NASA's Weird Asteroid Redirect-missie maakt eigenlijk goede vorderingen

In het geval dat je dat nog niet wist, is een van de dingen die NASA in de 2020s wil doen, het sturen van een robot-ruimtevaartuig naar een bijna-asteroïde aarde, een verdwaalde rots van het oppervlak halen, hem terugslepen naar de maan en laten vallen het uit in maanbaan voor astronauten om later te studeren.

Ja, de Asteroid Redirect Mission (ARM) is even ambitieus en vreemd, en er is geen tekort aan vragen of dit project heel logisch is. De officiële lijn van de NASA was om aan te kondigen dat het een essentiële opstap is en op de vergadering van de Human Exploration and Operations Committee van NASA op maandag, twijfelde Ron Ticker, de plaatsvervangend programmadirecteur voor ARM, aan het feit dat het bureau een marginaal project met geen echt doel.

ARM, zo betoogde Ticker, is een "demonstratie-missie" die nieuwe ruimtevaarttechnologieën zal testen die relevant zijn voor het loszittende en bemande reizen in de verre ruimte, en het valideren van veel systemen die een cruciale rol zullen spelen in het algemene doel om mensen naar Mars te sturen. De missie bestaat uit drie hoofdfasen: het identificeren van kandidaat-asteroïden met behulp van grondapparatuur zoals het Arecibo Observatorium in Puerto Rico of de Wide-field Infrared Survey Verken in de ruimte en kies een doelwit voor de missie; een op zonne-energie voortstuwende robotica-ruimtevaartuig op de doel-asteroïde lanceren en een kei naar de cislunar-ruimte laten trekken; en een bemanning daarheen sturen aan boord van de diepe ruimte Orion voertuig zodat ze het kunnen bestuderen.

Ticker vertelde aanwezigen op de teleconferentie dat de lancering van het ruimtevaartuig in 2021 zou zijn, met als doel een Orion de bemanning bezoekt de maan-baan kei in 2026.

Het ARM-team heeft zich geconcentreerd op vier geldige asteroïde-kandidaten, maar de meest veelbelovende asteroïde is 2008 EV5. Het ARM-team gebruikt het al als een referentieplanetoïde voor het ontwerpen van de missie, en het voldoet al aan de grootste criteria voor een doelgesteente: het is koolstofhoudend en wordt verondersteld rijk te zijn aan "vluchtige stoffen" zoals water en organische stoffen die belangrijk zijn voor zowel toekomstige ruimte mijnbouwindustrieën en wetenschappers.

ARM test a ton van nieuwe technologieën die nodig zijn voor reizen in de verre ruimte, waaronder zonne-elektrische voortstuwing (die de afhankelijkheid van eindige en ruimteleverende brandstof zou moeten verminderen), hoogefficiënte zonnepanelen en deep-space rendez-vous en dockingmogelijkheden. Ticker beschreef de grijper van het ruimtevaartuig als "zoals vingernagels die grijpen en naar het oppervlak trekken. Het zijn echt hele harde vishaken."

Een paar van de meer ambitieuze onderdelen die samengaan met ARM hebben te maken met respectievelijk planetaire verdediging en nieuwe soorten extravehicular activiteiten voor astronauten. NASA is van plan om ARM te gebruiken als een manier om een ​​prototype "zwaartekrachttractor" -technologie uit te testen die in de toekomst zou kunnen worden gebruikt om een ​​asteroïde af te buigen die een vijandige bedreiging vormt voor de aarde - "een hoofddoel", zei Ticker.

Voor extravehicular activiteiten, zal NASA nieuwe ruimtekleding ontwerpen die in staat is om astronauten veel meer te laten doen tijdens ruimtewandelingen, hoewel de huidige budgettaire beperkingen betekenen dat het agentschap er niet in zal slagen om die tot rond 2019 aan elkaar te naaien.

Andere NASA-functionarissen hebben gezegd dat ze plannen hebben om met stafleden van het Congres over ARM te spreken en zorgen dat het agentschap kostbare tijd en middelen verspilt aan iets onpraktisch.

Een succesvolle ARM-missie zou het gekste ding zijn dat NASA ooit heeft gedaan, maar zou ook zo'n beetje elke doelstelling van een groot agentschap raken. ARM zou in feite een dozijn ruimtevogels doden met één ruimterots.