Onderzoekers zijn dumpster duiken buiten de Large Hadron Collider

Vorige maand bezocht Max Liboiron, een professor op het gebied van teruggooistudies aan de Memorial University of Newfoundland, de Europese Organisatie voor Nucleair Onderzoek (CERN) in Zwitserland om de wereldberoemde Large Hadron Collider te bezoeken en te gaan dumpen. Waar was zij naar op zoek? Hulpmiddelen. Apparaten. Detectoren. Draden. Oude metalen. Als expert in 'Slow Disasters' onderzoekt Liboiron wat mensen weggooien en wat het doet aan het milieu gedurende lange perioden. Een faciliteit als CERN, met zijn diep ingesloten tunnel van 16,8 mijl lang diep onder de grond, kan een schokkende hoeveelheid afval afwerpen. Maar Liboiron was verrast toen ze merkte dat zij niet de eerste was die door de waardevolste vuilnis van Zwitserland slenterde. Er was al een wetenschappelijk ecosysteem rond de ring van de rijder ontstaan.

"Iedereen denkt dat ze afval kennen, omdat we elke dag met afval omgaan", zegt Liboiron. "Maar huishoudelijke afval is fundamenteel anders dan wat afval op grotere schaal is."

Bijna 97 procent van de prullenbak die mensen produceren is industrieel en de manier waarop we die apparatuur vernietigen, recyclen en herbestemmen, is totaal anders dan de manier waarop we omgaan met het afval dat door de plaatselijke sanitaire voorzieningen is verzameld. En dat geldt ook voor afval dat is ontstaan ​​door wetenschappelijke onderzoeksprojecten.

Liboiron gebruikt haar positie als hoofd van het Civic Laboratory for Environmental Action Research om te pleiten voor open science-hardware en een 'kleine maar groeiende beweging voor mensen te zijn die technologie en instrumenten open source maken', iets wat ze beschrijft als 'heel erg tegen het model'. dat veel universiteiten over de hele wereld runt. "Fundamenteel maakt ze zich zorgen over de duurzaamheid van het onderzoeksecosysteem. Daarom was ze verheugd om afgelopen maart deel te nemen aan de Gathering of Open Source Hardware (GOSH) en waarom ze enthousiast was dat het op CERN zou plaatsvinden.

Het doel van GOSH is het samenbrengen van open source hardware-enthousiastelingen uit de wetenschappelijke en technische wereld om strategieën te creëren om de beweging vooruit te helpen. Maar open-source-acolieten geven niet veel om praten - ze gaan over actie. Kort na zijn aankomst bij CERN, begon Liboiron te praten met een van de leidinggevenden van de faciliteit over recycling. In plaats van haar te verwijzen naar de nabijgelegen faciliteit die belast was met het omgaan met afval van Large Hadron Collider, bood hij haar aan haar rond te leiden in de afvalcontainers. De aanwezigen van GOSH, geïntrigeerd door deze ongewone tourmoment, besloten om mee te taggen. Plotseling drongen er een aantal doctoraten door de vuilnis. Voor Liboiron was dit een prachtige scène. Voor de aanwezigen en de uitvoerende macht was dit een verrassing.

En Liboiron leerde ook iets verrassends: de wetenschappers die bij CERN werken, hadden al verschillende afvalcontainers opgepakt. Op een gegeven moment dacht ze dat een facilitair medewerker zich klaarmaakte om het haar te vertellen. Toen hij dat niet deed, besefte ze dat hij gewoon in de afvalcontainer aan het kijken was die ze aan het bekijken was.

"Niemand geeft erom," zegt ze, verwijzend naar de reputatie van CERN voor het stimuleren van de ontwikkeling van open hardware. "En dat was ongelooflijk verfrissend."

Liboiron slaagde erin een fan te worden die ze van plan is te gebruiken voor het bouwen van een nieuwe incubator voor haar werk in onderzoek naar zeekunststof, plus enkele draden en aluminiumschillen.

"Wegwerpbaarheid is niet normaal", zegt ze. "Nu de milieubeweging is gegroeid, beginnen mensen meer te recyclen. Maar in de meeste gevallen zijn die niet opgeschaald tot een punt waarop ze echt grotere systemen en processen beïnvloeden."

Er is nog een andere dimensie van scavenging die meer centraal staat in het creatieve proces bij wetenschappers en innovators - en dat is de handeling van het opknappen van fysieke objecten om directe problemen op te lossen. Het zet mensen aan tot denken op onorthodoxe manieren die uiteindelijk een ongelooflijke waarde hebben in de ontwikkeling van innovatieve oplossingen, zowel groot als klein.

Dat is het idee dat groter wordt in de wetenschappelijke gemeenschap. Liboiron's onderneming in dumpsterduiken naast de LHC is een steeds vaker voorkomende - en wat nog belangrijker is, normaal - gedrag onder onderzoekers.

Toch wil Liboiron dat de hergebruik- en recyclingbewegingen uit de grenzen van kleinschalig huishoudelijk afval verdwijnen - en uitbreken in de wereld van industrieel afval en apparatuur. Ze wil graag zien hoe de open hardware-beweging kan helpen deze doelstelling naar voren te brengen - "misschien door opkomende technologieën zoals 3D-printers", zegt ze. In feite werken zij en anderen die bij GOSH hebben samengewerkt aan een 'open source hardware-manifest' om de komende maanden te publiceren, waarin enkele specifieke manieren worden beschreven waarop hergebruikte objecten een grotere rol kunnen spelen in wetenschappelijke en technische projecten.

Ze zijn waarschijnlijk iets van plan. Als dumpster-duiken kan plaatsvinden op een plek die net zo uniek is als CERN, kan dit waarschijnlijk overal gebeuren.