Trump SAT Scores: waarom de brandende vraag van internet onbeantwoord zal blijven

We wisten allemaal dat de voorbereide getuigenis van de voormalige Trump-fixer Michael Cohen vast en zeker wilde spullen bevatte. Maar in een transcriptie eerst verkregen door de New York Times, er is oooone stuk fysiek bewijs dat iedereen op Twitter mompelt, "Maar de mondelinge score tho! ”

De collectieve fixatie op het relikwie van stress op de middelbare school is te danken aan een openbaring uit het getuigenis van Cohen, waarin hij zegt dat hij werd gevraagd brieven te sturen naar de middelbare school en hogeschool van Trump, evenals naar de National College Board, "dreigend" om hen niet vrij te laten. de GEZETEN van de president. Waarom, precies, de president zoveel geeft om zijn SAT-scores geheim te houden, werd onmiddellijk een vuurtje voor speculatie.

Ik wil nu echt weten wat de SAT-scores van Trump waren.

- Matthew Yglesias (@mattyglesias) 27 februari 2019

er is niets grappigs dan de 72-jarige miljonair-president die zich zorgen maakt over zijn SAT scores

- Mike Drucker (@MikeDrucker) 27 februari 2019

Ik weet dat er zoveel is in die getuigenis, maar man, ik heb die SAT-scores nodig

- Jessica Valenti (@JessicaValenti) 27 februari 2019

Waarom iedereen over de zat praat

Het is de tweede keer in twee dagen dat noties over de meritocratie van Trumpian naar de top van een categorisch overweldigende nieuwscyclus zijn gedreven. Gisteren kreeg Ivanka Trump alom kritiek op haar berisping van de taakwaarborg en de universele basisinkomenvereisten van de New Green Deal, en zei op Fox News: "Ik denk niet dat de meeste Amerikanen in hun hart iets willen krijgen…. Mensen willen werken voor wat ze krijgen."

Critici wezen er snel op dat, als de dochter van een man die misschien het beroemdst is om iedereen te vertellen dat hij een miljardair is, Ivanka een leven van privilege en vriendjespolitiek heeft genoten, een verre schreeuw van de meritocratie die ze als Amerikaans ideaal heeft ingepalmd. En, gezien zijn wanhopige pogingen om zijn academische prestaties te verbergen, lijkt het erop dat de president ook afhankelijk was van enkele mooie vergulde bootstraps.

Zoals velen van ons weten, werd Trump op 13-jarige leeftijd naar de Militaire Academie van New York gestuurd, waar hij in 1964 afstudeerde.Vervolgens schreef hij zich twee jaar aan de Fordham University in voordat hij naar de Wharton School of Business van de University of Pennsylvania ging, waar hij in 1968 afstudeerde met een graad in economie. Tegenwoordig wordt Wharton beschouwd als een van de beste programma's voor niet-gegradueerden in het land, met een acceptatiegraad van 6,49%, en Trump heeft herhaaldelijk naar zijn tijd verwezen. In een opmerkelijke quote van een rally in 2016 in Phoenix, vertelde hij de menigte: "Ik ging naar de Wharton School of Business," volgens The Guardian. "Ik ben, zoals, een echt slimme persoon."

Nu, om eerlijk te zijn, de SAT's zijn nauwelijks een baken van meritocratie, en hun status als een "onbevooroordeelde" beoordelaar van tiener-intelligentie is al meer dan een decennium een ​​twistpunt. Bijles sessies? Je scores zullen beter zijn. Toegang tot oefentoetsen? Je scores zullen beter zijn. Instructie over teststrategie? Je scores zullen beter zijn. Niet-academische factoren, zoals het inkomen van het huishouden en het niveau van opvoeding door ouders - zelfs etniciteit - hebben aangetoond dat ze invloed hebben op hoe goed een student presteert. Om deze redenen en meer is het ongebruikelijk om de SAT-scores van een ambtenaar te zien als een progressieve aanvalslijn.

Gezien dit alles, echter, maakt het eerlijk dat Trump's nadruk op het verbergen van zijn SAT's des te intrigerender is. Hij kreeg zoveel stappen naar boven - zoals, zo veel - en toch lijkt het erop dat hij academisch nog steeds tekortschoot. En nu wil iedereen natuurlijk absoluut weten: wat de hel waren de SAT-scores van Trump?

Ik heb nooit veel om de vermeende tape uit 2013 van het Moscow Ritz-Carlton gegeven. Maar ik ben nu gek genoeg wanhopig om zijn GEZETEN scores te zien.

- Kurt Andersen (@KBAndersen) 27 februari 2019

Ik ben tot nu toe nooit geïnteresseerd in iemands GEZETEN scores

- Kima Jones (@kima_jones) 27 februari 2019

We kennen de SAT-scores van Trump al: ze zijn wat je krijgt als je keer op keer "BOOBS" op de Scantron-sheet schrijft. #CohenTestimony

- Volledig frontaal (@FullFrontalSamB) 27 februari 2019

Hoe vertrouwelijk zijn SAT scores, Werkelijk

Het College Bestuur, niet verwonderlijk, weigerde commentaar te geven op de zaak, maar hun website biedt een aantal richtlijnen over privacy.

In het bijzonder beveelt de Raad aan dat alle hogescholen en universiteiten afzien van het plaatsen van SAT-scores op transcripten om ervoor te zorgen dat ze in overeenstemming zijn met de FREPA (Family Educational Rights and Privacy Act), een wet uit 1974 die bedoeld is om de controle over hun persoonlijke en academische gegevens te beschermen. Socialezekerheidsnummers, ouderlijke adressen, geboorteplaatsen - deze kwalificeren allemaal als 'persoonlijk identificeerbare informatie'.

Maar de definitie van wat "persoonlijk identificeerbare informatie" is, is niet duidelijk aangegeven en volgens Stanley Tate, een in St. Louis gevestigde student lening advocaat die kort met omgekeerde voor dit verhaal vallen SAT-scores ook onder de paraplu van beschermde records.

Wat dat betekent is dat, zonder schriftelijke toestemming van een student - in dit geval Trump - het College van Bestuur geen SAT-scores kan vrijgeven aan de meerderheid van derden. Dat betekent twee dingen: dit hele dreigende briefdebacle was absoluut overbodig en helaas, we zullen waarschijnlijk nooit onze ogen op die dode Scantron-plaat leggen.