De 5 beste afleveringen van de vreselijke 'Legend of Zelda' Cartoon

De Legend of Zelda: The Animated Series was slecht, maar zoals bij elk door nostalgie geteisterd schuldig genoegen, vinden we nog steeds entertainment in de vreemdste en meest belachelijke dingen.

Hoewel de serie geprezen moet worden om fans van het videospel zoveel paaseieren te geven, hebben ze de speeltijd van nodig Ocarina of Time om ze allemaal te vinden, was de algemene vertaling van game naar cartoon slecht. De animatie was slordig, Link was een beetje een ezel (en een totale creep), en er waren zoveel one-liners dat ze de actiereeksen overmeesterden.

Terugblikkend, hier is een lijst met afleveringen die niet al te pijnlijk waren om te gaan zitten en weer te kijken.

'The Ringer'

Deze aflevering bereidt je volledig en echt voor op wat je gaat bekijken. Hoorzitting Link zegt herhaaldelijk zijn slogan, "excuuuuuuuuuus me, prinses," maakt je klaar voor hem om het maar liefst twee keer per aflevering te zeggen - waarschijnlijk gevolgd kort nadat hij Zelda vroeg hem te kussen, en haar ofwel heftig weigerde vanwege redenen. Of, zeg het eens, maar er staat iets in de weg.

Buiten die, zijn er draken, Ganon de everzwijn, acrobatiek en hartverscheuringen van Links sword. De eerste aflevering bestrijkt voor het grootste deel wat je in de toekomst tegenkomt en dat is goed genoeg reden om te gaan zitten en het te bekijken.

'The White Knight'

Een prins Charmant personage met een nog slechtere naam, Prince Façade, schittert in deze aflevering, veegt Zelda van zich af en maakt Link jaloers. Het is een cliché plot, maar het is een traktatie om daadwerkelijk monsters te zien die Rupees uitdelen, en Link-poging om zich als een Prins te verkleden te bekijken - wat eigenlijk best grappig is, in tegenstelling tot veel van de anderen grappen die in de hele serie te kort schieten.

'De missende link

Zelda komt echt tot leven in deze aflevering. Haar karakter is een van de geweldige dingen van de show, zelfs om meerdere keren op Link uit te komen. Dat was in de jaren 80 niet echt te zien in animatie. Dus, het hebben van een badass-prinses die driekoppige draken met fruit bestrijdt, is best gaaf.

In deze aflevering reist Zelda naar de onderwereld om het lichaam van Link te redden dat gescheiden was van zijn geest. Ze leent zijn zwaard, terwijl zijn spookachtige schaduw achter haar aanligt en tegenover menig stalfo en moblin staat.

'Underworld Connections'

De Triforce of Wisdom breekt uit elkaar in het begin van de aflevering. Omdat het in drie stukken wordt gesplitst, kijken we hoe onze personages de stukken volgen, wat vooral vermakelijk is omdat we de Onderwereld nog verder kunnen verkennen.

'Feeën in de lente'

Het avontuur in deze aflevering is een verfrissende afwisseling van Ganon die probeert de Triforce of Wisdom te stelen. Dit is de enige aflevering waarin hij niet de hoofdschurk is. Ook de watermonsters die opduiken zijn zelfs iets meer bedreigend dan de gebruikelijke massa minions die we zien. Dit komt vooral omdat we eigenlijk niet weten waar ze vandaan komen.

Link zegt nog steeds veel te vaak zijn slogan en vraagt ​​onophoudelijk om een ​​kus, maar zelfs het uitgangspunt is anders. Koning Harkinian wil een waterpark bouwen, maar een monster lijkt de ontwikkeling te belemmeren. Het klinkt als het begin van een Scooby Doo aflevering … en het speelt zich zelfs af zoals Link en Zelda proberen het mysterie te achterhalen van wat deze monsters zijn.