Oude witte spullen in het Egyptische graf bleken 's werelds oudste kaas te zijn

In 1885 ontdekten archeologen een graf in Saccara, de oude Egyptische begraafplaatsen in het noordoosten van het land. Ze hadden geen idee dat dit graf, dat toebehoorde aan de burgemeester van de oude hoofdstad Memphis, ook de thuisbasis was van wat in 2018 de titelhouder zou worden van 's werelds oudste kaas.'

Het graf, als omgekeerde gerapporteerd in augustus, was eigenlijk het zand verloren vlak nadat het was gevonden, maar werd pas in 2010 herontdekt. ​​Bij re-opgraving vonden archeologen een pot met een massieve witte massa erin. De identiteit bleef een tijdje een mysterie, maar dit jaar publiceren wetenschappers in Analytische scheikunde eindelijk vastgesteld dat het een stuk kaas uit de 13e eeuw voor Christus is. Dat maakt de kaas ongeveer 3.200 jaar oud - 's werelds oudste vaste kaas.

Dit is # 9 aan omgekeerde 'S lijst van de 25 Most WTF-verhalen van 2018.

Archeologen hadden afgeleid dat de substantie een soort voedsel was, gebaseerd op het soort pot waarin het zat, het witte canvasdoek ernaast en zijn positie in het graf. Ptahmes, de burgemeester, was waarschijnlijk bedoeld om het mee te nemen op zijn reis naar het hiernamaals. Maar het identificeren van de vreemde substantie was niet gemakkelijk omdat millennia van verwering het van zijn vette molecules had ontdaan, die gewoonlijk heel wat informatie over zijn chemische make-up aanbieden.

"We zijn begonnen met typische vetanalyse, maar het was niet mogelijk om enig soort vet te vinden, omdat het monster onder zeer stressvolle omstandigheden werd geconserveerd als gevolg van duizenden jaren regenval en Nijlvloed en vervolgens cycli van droogte," studeer co-auteur en Peking University ancient compounds specialist Enrico Greco, Ph.D., verteld omgekeerde. "Specifiek loste het water het alkalische zout in de omgeving op en transformeerde alle vetten in de kazen."

Zonder vet om te slaan, moest het team naar een andere, beter bewaard gebleven chemische bouwsteen in de onbekende stof kijken om het te identificeren: proteïne. Door de witte massa op te lossen, de eiwitbestanddelen te extraheren en ze te identificeren door middel van vloeistofchromatografie / massaspectrometrie, konden ze hun bron bepalen: koemelk, samen meer melk van een schaap of een geit.

Dit laatste stukje van de puzzel bezegelde de deal. Waarom zou anders een verhard mengsel van herkauwersmelk, bedekt met een canvasdoek, in een oude pot staan, ware het niet dat het kaas voor de doden was?

Helaas voor Ptahmes was er weinig twijfel dat zijn kaas al vroeg verwend zou hebben tijdens zijn reis naar het hiernamaals. Kort nadat het team hun bevindingen bekendmaakte, vertelde Paul Kindstedt, Ph.D., een expert van de Universiteit van Vermont over de chemie en geschiedenis van kaas, de The New York Times dat de chevre-achtige kaas, met zijn zure beet, "niet lang zou duren; het zou heel snel bederven."

2018 komt ten einde, omgekeerde telt de 25 verhalen af ​​die ons tot WTF hebben gemaakt. Sommige zijn smerig, sommige zijn geweldig, en sommige zijn gewoon, nou ja, WTF. In onze ranglijst van minst naar de meeste WTF was dit # 9. Lees hier het originele artikel.

Bekijk het volledige aftellen van 25 WTF in onderstaande video.