De R-Rated Comedy maakt een comeback

Je opties op de multiplex deze zomer zijn niet beperkt tot superhelden en dinosaurussen. Hoewel het misschien zo lijkt, zijn er een reeks films die specifiek zijn gericht op een volwassen publiek - en we hebben het niet over intense drama's of met korset beklede periodestukken. We bedoelen komedies. Rijp met vulgariteit, geschreeuw en inhoud die over het algemeen als te volwassen wordt beschouwd voor de gevoelige, beïnvloedbare ogen van de jeugd. Volwaardige (soms letterlijk) R-rated comedy maakt een enorme comeback na het nemen van een korte sabbatical in de jaren negentig. Tegen het einde van deze zomer zullen we verschillende opties aangeboden krijgen voor in de bioscoop: de spionagekapper Spion, antropomorf vervolg Ted 2 en '80s reboot-sequel vakantie.

Hun aanwezigheid in de tent is het resultaat van het grondwerk van de door Judd Apatow geïnspireerde Frat Pack, die in de jaren negentig het veld domineerde. Die groep regisseurs, producenten en acteurs verlaagde de smaakbalk in 2005's De 40-jarige Maagd. De aanstormende regisseur wist een indrukwekkende cast te bemachtigen in een film over een hoofdrolspeelster wiens 'heroïsche reis' bestaat uit seks. Het is nauwelijks elitair, maar het merk Frat Pack van basiscomedy-hijinks is consequent een gemakkelijk doelwit geweest voor tegenstanders. Het is te grof, het is te dom en er is te veel vloeken. Maar is dat niet hoe volwassenen de neiging hebben zich te gedragen wanneer ze zich losmaken? Die reden heeft gedeeltelijk geleid tot het opnieuw opduiken van komedies die zich richt op volwassenen. En het feit dat het $ 177 miljoen wereldwijd heeft opgebracht met een budget van $ 26 miljoen.

In de jaren erna, Opgejaagd, Pineapple Express, De kater, Super slecht, Sarah Marshall vergeten, Dit is het einde, Verschrikkelijke bazen, Wij zijn de Millers en dergelijke, allemaal voorgeschreven aan diezelfde formule van slimme, wetende ondertoon en onzedelijke slapstickgeestjes van volwassenen die proberen het leven uit te halen.

Terwijl de meeste van die titels mannen in het middelpunt van hun verhalen plaatsen, worden de ondersteunende vrouwelijke rollen die de periferie verspreiden, grotendeels dezelfde behandeling aangeboden. Zeker de baby van Katherine Heigl in Opgejaagd gooit de "opgroeien" -kaart bij de stoner van Seth Rogen - maar voor het grootste deel worden vrouwen in het Frat Pack-couplet diezelfde gelegenheid geboden om het te weten, wees grappig. Omdat personages van Jane Lynch, Leslie Mann en Elizabeth Banks in De 40-jarige Maagd bieden een groot deel van de lachwekkende momenten van de film en banen zo de weg voor volledig door vrouwen geleide R-rated komedies. bruidsmeisjes scoorde groots aan de kassa, kwam wereldwijd uit op $ 288 miljoen met een reeks acteurs op de hoofdact die allemaal over seks, braaksel en stront praten, en gehamerd worden. Net zoals de jongens doen.

En hoewel er maar zo vaak een genre kan terugkeren naar dezelfde bron - het eindeloze aanbod horende schurken van de horror is een goed voorbeeld - het R-rated chucklefest is enigszins geëvolueerd. Deze zomer Spion, een andere samenwerking tussen Paul Feig en Melissa McCarthy, verhoogt de inzet door McCarthy een afgerond personage te geven om door het spionage-territorium te navigeren. Het vrouwtje, vaak weggezogen in de rol van vriendin, vrouw of moeder, neemt in plaats daarvan de controle over de situatie. De trajecten en verlangens van mannelijke personages bevinden zich in domeinen die meestal worden bevolkt door vrouwen. Er zijn misschien meer mogelijkheden om te verkennen - misschien geeft een andere actrice de kans om te leiden, anders dan McCarthy? - maar er is een duidelijke belofte in dit relatief nieuwe terrein.

Op het eerste gezicht lijkt de voortdurende ontwikkeling van R-gewaardeerde functies - ongeacht het genre - de agressieve financiële doelen van Hollywood tegen te gaan. Neem een ​​kijkje in het aankomende seizoen van big-hitters die zullen vallen en er zijn nauwelijks titels die trots hun R-rating vieren. Terminator: Genisys, een reset van de gewelddadige, bloederige en angstaanjagende eerste twee films, is al opgezadeld met een lage kijk op het publiek vanwege de verschrikkelijke trailers. Dus hoe lost Paramount het potentiële verlies van inkomsten op? Het heeft een PG-13 rating gekregen, in de hoop zijn budget terug te verdienen en een nette som te maken - zelfs als het een kritieke verliezer is.

De aanhoudende productie van R-rated comedies maakt die trend zo. In plaats van te proberen een zo breed mogelijke markt aan te spreken, zijn studioblazers populairder dan het bestedingspotentieel van gerichte demografieën. Aanvankelijke budgetten zijn aanzienlijk lager dan de gemiddelde tentstok, begrijpelijk, dus de druk om 500 miljoen dollar in een openingsweekend om te keren, is geen reden tot bezorgdheid over een film over mensen die rondlopen om zichzelf te beoordelen. Desalniettemin is het nog steeds een plezier om op te merken dat er ten minste één gebied van studio-filmmaking is waar de strijd om de gezinsvriendelijke beoordeling iets gemakkelijker te winnen is voor creatievelingen.

Jonathan Goldstein, die co-schreef en regisseerde de vakantie reboot-sequel, refereert zelfs aan de artistieke vrijheid die hij en co-schrijver-regisseur John Francis Daley met die rode band rating hadden toegestaan. "Het heeft ons bevrijd, zoals de R-rating op sommige manieren doet," vertelde hij IGN. "Ik denk dat we allebei denken dat het een betere film is in deze vorm, waarschijnlijk dan in de originele PG-13. We zijn best tevreden met die beslissing. "Hetzelfde geldt voor ster Ed Helms, die liever op de set improviseert:" Het is fijn om te weten dat we een R-film opnemen, wetende dat we ons daar geen zorgen over hoeven te maken, dat we ons gewoon vrij voelen om donker te worden of raar of grof te worden of wat dan ook. Ik denk dat iedereen zojuist een kans heeft gegeven om uit te ademen en als volgt te zijn: "Oké, cool, we kunnen doen wat we willen." Dus ik ben blij dat we als een R-film zijn geëindigd."

Ted 2 kreeg automatisch dezelfde vrijheid. Omdat het eerste optreden $ 550 miljoen wereldwijd heeft opgeleverd, met onder meer die van Slagschip en Sneeuwwitje en de Jager om Universal's best scorende film van 2012 te worden. 'Als het geen blunder is' somt de aanpak van de studio op van de tweede ravotten van de overrompelde teddybeer, en hun concurrenten volgen de achtervolging in. Nu we het toch over hadden, als die verknotte buddy-komedie de voor de hand liggende minderheidskrabbels had laten vallen en een R had aangenomen, zou het misschien niet zo'n flop zijn geweest.