Elizabeth Blackwell: Hoe de arts pionierde voor vrouwen in de geneeskunde

De Google Doodle van 3 februari toont een vrouw die een blauwe jurk met lange mouwen draagt ​​met een open boek in de ene hand en een kleine oranje flacon, die ze onderzoekt, in de andere. Voor haar op een tafel ligt een open artsentas en doktershulpmiddelen.

Dit is Elizabeth Blackwell, de eerste vrouw die een medische graad in de Verenigde Staten ontving, een abolitionist, activiste voor vrouwenrechten en pionier voor vrouwen in medicijnen aan beide zijden van de Atlantische Oceaan.

Geboren in 1821 in Bristol, Engeland, haar familie emigreerde naar de Verenigde Staten toen ze 11 jaar oud was. Nadat haar vader stierf, richtte ze in 1838 een school op met haar zussen en raakte betrokken bij de abolitionistische beweging nadat ze werd blootgesteld aan de gruwelen van de slavernij terwijl ze les gaf in Kentucky. Ze ging verder met het opzetten van een zondagsschool voor slaven en voerde campagne tegen de slavernij.

Jaren later, de dood van een goede vriendin van een terminale ziekte, bracht Blackwell ertoe om een ​​tweede carrière in de geneeskunde te zoeken, omdat haar vriendin geloofde dat ze betere zorg zou hebben gekregen als een vrouwelijke arts haar had bijgewoond.

Blackwell was van toepassing op tal van medische scholen, van wie de meesten een vrouw niet wilden toegeven, en een instelling stelde zelfs voor dat ze zich als een man zou aanmelden.

Uiteindelijk stemde het Geneva Medical College in de staat New York ermee in overwegen haar aanvraag, maar gaf de uiteindelijke beslissing aan het studentenlichaam, in de overtuiging dat ze nooit een vrouw in hun gelederen zouden accepteren. Tot verrassing van de schooladministratie stemde de studentenorganisatie echter om haar te accepteren, en ze werd toegelaten in 1847. Ze studeerde twee jaar later af en werd de eerste vrouw in de Verenigde Staten die een medisch diploma behaalde.

Na haar afstuderen keerde ze terug naar Europa, werkte ze in klinieken in Parijs en Londen en studeerde ze verloskunde. Gedurende deze periode kreeg ze etterende oogaandoeningen en verloor het gezichtsvermogen in haar linkeroog.

Kort daarna keerde ze terug naar de Verenigde Staten om haar eigen medische praktijk op te zetten, die ze opende in 1851, en vervolgens een apotheek in 1853.

Met haar zuster, die haar in de geneeskunde had gevolgd, begon ze in 1857 aan de New York Infirmary for Indigent Women and Children en keerde later terug naar Engeland om te proberen een soortgelijke ziekenboeg in het Verenigd Koninkrijk te starten. In 1859, tijdens een van deze bezoeken, werd zij de eerste vrouw die haar naam liet opnemen in het register van de Britse General Medical Council.

In 1868 voegde ze een medische school toe aan de New York Infirmary for Indigent Women and Children, en het jaar daarop keerde ze terug naar het Verenigd Koninkrijk om campagne te blijven voeren voor hervormingen in de geneeskunde, vooral kansen voor vrouwen in de geneeskunde. Ze richtte in 1871 de National Health Society op en het motto van de NHS, 'Prevention is better than Cure', is een veel gebruikte filosofie geworden, niet alleen in de geneeskunde, maar ook in de samenleving.

Toen, in 1874, startte ze de London School of Medicine for Women en in 1876 won ze officieel het recht voor vrouwen om medische graden te behalen.

Blackwell stierf in mei 1910, en als een bewijs van haar nalatenschap, een jaar na haar dood waren er 500 vrouwelijke artsen geregistreerd in het Verenigd Koninkrijk.