Opening Sterrewacht 2011
Een planeet is geboren. Specifiek, LkCa 15 b, ongeveer 450 lichtjaren verwijderd en uitgegroeid tot iets dat lijkt op de eigen Jupiter van het zonnestelsel. Een internationaal team van astronomen bekijkt momenteel het geboorteproces van dit "protoplanet", dat zij in een nieuw hoofdstuk toelichten. Natuur gepubliceerd woensdag. Bij het bestuderen van de groei van de nieuwe exoplaneet terwijl het materie blijft verzamelen, hoopt het onderzoeksteam een veel beter begrip te krijgen van hoe ons eigen planetaire systeem - het zonnestelsel - vormde en werd wat het nu is.
Twee co-auteurs van het papier struikelden onafhankelijk van de planeet terwijl ze de ster LkCa 15 analyseerden en de oorzaak van waterstof-alfa-licht dat gloeide in ultra-heet waterstofgas in de buurt
Naast het bijhouden van de exoplaneet zelf, is het team van astronomen bijzonder geïnteresseerd in het kijken hoe de LkCa 15 van de planeet een overgangsschijf eromheen omhult waarin zich planeten kunnen vormen. Een overgangsschijf is een ring van schemering en rots in een baan om een moederster. Die materie heeft de neiging zich te verzamelen in open plekken terwijl het een ster draait, langzaam bouwend in de ronde reuzen die we planeten noemen.
Een gasreus zelf, zoals LKCa 15 b naar verwachting zal worden, groeit uit een rotsachtige of ijskoude kern. Waterstofgas valt van de overgangsschijf op de kern en begint op te warmen en gloeit als een gloeilamp, en straalt een unieke 'waterstof-alfa' lichte signatuur uit.
"Ik was er vrij zeker van dat ik iets interessants had gevonden", zei Stanford-onderzoeker en studie-co-auteur Kate Follette in een verklaring, "maar op dit gebied jagen we altijd objecten na die slechts aan de rand liggen van wat we kunnen detecteren. Het leuke is dat het al onze tests heeft overleefd om er zeker van te zijn dat het echt was."
Het licht van deze planeet is eigenlijk vergelijkbaar met zijn moederster, dus zelfs een kleine verandering in intensiteit had het voor ons verborgen kunnen houden.
Omdat ze verloren zijn in een dikke laag materie, zijn protoplaneten buitengewoon moeilijk te vinden, waardoor het erg moeilijk is om te bestuderen hoe ze worden geboren. Een van de weinige andere protoplaneten die we kennen, draait om de ster HD 100546, ongeveer 335 lichtjaar van de aarde. Een andere 51 Eridani b is een 20 miljoen jaar oude tiener die opgroeit en nu afkoelt. Lk Ca 15 b is ondertussen maar een baby die snel opwarmt.
Het monitoren van Lk Ca 15 b zal ons niet alleen helpen om de vorming van het zonnestelsel beter te begrijpen - het kan ook aanwijzingen geven voor hoe de rest van het universum gevormd is na de oerknal.
Er is ook een grotere reden waarom we beter werk willen maken van het vinden van protoplaneten - en dat is het vinden van aardachtige exoplaneten. "Het is cool om naar Jupiter-achtige exoplaneten zoals LkCa 15 b te kijken, maar uiteindelijk proberen we de technologie te pushen om aardachtige exoplaneten te detecteren," zei Follette.
Als het er op aan komt, is alle verkenning van de ruimte slechts een zoektocht naar E.T.
De kern van de aarde is als een planeet in een planeet
Het centrum van de aarde heeft gek weer, volgens nieuw onderzoek van The Australian National University. "De kern is als een planeet binnen een planeet." zegt universitair hoofddocent Hrvoje Tkalčić, een geofysicus in de ANU Research School of Earth Sciences, in de aankondiging. Zijn team gebruikte een complexe wiskundige ...
Kijken astronomen naar de geboorte van aarde 2.0? Zou kunnen zijn en heel dichtbij
De aarde is, statistisch gesproken, een behoorlijk speciale plaats. Het kan zelfs een one-in-700-kwintillion soort plaats zijn. De kansen van een andere planeet zoals die zich vormen zijn astronomisch laag (woordspeling volledig bedoeld). Het is dus best spannend dat wetenschappers net een nieuwe planeetvormende schijf rond een ster hebben gevonden die griezelig lijkt ...
Astronomen vonden een planeet met drie zonnen
Ongeveer 680 lichtjaar van de aarde ligt een planeet in een baan om drie sterren. Drie. Verschillende. Sterren. Astronomen van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics hebben zojuist hun bevindingen in het Astronomical Journal uiteengezet, waarin ze beschrijven hoe ze nu zijn gekomen om een ster te realiseren die ooit als een enkele ster werd beschouwd, en dan een ...