan naar de planeet beginnen te vallen, zoals vliegen. Zoals de video hierboven illustreert, verdwijnen de ringen langzaam terwijl deze brokken naar de atmosfeer van Saturnus regenen.

In ongeveer 100 miljoen jaar, zeggen NASA-wetenschappers, zal er geen "regen" meer zijn om te vallen.

Het idee dat de ringen van Saturn verdwijnen, werd voor het eerst voorgesteld na Voyager 2, een van de twee ruimtevaartuigen die NASA uitzond om de buitenste planeten van het zonnestelsel te verkennen, zond naar huis beelden van Saturnus in 1981. Op de foto's cirkelden de donkere, smalle banden rond de planeet. planeet suggereerde het bestaan ​​van "ring regen", schreef NASA-wetenschapper Jack Connerney, Ph.D., in een paper uit 1986. Nu bevestigt NASA's nieuwe analyse van gegevens verzameld met de Keck-telescoop in Mauna Kea, Hawaii in 2011, dat ringregen is vallen, en het valt snel. De ringen van Saturn verdwijnen met de maximale snelheid die werd geschat in 1986.

James O'Donoghue, Ph.D., hoofdauteur van het nieuwe artikel in het tijdschrift Icarus, zei: "We schatten dat deze 'ringregen' een hoeveelheid waterproducten afvoert die in een half uur een zwembad van Olympische afmetingen van de ringen van Saturnus zouden kunnen vullen."

Ringregen vallen als de geladen ijsdeeltjes worden aangezogen door het enorme magnetische veld van Saturnus, dat op zijn beurt leidt tot smelten in de bovenste atmosfeer en de waas wegspoelen. Het zeer georganiseerde magnetische veld zorgt ervoor dat al dit smelten gebeurt in relatief rechte lijnen, wat duister leek op de foto's die naar huis werden gestuurd door Voyager 2 (die trouwens onlangs het zonnestelsel voorgoed heeft verlaten).

Deze ontdekking werpt ook licht op hoe oud de ringen van Saturnus zijn. Niemand weet precies waar, wanneer of hoe de planeet zijn beroemde ornamenten heeft gekregen, maar deze studie ondersteunt de theorie dat de 4 miljard jaar oude planeet ze pas onlangs oppikte - ongeveer 100 miljoen jaar geleden.

Gegevens over de B-ring en de C-ring van de planeet, hierboven geïllustreerd, suggereren dat de C-ring eenmaal zo dicht was als de tegenhanger van de B-ring, en de nieuw bevestigde snelheid van "ringregen" suggereert dat het 100 miljoen jaar zou hebben gekost om te bereiken tot dat punt, ervan uitgaande dat beide ringen met dezelfde dichtheid begonnen.

Wat de planetaire levenscycli betreft, is 100 miljoen jaar slechts een blip - niet anders dan de 15-minuten-roem van een mens. Saturnus, te lang afhankelijk van zijn goede uiterlijk, wil misschien gaan nadenken over een rebranding.