Waarom The Verge een Sci-Fi-serie draait vol Happy Endings

Betere werelden is een project over optimistisch zijn over onze toekomst, "Nilay Patel, hoofdredacteur van De rand, vertelt me ​​over de sci-fi-serie die is gelanceerd door de website over technologie en cultuur, en tot nu toe heeft hij zich alleen maar bezig gehouden met fictie. De nieuwe serie is, enigszins dankbaar, fundamenteel tegengesteld aan Zwarte spiegel.

Het resultaat, Betere werelden, is een 11-delige serie van een indrukwekkend aantal schrijvers met verschillende achtergronden en achtergronden, en één verenigend perspectief: optimisme. Het debuteerde op 14 januari en nieuwe verhalen zullen elke maandag en woensdag tot en met 13 februari plaatsvinden. De culturele onrust van 2017 en 2018 maakte dat de staf op de website het best bekend was omdat tech nieuws besefte dat het tijd was om iets optimistischers te lanceren, en op een na allemaal het verhaal in de serie wordt gekoppeld aan een video- of audiopresentatie.

Tot nu toe hebben vier verhalen gepubliceerd, met "Monsters kom huilend in hun seizoen", door Cadwell Turnbull, die woensdagochtend live ging. Maandag zag de verwachte release van een kort verhaal door John Scalzi ("A Model Dog"), die perfect is gekoppeld aan een geanimeerde video door Joel Plosz.

"A Model Dog," de serie tot nu toe opvallend, vertelt het verhaal van twee ingenieurs die de taak hebben om een ​​robo-hond te maken voor hun baas, de CEO van een Google / Facebook-achtig bedrijf met meer dan een paar aanwijzingen dat hij gemodelleerd naar SpaceX / Tesla CEO Elon Musk. Het korte verhaal en de bijbehorende video (Betere werelden is bewerkt door Laura Hudson, eerder cultuurredacteur bij De rand) combineert een zware dosis smart-ass humor, blokachtige, speelse animaties en op de jaren 80 geïnspireerde inspirerende jam. Het zou gemakkelijk zijn om een ​​volledig ontwikkelde serie over het leven van deze twee mensen te bekijken, en de video van drie minuten lijkt meer op een pilot dan een korte film. Zoals alle verhalen in de serie, heeft "A Model Dog" een hoopvol einde dat enigszins emotioneel is. (Pro-tip: lees elk kort verhaal en dan bekijk de video of luister naar de audioweergave. Het axioma over boeken die de film verrijken, is nog steeds van toepassing.)

"Ik hoop echt dat deze serie mensen niet alleen zal inspireren niet neem alles als vanzelfsprekend, maar om hard te werken aan het opbouwen van de positieve toekomst die we echt nodig hebben, "zegt Patel.

Ik sprak onlangs met Patel over de serie. Het volgende is ons gesprek, lichtjes bewerkt voor de duidelijkheid.

inverse: Het is een hele reeks auteurs die je hebt gekozen.

Nilay Patel: Het eerste is dat Betere werelden is een project over optimistisch zijn over onze toekomst. Dat was ons eerste extreem brede net. Wie zijn de mensen die op deze manier denken, die op deze manier dromen? Dan kijk je naar het selectieproces. Als je kijkt naar de opstelling die we hebben, hebben we er ook behoorlijk veel nadruk op gelegd om ervoor te zorgen dat we een hele reeks verschillende gezichtspunten hebben. We wilden ervoor zorgen dat de mensen die ons deze toekomst voorstelden een ongelooflijke reeks achtergronden en gezichtspunten vertegenwoordigen.

Ik denk dat al zo lang in deze ruimtes de toekomst is geschreven door een groep mensen, en we zijn altijd door die mensen geïnspireerd, maar we wilden ervoor zorgen dat De rand neemt deel en biedt een visie voor de toekomst. We bouwden op een fundament van diversiteit en optimisme. Wie zijn de mensen die echt groot denken, en hoe kunnen we ervoor zorgen dat we de nadruk leggen op deze enorme verscheidenheid aan stemmen?

