Horror films op Netflix: 13 enge, grappige en rare films om nu te bekijken

Horrorfilms krijgen een slechte rap omdat ze eng zijn, werpen een schaduw over het hele genre en maken er een niche-aantrekkingskracht van. Maar net als de vakantie van Halloween, kan horror veel verschillende tonen, verhalen en benaderingen aannemen. Het zijn niet alle geesten, gore en terreur.

Dus met Vrijdag, de 13de snel naderbij komende, ging ik op zoek naar 13 horrorfilms die het hele gamma bestrijken. De enige andere kwalificatie? Ze moesten op Netflix zijn. Er zitten hier zeker enkele enge films in, maar je hoeft je vrijdag de 13de niet onder de dekens te verbergen! Je vindt er ook komedie, actie, avontuur, documentaire en meer.

Hell, een van deze films is zelfs een coming of age-verhaal. Een andere is een film over klasse, familie en de betekenis van opoffering. Horror is geen thema, maar een platform dat verschillende concepten op spannende of theatrale manieren kan communiceren, die vaak (maar niet altijd) beangstigend zijn.

Met dat in gedachten, start je Netflix-wachtrij op en laten we aan de slag gaan.

13. The Lost Boys

The Lost Boys is een unapologetic viering van de jaren '80 en een uitgebreid excuus om samen de twee Coreys en Kiefer Sutherland in een film te werpen.

Het verhaal volgt twee broers die met hun grootvader naar een strandstad in Californië verhuizen om te ontdekken dat hier een groep superhawt punk rock vampire boyz woont. Zoals ik al zei, extreem 80s. Gelukkig ontmoeten de bros een paar vampierslayers (ook broers) die hen stripboeken geven die primers blijken te zijn op het doden van bloedzuigers.

Het is een coole film van de regisseur die uiteindelijk door zou gaan met het toevoegen van tepels aan de Batsuit.

12. Trein naar Busan

Trein naar Busan was misschien wel de meest Koreaanse film van 2016. Het is een zombiefilm met drie dingen die Koreanen leuk vinden: treinen, Gong Yoo en hartverscheurend drama. Wij Koreanen zijn een sentimenteel volk, en dit is een thriller die je in een volledige lelijke schreeuw zal breken.

Regisseur Yeon Sang-ho en schrijver Park Joo-suk maakten vakkundig een verhaal dat de liefde van een vader voor zijn dochter is en een scherp commentaar op de hebzucht van bedrijven. Edgar Wright, de regisseur Shaun of the Dead en Baby Driver, prees het als de "beste zombiefilm die ik ooit heb gezien".

Het is ten zeerste aan te bevelen om weefsels en iemand te laten knuffelen.

11. interview met de vampier

interview met de vampier is opmerkelijk voor het populariseren van de trope van de sexy highbrow vampier, maar in tegenstelling tot sommige van de latere films die het inspireerde, benadrukte het ook hoe al die bougie undead-glamour uiteindelijk waardeloos is. Aan het eind van de dag zijn vampiers nog steeds een gruwel die verachten wat ze zijn geworden.

Kortom, het is een gigantische metafoor voor klinische depressie en mogelijk ook een horror pionier. Rice bevestigde dat Lestat biseksueel was, hoewel ze terughoudend was over het feit of Louis en Lestat geliefden waren of niet.

Bekijk het als je houdt van etherisch mooie vampieren die voor altijd vervloekt zijn met verlammende angst en eenzaamheid.

10. Spectraal

Spectraal is wat Ghostbusters zou zijn geweest als het was geschreven en geregisseerd door Christopher McQuarrie.

DARPA-wetenschapper Mark Clyne wordt uitgezonden met een escorte van Delta Force-operators om de spookachtige wezens te onderzoeken die Amerikaanse soldaten in Moldavië hebben afgeslacht. Clyne en het spec ops team leren de harde manier waarop conventionele wapens nutteloos zijn tegen deze "spectralen", waarna de film wordt Plicht met railguns.

