'Game of Thrones' doodt Ramsay in 'The Battle of the Bastards'

Game of Thrones is gevuld met dood, bedrog, verdorvenheid, af en toe een daad van fatsoen en dialoogacrobatiek. Elke week breken we ze af. Laten we duiken in seizoen 6, aflevering 9, "The Battle of The Bastards."

Het Noorden herdenkt

Sansa en Jon's relatie is het centrum waarrond de "Battle of The Bastards" draait. Jon is wanhopig om Rickon terug te halen en de man te doden die zijn zus heeft verkracht en zijn huis heeft overgenomen. Zijn gevoel van eer is pure Jon, en daarom komt het meest spannende en opwindende deel van de strijd als hij impulsief handelt: eerst wanneer hij zijn woede overgeeft en helemaal alleen Ramsay's strijdkrachten na Rick sterft, en dan aan het einde wanneer hij slaat Ramsay bijna tot de dood in een show van pure woede.

Sinds Jon terugkeerde uit de dood, wilden we hem boos zien worden en het feit dat hij dat niet heeft is het meest teleurstellende deel van seizoen 6. Maar hij heeft het eindelijk gehaald en Jon is nooit boeiender dan wanneer hij impulsief (Tormund: "Dacht je echt dat die kut je van man tegen man zou bevechten?" Jon: "Nee. Maar ik wilde hem boos maken").

Sansa doorkruist haar eerste gevecht met staalachtige vastberadenheid. Wanneer Sansa woedend is om buitengesloten te worden uit de oorlogsraad en zij en Jon in de tent vechten, is het echt de eerste keer dat we zien dat zij en Jon met elkaar omgaan als volwassenen. Ze maakte een goed punt toen ze zei: "Je hebt hem ontmoet voor de ruimte van een enkel gesprek. Ik woonde met hem, ik weet hoe zijn geest werkt. Is het ooit bij je opgekomen dat ik enig inzicht heb?"

We hebben ze afzonderlijk zien opgroeien, we hebben ze op een bewegende manier herenigd gezien, we hebben ze zelfs een beetje ruzie zien maken. Maar we hebben niet gezien dat ze hun stem aan elkaar verheffen, oneens over iets groots. Voor de eerste keer is zij niet zijn kleine zusje - zij is zijn gelijke.

Petyr Baelish stapt in om de dag te redden is een moment dat discutabel is verdiend - hij is niet genoeg geweest van een aanwezigheid op het scherm dit seizoen, hoewel zijn scène met Sansa in "The Door" een van de meest krachtige was. Maar het lijdt geen twijfel dat deze argumentatiescène de dood van Ramsay mogelijk maakt om zich verdiend te voelen. Jon had het werk zelf kunnen afmaken, maar nadat hij ten prooi viel aan Ramsay's 'spelletjes' en Sansa's punt zag, liet hij het door Sansa. Het noorden onthoudt inderdaad.

Op technisch niveau werd deze strijd aangeprezen als de grootste in de geschiedenis van de serie. Het is zeker indrukwekkender dan 'Blackwater', de phalanx-formatie en de cinematografie maken het chaotischer en visceraler dan 'The Watchers on the Wall'. Maar ik ga het als 'Hardhome' plaatsen, al was het maar omdat dat een glorieuze was verras terwijl dit gehyped is.

Niettemin, "Battle of The Bastards" doet het beste werk van het opbouwen van spanning. Die kalmte voor storm scène van Jon rijden; de foto's van het paard van Ramsay dat een touwtje trekt dat aan Rickon is bevestigd; Jon's uitzinnige rit naar zijn broer, het liet de actie bouwen op een manier die meer waanzinnig leek dan elke eerdere slag.

Alle mensen moeten dood

De dood van Ramsay is geen verrassing - het zou geen zin hebben als de show Jon opnieuw zou doden, en er was geen haalbare manier waarop deze strijd zou eindigen met beide mannen die nog steeds staan. Zijn dood is echter enorm bevredigend. "The Battle of The Bastards" verwent zich in een aantal clichemomenten - de Vale-strijdkrachten rijden op de laatsten mogelijke seconde op de redding, juist wanneer alles verloren lijkt te zijn! Daenerys die op een draak springt, tot algemene schok en ontzag! - maar Sansa's super coole actiefilm loopt traag weg van Ramsay als hij wordt opgegeten door honden is er een die volledig gerechtvaardigd is. Sansa verdiend die steenkoude slow-walk.

Ongemakkelijk is het hoofd dat de kroon draagt

'The Battle of The Bastards' zou een sterkere aflevering zijn geweest als het zich op het noorden concentreerde en meereen opzij liet liggen. De reeks Meereen was technisch indrukwekkend, met vuurwerk en een draak die zijn eiwitshakes echt leek te verdubbelen - serieus, was Drogon zo groot de laatste keer dat we hem zagen? - maar het was allemaal geluid en woede.

Sommige mannen waar we niet om geven zijn gestorven; Daenerys reed voor de 100e keer op een draak. In tegenstelling tot de Battle of The Bastards waren er geen aantrekkelijke inzetten. Haar ontmoeting met Theon en Yara was het enige gerechtvaardigde deel van die reeks. Verrassend genoeg zijn de twee weliswaar de flauwste vrouwelijke personages, maar samen hebben ze een vreemde chemie die hun scènes interessant maakt. Nu geallieerd, vormen de twee een formidabele kracht.

Reserve munten van de Iron Bank

• Tyrion to Theon: "Iedereen die een grap maakt over de lengte van een dwerg denkt dat hij de enige persoon is die ooit een grap maakt over de lengte van een dwerg."

• Ramsay zal niet worden gemist, maar Iwan Rheon's consequent ondeugende levering en moordende gekke ogen zullen zijn.
• Ik heb niet gescheurd toen de Bolton-spandoeken uit Winterfell werden gehaald en de Stark-spandoeken weer opgemaakt werden, ik had gewoon iets in beide ogen, oké?
• Nog een fan-theorie bijt het stof: Smalljon Umber vocht inderdaad legitiem voor de Boltons; zwaai vaarwel tegen de Grand Northern Conspiracy.
• Een knipoog naar de Cersei als de Mad Queen-theorie die lijkt te bevestigen dat "gerucht" Qyburn de vorige aflevering noemde: In zijn gesprek met Daenerys verwijst Tyrion naar de winkels van Wildfire rond de stad van de Mad King. Hmm.
• RIP Wun-Wun.
• Davos: "Misschien was dat onze fout, gelovend in koningen." Tormund: "Jon Snow is geen koning." Hmmm. Een knipoog naar de Azor Ahai / The Prince That Was Promised-theorie?