De twee grote organiserende principes waren absoluut: wat zien we dat optimistisch is, wat zien we dat groot is? En wat zien we dan dat nieuw is van echt frisse stemmen?

Is een sterk moreel kompas vereist om deel uit te maken van deze serie?

We nemen te veel dingen als vanzelfsprekend. We leven in een wereld die de sciencefiction-toekomst van het verleden is, toch? Ik bedoel, ik stond in de rij om het openbaar vervoer vandaag naar het werk te brengen en elke persoon had een breedbandcommunicator in zijn hand die hen met alle informatie in de wereld verbond. Dat is een krachtige realiteit die nog niet zo lang geleden sciencefiction was, en we nemen het als vanzelfsprekend aan. We nemen die dingen echt als vanzelfsprekend aan; de enorme complexiteit van de wereld waarin we leven en de enorme hoeveelheid moeite die het kost om die wereld te bouwen, die wereld te verwekken, die wereld te construeren.

Onze verhalen, ze bekijken of we al deze dingen voorgoed gebruiken - in plaats van het dominante thema dat de wereld ons heeft ontnomen, of dat we het algoritme niet kunnen controleren. Of: 'Hé, de staat zal ons onderdrukken totdat wij allemaal voor altijd leven', wat allemaal heel normale thema's zijn. Als je naar onze verhalen kijkt, zie je dat sommigen zich in die werelden bevinden. "A Theory of Flight" door Justina Ireland is; we namen het mee omdat het een van onze favorieten was. Ik denk dat het animatiewerk ook ongelooflijk is. Hier is een ingenieur en ze komt terug naar haar gemeenschap en ze doet goed werk door middel van engineering en inspanningen in die gemeenschap. Het thema is hier inspanning. Wat doen we met het werk? Ik denk dat we dat de laatste tijd heel vaak missen.

Kun je praten over je gedachten over het maken van een verhaal als 'A Theory of Flight', een video en vervolgens 'Online Reunion' een audioverslag? '

Betere werelden als een project is waarschijnlijk het meest samenwerkende grote groep creatieve ding dat De rand team heeft gedaan in een tijdje, zo niet ooit. "A Theory of Flight" voelde heel visueel; het voelde heel groot. Toen ik sprak met onze art director, Will Joel, waren we letterlijk de scènes van de animatie aan het voorstellen voordat we ooit uitgingen. Dus ging hij naar buiten en sprak met een aantal animatiebedrijven. Het ding over Betere werelden is dat iedereen hiermee deel wil uitmaken.

Laura Hudson, onze redacteur, nam een ​​aantal van de verhalen en schreef er scripts voor die we vervolgens naar de animatiestudio's brachten. De animatiestudio's interpreteerden ze. We maken hier eigenlijk kleine filmpjes, dus er waren een paar vragen over: "Hé, de hoofdpersoon in 'A Theory of Flight', hoe loopt ze? Hoe ziet ze eruit? Hoe klinkt ze? "Het was leuk om dat gesprek gaande te houden tussen het animatiebedrijf, onze art director Will, Laura en de auteurs.

Het lanceren van een fictiereeks is een soort van de wens van elk tijdschrift die zelden uitkomt. Wanneer werd het een doel van jou? Ik weet het duidelijk dat sponsoring door de Boeing Company dingen niet alleen mogelijk, maar waarschijnlijk maakt, maar hoe lang is dit een wens van jou geweest voor De rand?

Een lange, lange tijd, een lange tijd, sinds we begonnen zijn. We hebben in het verleden nog wat fictie uitgevoerd De rand. We hebben een paar korte verhalen geschreven in het weekend. Het is gewoon leuk om soms uit de malaise van het nieuws te komen. Vooral vorig jaar was een moeilijk jaar, en dus midden in het proces begonnen we te denken, één ding weten we De rand zorgt voor mensen is respijt. Mensen komen naar De rand, we doen heel veel beleidsnieuws. We behandelen echt hardcore privacynieuws. We behandelen alles wat op Facebook is geweest, we hebben betrekking op netneutraliteit. We zijn erin.