Een solide militaire thriller met soepele choreografie en speciale effecten.

9. Sharknado

Los Angeles wordt aangevallen door tornado's gemaakt van haaien, en het is een concept dat Syfy en The Asylum zich in zes films hebben weten uit te strekken. Sharknado is de eerste, natuurlijk, met sequels die ondertitels hebben zoals De tweede, Oh hel nee!, en Global Swarming.

Het is een hele stomme film voor mensen die van stomme films houden (bijvoorbeeld ik, en hopelijk jij).

8. De nachtmerrie

Wie zegt dat documentaires niet eng kunnen zijn?

De nachtmerrie is een onderzoek naar slaapverlamming, een aandoening waarbij iemand die wakker wordt of dommelt volledig bewust is maar niet kan bewegen of spreken. Sommige patiënten melden gehoorde stemmen of worstelen tegen schimmige figuren tijdens afleveringen. Geen artsen kunnen het erover eens zijn waarom dit gebeurt, waardoor het allemaal nog enger wordt.

Wat de documentaire betreft, het is verontrustend als je nog nooit eerder slaapverlamming hebt ervaren en mogelijk angstaanjagend bent als je dat hebt gedaan.

7. Het zesde Zintuig

Ah ja, de film die I See Dead People in een meme veranderde voordat we de vocabulaire hadden om het als zodanig te labelen.

Het zesde Zintuig komt tot leven met meesterlijke uitvoeringen van een jonge Haley Joel Osmont en Bruce Willis. Zelfs als je denkt dat de draai kreupel is, heb je op zijn minst een film gezien die heeft geholpen de primordiale shit-postingcultuur van internet te bevruchten.

Ik ontmoette Haley ook een keer in een bar in Chelsea en hij was erg aardig, waarschijnlijk omdat ik afzag van de acht miljardste persoon om 'ik zie dode mensen' tegen hem te fluisteren.

6. rode draak

Wist je dat Anthony Hopkins slechts ongeveer 16 minuten verscheen in De stilte van de lammeren ? Als je denkt dat het langer aanvoelde, waren de Academy Awards het met je eens, omdat het in 1992 Sir Anthony de Oscar voor Beste Acteur opleverde. Niet slecht voor minder dan 20 minuten schermtijd.

rode draak is de prequel voor De stilte van de lammeren. Er wordt kritiek op geuit dat het een revaluatie van de eerste film is, omdat beide over FBI-agenten gaan die met tegenzin samenwerken met Hannibal Lecter om een ​​seriemoordenaar te verslaan, maar ik heb echt het gevoel dat die vernieuwing heeft rode draak beter.

Als een seriemoordenaar zelf, Lecter genoten van routines en vertrouwdheid, en rode draak legt subtiel uit waarom hij zo sterk aangetrokken was naar Agent Clarice Starling De stilte van de lammeren. Ze herinnerde hem aan Will.

De moeite waard om te kijken om Sir Anthony, Ed Norton en Ralph Fiennes als diamanten op elkaar te zien schijnen.

5. Tucker & Dale vs. Evil

Je hebt dit verhaal eerder gehoord: een groep schoolkinderen gaat op kampeertrip het bos in en wordt één voor één gedood terwijl ze proberen een van hen te redden van een stel gestoorde hillbillies.

Behalve in deze hilarische subversie van slasher-films, zijn de twee hillbillies (Tucker en Dale) eigenlijk Barmhartige Samaritanen die een meisje hebben gered van de verdrinking. De schoolkinderen (het Kwaad) vallen het duo aan vanwege stereotypen en misverstanden, wat leidt tot enkele hilarische en gruwelijke sterfgevallen.

Plezierig voor iedereen, maar fans van slasher-films zullen hier een echte kick van krijgen.

4. De afdaling

Dit is de film van de horror-fan. De afdaling won gloeiende lof van doorgewinterde horrorcritici, waaronder Bloederig walgelijk die het als de derde beste film van het decennium (2000 tot 2010) begroette.

