Plan om honderden ratelslangen los te laten op het eiland is niet gebrekkig zoals je denkt dat het is

Ambtenaren van de staat Massachusetts die een slinkende populatie van ratelslangen willen beschermen, hebben hun zinnen gezet op een onorthodoxe oplossing: geef een heel eiland aan de slangen. Het resultaat zou ongeveer hetzelfde zijn als dat vosdorp in Japan, maar je weet wel, geen toeristische bestemming en ook een eiland van zeldzame slangen. Sommige inwoners van Massachusetts zijn niet tevreden, maar hun angst om bit-begrijpbaar te zijn, misschien, maar misleid - verduister grotere zorgen die ecologischer zijn dan wat dan ook.

"Het is redelijk dat het publiek vragen heeft over deze conservatie-inspanning," vertelt de ecoloog van de universiteit van Auburn University en slangenexpert David Steen omgekeerde. "Het is minder redelijk om te concluderen dat dit een gevaar voor de menselijke gezondheid is."

De houtratelslangenkolonie zou zich op een eiland bevinden, genaamd de berg Sion, in het midden van een reservoir. Het is een beperkt gebied voor mensen - niet ongebruikelijk voor een toevluchtsoord voor dieren in het wild - maar dat heeft de lokale bevolking er niet van weerhouden om te protesteren dat het "onvermijdelijk is dat iemand een beetje gaat worden", zoals een burger de Boston Herald.

De menselijke angst voor slangen is zo algemeen dat deze terug te voeren is op neuronen. Maar dat betekent niet dat kloppende houtbeten "onvermijdelijk" kloppen - de soort is notoir verlegen. Slangenbeten zijn bovendien ongelooflijk zeldzaam. (In feite, giftige slangen bijten slechts ongeveer 8.000 mensen per jaar, en van deze slechts vijf ontmoetingen zullen fataal zijn.) Een betere vraag is niet of de slangen een bedreiging voor de mens vormen - het is als de slangen een bedreiging vormen voor het eiland, of vice versa.

Voor zover Steen weet, is dit de eerste poging om ratelslangen opnieuw op een eiland te introduceren. (Hij zou het weten - hij is geen onbekende in de herintroductie van slangen, in het proces van het terugbrengen van indigoslangen naar de Alabama-bossen.) Het is onduidelijk of dit een herintroductie is - als de slangen ooit hier leefden en vervolgens werden gedood - of een verplaatsing naar een nieuwe habitat. Hoe dan ook, het is aan de Massachusetts Division of Fisheries & Wildlife om ervoor te zorgen dat het eiland geschikt is voor kolonisatie voordat het de slangen vrijlaat.

"Als het aan mij lag, zouden we manieren vinden om samen te leven met populaties van dieren in al onze landschappen, niet alleen afgelegen eilanden," zegt Steen. "Maar zonder wijdverbreide acceptatie van potentieel gevaarlijke reptielen, is dit een goed compromis tussen het bereiken van natuurbehoud en publieke zorgen en attitudes."

Het onmiskenbare voordeel van een moeilijk te bereiken eiland is dat de slangen een goede kans hebben om te ontsnappen aan menselijke vervolging. "Voor veel giftige slangen," zegt hij, "is dat de belangrijkste overweging met betrekking tot de levensvatbaarheid van een bevolking." Als het Mount Zion-experiment zich aftekent, ziet de toekomst van slangenbehoud er misschien wat losser uit.