Maar we weten ook dat ze bij ons komen omdat ze een pauze willen en ze gewoon naar leuke nieuwe telefoons willen kijken. Ze willen zich voorstellen hoe de woonkamer van de toekomst er uit zal zien als ze een coole nieuwe tv kopen.

Wat ik je zal vertellen is dat het geweldig is dat het wordt gesponsord. Ik ben erg blij dat we er een sponsor voor hebben gekregen, maar we zouden het hoe dan ook doen, eigenlijk. Ik denk dat er een opmerkelijke marktvraag is van zowel onze doelgroep als, uiteraard, ik heb niets te maken met de verkoopkant, maar de commerciële kant van ons bedrijf was in staat om uit te gaan en ook de vraag naar dit ding te vinden.

Terwijl ik "A Theory of Flight" las en naar de video keek, moet ik toegeven dat ik nog steeds graag lees meer dan wat dan ook - er waren zoveel momenten dat ik graag in de video zou zien, scènes die er niet waren. Eén regel gaat over hoe de mensen die een raket bouwen met open source-plannen, alle mensen in de buurt willen laden "die zin hebben om uit te slaan voor het paradijs." Het voelt voor mij tastbaar, zoals wanneer een wijk meedoet aan een loterij ticket samen. Welke impact hoop je dat deze sci-fi-serie over hoop maakt? In een wereld waar 50 verhalen per dag zijn De rand , hoe valt dit op?

We vertellen alleen verhalen over die complexiteit die verkeerd is gegaan, en dat is de nieuwe cyclus waarin we leven, en De rand heeft daar een grote verplichting voor en we zullen het blijven doen. Maar ik wil echt dat we inspireren. De rand lezer waar ik het meest over nadenk, is de 14-jarige jongen in Wisconsin, die ik was. Ik was een 14-jarig kind in Wisconsin, en ik las science fiction, en ik las technische tijdschriften, en ik droomde er letterlijk van om een ​​toekomst te bouwen. Ik denk meer aan die groep voor ons dan aan wat dan ook; alsof we ze letterlijk een toekomst moeten laten zien waaraan ze kunnen deelnemen, en ze kunnen bouwen en belangrijk zijn waar ze deel van kunnen uitmaken.

Zelfs de dystopische moet worden geïnformeerd door positief denken. Laura, toen ze het verhaal aan het vertellen was, bleef zeggen: "Als je de ruimte voor dit soort denken opheft, zal het gewoon verdwijnen. Het zal er niet zijn. "Dit is erg basaal voor veel lezers, maar ik zal het daar uitleggen: denk aan de Asimovs" Drie Wetten van Robotica ". De wereld denkt de hele tijd aan de drie wetten van de robotica. Die zijn uitgevonden. Het waren fictie en nu komt het naar voren in elke ontmoeting met een robotbedrijf dat ik kan bedenken.

Ik denk gewoon dat we deze visie moeten creëren over hoe het eruit ziet als het goed gaat, of hoe het eruit ziet wanneer de tools voorgoed worden gebruikt, of hoe het eruit ziet dat de tools worden gebruikt door optimisten en niet alleen pessimisten of bedrijven voor het bijhouden van advertenties of wat Mark Zuckerberg ook doet.

Sommige van deze verhalen zijn gebouwd in werelden die er uitzien als dystopie, maar wat er gebeurt is dat de wetenschap en de techniek worden gebruikt om die ruimtes te verbeteren. Het doel van Betere werelden is een groep mensen die deze verhalen zullen lezen en onthouden dat complexiteit voorgoed en historisch kan worden gebruikt, de boog ervan is voorgoed gebruikt. Hopelijk, een stel kinderen die ervan dromen ingenieurs of auteurs te zijn of wat dan ook beseffen dat er een andere kant van de vergelijking is en wat nu zo dominant is in onze cultuur.

Dat is geweldig.Dit was een behoorlijk opbouwend interview. Zal er een zijn Betere werelden Seizoen 2?

