Winona Ryder is perfect voor 'Stranger Things'

Door alle accounts, Stranger Things, Netflix's aankomende Winona-Ryder-starring bovennatuurlijke mysterieshow, begint met een griezelige, Top van het meer -achtig concept: een vermist kind en een stad verscheurd door zijn afwezigheid. Vanaf daar is er echter geen eenvoudige verklaring: de regering is iets van plan (en misschien het karakter van Matthew Modine), of iets verbergen zoals ze zijn in elke belangrijke aflevering van De X bestanden.

Maar esthetisch, en vrij letterlijk, dateren de referenties verder: naar het middenwesten in de jaren tachtig, toen de show begon. De elevator pitch van Netflix voor de serie beschrijft het als een 'liefdesbrief aan de alomtegenwoordige cultklassiekers' uit de jaren '80. Ryder heeft dit feit bevestigd in interviews, waarbij hij ook melding maakte van bovennatuurlijke blockbusters Encounters sluiten en E.T., wat een gevoel van mysterie en verwondering oproept. Ze reageert rechtstreeks op 'nostalgie'-golven op tv en het lijkt waarschijnlijk dat de beslissing om Ryder te casten, ooit een grote ster, maar tegenwoordig niet zo erg, op zijn eigen manier een nostalgisch eerbetoon is aan de jaren '80 en' 90's bioscoop.

De showrunners zijn de gebroeders Duffer, die schreef voor de door M. Night Shyamalan geproduceerde Twin Peaks -achtige mysterieserie Wayward Pines, en schreef en regisseerde de dystopische besmettingsthriller van vorig jaar Verborgen. Door alle indicaties, Stranger Things is meer dan in hun stuurhuis, en een kans voor hen om een ​​goede naam voor zichzelf te maken.

Het aantal kinderacteurs op de show is opmerkelijk: men kan er waarschijnlijk van uitgaan dat de fietsende bende van hen enige mogelijkheid heeft om het bovennatuurlijke aan te boren op het niveau dat de volwassenen niet kunnen, alsof een groep zich terugtrekt uit een Stephen King TV-aanpassing. Vanuit de trailer lijkt het alsof ze zich op zijn minst verenigen om zelf een onderzoek in te stellen naar het mysterie; zij zijn degenen die bereid zijn te geloven.

Meer van de Netflix-pagina:

In de reclamefilmpjes flikkert het licht (veel), er hangt mysterieuze materie in de lucht, een vreemd serienummer wordt gebrandmerkt op de arm van een jongen … een voice-over ("Hij verbergt …" / "Van wie?") Geeft aan dat misschien de slechteriken in de situatie zijn geen buitenaardse boogeymen, maar mensen die samenzweren om een ​​onnoemelijk wonder te onderdrukken.

Hé, het is allemaal speculatie. Maar wel Stranger Things ziet er veelbelovend uit en is leuk voor fans van 'onverklaarbare verschijnselen', het is duidelijk dat het zijn sjablonen op zijn mouw draagt. Of het erin slaagt om onverwachte, echt gedurfde stoten te trekken valt nog te bezien; laten we hopen dat de onvermijdelijke wendingen ons echt grijpen, anders Stranger Things zou kunnen vallen in de categorie van een andere matige Netflixshow - een experiment met een leeg genre dat niet bij de kijker blijft na zijn looptijd.

Stranger Things treft Netflix op 10 juli.