De film volgt een groep buitenaardse vrienden die in de Appalachen hun spelunking doen, waarbij ze grillige, humanoïde wezens tegenkomen die op hen jagen als voedsel. Het is een eenvoudig verhaal maar verteld met huiveringwekkende beelden en geweldige tempo.

Directeur John Marshall huurde vrouwen in voor alle belangrijke rollen nadat zijn zakenpartner erop wees dat horrorfilms zelden alle vrouwelijke afgietsels hebben. Dat is een geweldige beslissing op zich, maar het heeft ook geleid tot een betere karakterontwikkeling omdat vrouwen echt met elkaar praten over hoe ze zich voelen.

Bekijk het als je niet van plan bent om in je leven een grot binnen te gaan. Ooit.

3. Kubus

Dit is waarschijnlijk de raarste film op de lijst en ik bedoel vreemd.

Kubus (niet te verwarren met De Kubus) gaat over een stel mensen die vastzitten in een enorme Rubix-kubus die is opgedeeld in kleinere kamers. Ze moeten door deze soms met trappen beladen kamers navigeren terwijl ze proberen uit te vissen hoe de hel daar in de eerste plaats is gekomen. Het is een bizarre premisse vermengd met een surrealistische setting, die de perfecte formule is voor een cultfilm, en Kubus geniet inderdaad van een cult-aanhang.

Maak je geen zorgen als je in de war bent, want de personages weten ook niet wat er aan de hand is. De film is een grote oefening in WTF en dat is de aantrekkingskracht.

Bekijk het als je van dingen houdt die vreemd en een beetje campy zijn.

2. Cirque du Freak: The Vampire's Assistant

Wie zegt dat een van de verdoemden zo deprimerend moet zijn?

Cirque du Freak: The Vampire's Assistant gaat over Darren Shan, een 16-jarig kind dat in een dhampir verandert en wordt, je raadt het al, een assistent van een vampier. Het is ook een bildungsroman die duikt in pubertein en opgroeien. Darren's vampierbaas is ook onderdeel van een fantastisch carnaval, dus verwacht muzikale aanwijzingen en krachtige humor.

Een luchtige keuze voor iedereen die ziek is van humeurige grimdark-vampieren, maar dat zou je weten als je alleen naar de cast kijkt. Ik denk niet dat een film met John C. Reilly als een vampier in staat is om donker te zijn.

1. Schreeuw 4

Kom op, je zag dit aankomen. Ik moest deze lijst beëindigen met een klassieke slasher. Ja, je hebt me gehoord, a klassiek. Ik ben opgegroeid in de jaren 90, dus elk ander kind op de basisschool kwam verkleed als Ghostface voor Halloween.

Schreeuw 4 bracht niets nieuws op tafel, maar het gebruikt heel de oude stijlfiguren - de schrik, de lach, het laatste meisje, de draai onthullen - heel goed. De knipogende metamoppen aan de fans van de serie tonen ook aan dat de film zelfbewust is en niet bang is zichzelf voor de gek te houden.

Wat de angstfactor betreft, uw aantal kilometers kan variëren, maar deze film is ontworpen voor opwinding, niet voor nachtmerries. Het wil slim zijn in plaats van eng.

Bekijk deze zeker met vrienden. Als je het nog nooit gezien hebt, probeert een deel van het plezier uit te vissen wie de moordenaar is.

Horror is groter dan terreur

Hopelijk gaf deze lijst je iets leuks om naar te kijken op vrijdag de 13e en daarna. Het kan zelfs je eigen definitie van horror hebben verbreed. Misschien was je al die tijd een horrorfan zonder het te beseffen.

De geest van afschuw gaat in tegen wat traditioneel gezien als comfortabel wordt ervaren. Het onderzoekt het onbekende, dat meestal verrassing of angst opwekt, maar dat hoeft niet per se slecht te zijn. Je kunt op een aantal heel interessante plaatsen terecht komen.

Dus in die geest: Happy Friday de 13e. Wie zegt dat het zo somber en ongelukkig moet zijn?