Dat hoop ik zeker. We hebben twee afleveringen. We hebben twee verhalen, één video en één podcast. Alles lijkt goed te gaan. De reactie is goed. We hebben manieren om te gaan, maar het voelt geweldig. Het John Scalzi-verhaal dat op maandag komt en die video is gewoon mijn favoriet. Het is grappig. Ik bedoel, het is wild. Het mooie van een programma van deze lengte en dit bereik en deze ambitie is meestal dat we iets lanceren en een week later zijn we verder gegaan. We hebben dit tot medio februari, dus we krijgen een paar keer per week een paar schokbewegingen van optimisme voor een maand of zo. Ik ben daar enthousiast over, en als het gaat zoals ik denk dat het gaat gaan, zal het zeker een seizoen 2 zijn.

Sommige van deze verhalen lijken heel aannemelijk (A.I.) die een eiland kunnen helpen bij het beheren van orkanen) en anderen niet zozeer (een hefboom die de wereld herstelt). Overweegt u om een ​​balans te vinden tussen de twee - plausibiliteit versus niet? Bijvoorbeeld, The Science of Interstellar geeft je een gevoel dat het mogelijk is; de film bereikt dat niet. Dus hoe bereik je een balans met Betere werelden ?

Ik denk dat ik veel meer sta op de harde sciencefiction-reeks - "vertel me waar de schroeven in het ruimteschip zijn gegaan" - maar ik erken dat we een enorm publiek hebben. De meeste dingen waar we vandaag mee omringd zijn, als we ze 20 jaar geleden in een sci-fi-verhaal hadden geschreven, hadden mensen dit gesprek gehad over de onwaarschijnlijkheid, toch? Misschien zal er geen hefboom zijn die de wereld herstelt, maar als je 20 jaar geleden was geweest, "gaat Netflix uit Bandersnatch, en Netflix zelf zal een personage zijn in Bandersnatch, en het zal zichzelf in de jaren '80 aan een personage uitleggen dat het wordt bestuurd door een menselijk personage in een video, "dat is onzin. Ik denk dat het belangrijk voor ons is om de doelpaal heel ver te zetten. Er is die balans: we hebben een aantal dingen die dat zijn, wat als het vandaag maar meer is, en dan hebben we een aantal dingen die dat zijn, wat als het de verste is die iemand zich maar kan voorstellen.

Je carrière in de technologische journalistiek duurt een tijdje terug. De negatieve kanten van onze sector zijn goed gedocumenteerd - journalisten die te gezellig zijn met bedrijven, content farming, hot takes - wat zijn volgens u de positieve veranderingen die je sinds de start in de technologische journalistiek hebt gezien? Is het projecten zoals dit?

Om al mijn concurrenten failliet te laten gaan, zal ik zeggen dat grote, gecompliceerde fictiepakketten het zijn.

Maar dit is iets dat we gelukkig mogen doen vanwege de grootte van het platform dat we hebben gebouwd. We hebben geluk dat ons verkoopteam naar buiten kon gaan en het is prachtig dat Boeing als sponsor aan de start wilde. We zouden het gedaan hebben zonder de sponsor.

Om een ​​beetje fris te blijven in de hoofden van lezers die door een ontelbaar aantal verhalen aan het jagen zijn Apple News, zie je fictiepakketten en projecten die een paar jaar geleden misschien gek leken als de volgende stap na de nieuwscyclus?

Er is tegenwoordig een betere en belangrijkere en vitalere tech-journalistiek in de wereld dan ooit tevoren, en daarom ben ik erg trots op De rand dat we begonnen om het serieus te nemen en het groot te doen, zeven jaar geleden, zes jaar geleden. Als je nu om je heen kijkt, The New York Times doet een aantal van de beste Facebook-journalistiek die er is. De hele wereld is geïnteresseerd in wat Facebook en Google aan het doen zijn. Er wordt een enorme hoeveelheid journalistiek rond gegevensprivacy gedaan. Er is een enorme hoeveelheid opkomende gedragsjournalistiek rond tieners en sociale platforms.

