Medicatie Luiheid Eén espresso (en sommige Ritalin of Modafinil) per keer

Luiaard is een zonde, maar - uniek - het is een geneesbare.

Chronische luiheid kan een evolutionaire basis hebben: denk aan onze homo erectus de behoefte van voorouders om calorieën te begeren (of gewoon naar een kat te kijken). Maar we leven in een tijdperk van overvloed en de reflex om werk te vermijden is gevaarlijker geworden dan het risico dat de brandstof opraakt. Daartoe vindt Samuele Marcora, de directeur van onderzoek aan de School of Sport and Exercise Sciences van de universiteit van Kent, dat het tijd is om een ​​farmaceutische, psychoactieve remedie te overwegen. Wat hij voorstelt, is niet meteen een la Lance Armstrong doping, maar dat is het ook niet precies.

Marcora's doel, legde hij uit inverse, is geen topprestatie, maar de eliminatie van enkele van de mentale hindernissen voor inspanning. "Luiheid is gecompliceerd," geeft hij toe, eraan toevoegend dat het "sloth-gen" dat we ooit hebben geselecteerd voor interactie op elk niveau met persoonlijke motivatie, een veel grilliger aanstichter.

Marcora denkt dat er twee manieren zijn om dit probleem aan te pakken. Grote organisaties, waaronder overheden, kunnen proberen - net als veel volksgezondheidscampagnes - om de motivatie te vergroten door het publiek met PSA's te overspoelen over de gezondheidsvoordelen van lichaamsbeweging. Of artsen kunnen patiënten behandelen voor luiheid, ze medicijnen geven die beweging en werk gemakkelijker maken. In essentie wil Marcora mensen sneller helpen door hindernissen te verlagen.

Dit, zegt hij, is waar "doping" binnenkomt. Het verminderen van de perceptie van inspanning is heel goed mogelijk - met de juiste stoffen. Hoewel we cafeïne niet als een medicijn beschouwen, is het feitelijk een krachtige psychoactieve stof die neurofysiologische processen beïnvloedt om beweging makkelijker te maken. "We hebben dit gevoel van inspanning dat te relateren is aan de intensiteit van lichaamsbeweging en ook de duur van beweging," zegt hij. "Cafeïne is heel goed in het verminderen daarvan perceptie van inspanning."

Hij wijst er snel op omdat "doping" mensen alarmeert en "koffie" niet. Hij wil gewoon systematischer zijn over zelfmedicatie, een traditie zo oud als de mens. En zijn aanpak is eenvoudig genoeg. De invloed van cafeïne op de waargenomen inspanning vereist iets hogere doses - voor de gemiddelde Amerikaan is dit het equivalent van ongeveer drie espresso's - en het bepalen van de dosis gedurende ongeveer 30-60 minuten vóór de training.

"Het klinkt vreselijk, maar het is dezelfde hoeveelheid die bij Starbucks in een grote latte terechtkomt", zegt hij. "Het is niet zo ongewoon."

Dan komen de medicijnen binnen: de impact van het nemen van de ADHD-medicijn ritalin en het narcolepsiemedicijn modafinil op waargenomen inspanning is groot en de bijwerkingen zijn minimaal. "De voordelen van worden monteur en lichamelijk actief blijven, zullen zeer waarschijnlijk de neveneffecten van het gebruik van het medicijn aanzienlijk overtreffen, "zegt Marcora. Dus daar is uw medische rechtvaardiging.

Wat cruciaal is om in gedachten te houden is dat geen van deze psychoactieve stoffen couch-aardappels van de ene op de andere dag in sporters zal veranderen. Maar als een persoon zich vrijwillig inschrijft voor het lidmaatschap van de sportschool en dan begint hun perceptie van inspanning met drugs te hacken, Marcora zegt dat ze waarschijnlijk nog veel meer zullen blijven trainen.

Maakt het feit dat het doelwit psychologisch is in plaats van fysiek, dopingzucht minder ethisch duister dan het gebruik van steroïden? Voor Marcora is de context waar het op neerkomt. "Het belangrijkste, denk ik, is een cultureel probleem," zegt hij. "Voor mensen die uit de sport komen, drugs gebruiken om de prestaties te verbeteren, training gemakkelijker maken - ze zien het als vals spelen. Wat ik denk dat juist is * in de context van sport. "Buiten sportbeoefening, is het de bedoeling dat speelvelden gelijk zijn of worden geacht, dus haalt Marcora de morele gruwel van een oneerlijk voordeel weg, en klaagt dat tot het leven zelf.

"Vanuit een rationeel oogpunt", zegt hij, "het is geen goed idee."