De YouTube-community bouwt een geheel nieuw soort journalistiek op, een geheel nieuw soort publiek rond technologie waar ik elke dag aan denk. Het is inspirerend. Dat is waarom we doen wat we doen. De missie van De rand is dat nieuwe technologie democratische platforms creëert waar mensen aan kunnen deelnemen, dat een nieuw soort cultuur creëert, dat een nieuwe set van behoeften creëert, dat een nieuw soort technologie creëert. Dat is de cyclus die De rand is rond gebouwd.

Natuurlijk worden we geconfronteerd met een hoop concurrenten; sommigen van hen maken ons beter, sommigen frustreeren mij, omdat ze veel beter zijn dan wij, en we moeten nog beter worden. Sommigen van hen doen het gewoon.

Het is een veel ruimere set dan ooit tevoren, maar ik denk dat dit een netto goed is voor de wereld. Voor ons is het de zaak dat we de beste zijn in het doen van die technische journalistiek voor de mensen die naar ons toe komen, omdat ze van nieuwe telefoons houden, van nieuwe ideeën houden, van nieuwe camera's houden, van laptops houden, van SpaceX houden, houd van Tesla.

Ze komen naar ons omdat ze zo geïnspireerd zijn door wetenschap en technologie dat we het verhaal vertellen. Omdat we die geloofwaardigheid hebben, zijn we erbij, we hebben een passie voor jou, we kunnen zeggen: "Hé, Apple en Google hebben het vandaag verpest." "Hee, Facebook doet een hoop vage dingen." we maken deel uit van de gemeenschap, we kunnen zeggen: "Hé, we hebben de geloofwaardigheid om te zeggen wanneer dingen vreselijk mis gaan, en je moet het stoppen."

We hebben de geloofwaardigheid; we hebben net een enorm pakket gerund over wat echt een dystopische realiteit is voor de Amazon Marketplace-verkopers. Alles wat we doen, moet terugkeren naar onze kernwaardigheid en geloofwaardigheid hoeft niet altijd gebaseerd te zijn op het afbreken van zaken. Vaak is het gebaseerd op het delen van het enthousiasme van ons publiek.

Heb je erover nagedacht om te breken? Betere werelden naar zijn eigen Netflix-serie of zoiets?

Dat heb ik zeker gedaan. Een ding tegelijk. We publiceren onze 11 verhalen in vijf video's en vijf podcasts. We gaan zien waar het publiek ons ​​naartoe brengt en als Netflix wil bellen, is er iemand hier om op te bellen.

Wat ben je volwassen geworden met lezen en kijken?

Ik ben helemaal over de plek. Ik ben 38, dus ik ben opgegroeid in de late jaren '80 en vroege jaren '90. Ik ging letterlijk naar een schoolbibliotheek die vol met versleten Bradbury-paperbacks zat. Ik las een ton Asimov, en toen dacht ik dat ik de omschakeling naar kijken had gemaakt, nou ik denk dat de hele cultuur gemaakt is, om voornamelijk sci-fi te consumeren in films naarmate ik ouder werd. Mijn roots zitten er heel goed in, "Hoe ziet een computer eruit? Wat betekent het als we naar een nieuwe plek gaan en een nieuw soort samenleving bouwen?"

Welke auteur was nieuw voor je in deze serie en wat heb je uit het werk gehaald?

Ik vond "A Sun Will Always Sing" van Karin Lowachee echt leuk. Het is zo'n raadselachtig verhaal. Ik moest het twee keer lezen om het echt te voelen, en toen een beetje op de volgende pagina lezen, en het volgende las, het begon me meer te slaan wat er gebeurde, dus ik waardeerde de raadselachtige schoonheid van dat specifieke verhaal.

Hoop je dat Elon Musk deze serie leest, gezien zijn affiniteit met sci-fi? Wat hoop je dat hij wegneemt van zijn thema's van hoop en op zoek naar een beter leven gezien zijn werk met Tesla en SpaceX?

Daarom bouwt hij de dingen die hij bouwt, of dat is waarom hij zegt dat hij de dingen bouwt die hij bouwt. Misschien moet hij meer tijd besteden aan het lezen van sci-fi en minder tijd aan tweeten.