Making of 'Star Wars' Panel onthult geheimen van de productie van 'The Force Awakens'

Lucasfilm heeft de set bewaard Star Wars: The Force Awakens erg geheimzinnig tijdens de productie, maar nu de film homevideo heeft geraakt, stromen geheimen van Pinewood als water over Naboo.

Pat Tubach (Visual Effects Supervisor, Industrial Light & Magic), Matt Wood (Supervising Sound Editor, Skywalker Sound) en James Clyne (Visual Effects Art Director, ILM) sluiten zich aan De rand senior verslaggever Bryan Bishop voor een panel dat het maken van Star Wars: The Force Awakens als onderdeel van de NAB Show. Ze spraken over de enorme hoeveelheid werk, innovatie en back-to-basics denken die samen kwamen om te maken The Force Awakens gebeuren.

Lange tijd dacht niemand dat aflevering VII echt zou gebeuren; George Lucas wuifde het idee altijd af na de ervaring die hij op de Prequels had. Het leek een droom van een fanpipe die niet veel beloofde dat hij ooit de zandduinen van de verbeelding zou trotseren. Maar 2100 VFX-opnames afkomstig van 8 VFX-faciliteiten later, we weten dat Episode VII is gebeurd, en werd overweldigd met verbazingwekkend succes en fans roepen om meer.

Pat Tubach sprak een klein beetje over de rol van visuele effecten in film en over hoe de rol van een winkel als ILM verschilt van scène tot scène, van shot tot shot. De grootste consistentie is echter dat kunst en design altijd een plaats hebben in de VFX-pijplijn.

"Een ding waar je altijd op kunt rekenen, is dat er een hoeveelheid kunst en design is gestopt, zowel in de assets die je in de opname gebruikt, of in het concept van de shot zelf," zei Tubach. "Soms doen we hele simpele dingen en soms doen we heel complexe dingen, maar het is allemaal onderdeel van het dienen van het verhaal."

Dus hoe kwamen de kunst, visuele effecten en geluid allemaal samen The Force Awakens ging van "never gonna to happen" naar "in theaters 18 december?"

Geluid

Een belangrijke scène die naar voren kwam in de discussie over geluid was de volgorde waarin Finn de TIE-jager vindt vlak voordat hij in het zand zakt. Net als de scène waarin C3PO en R2 zich voor het eerst op Tattooine bevinden Een nieuwe hoop, er is geen score, dus de geluidseffecten hebben een kans om een ​​echte impact te maken. Bisschop vroeg Wood hoe ze dat geluid van de TIE-jager in het zand deden zakken.

"" Er is hondenvoer in een blik dat eruit getrokken kan worden, er is een lange, laagfrequente oprisping, alsof het gegeten wordt ", zei Wood. "In principe hebben we het … behandeld alsof het werd verteerd, dus we stopten wat spijsverteringsgeluiden erin. En dan hebben we dat aardige rollende soort van dondereffect dat gebeurt."

Een boer? Werkelijk?

Yep. "Ik zou zeggen dat we gemiddeld 1-3 boertjes in elke film stoppen", zei Wood.

Wood sprak ook over het belang van trouw blijven aan de originele films, en voor een groot deel, trouw blijven betekende teruggaan naar de opnames van Ben Burtt, de geluidsontwerper die aan de eerste Star Wars-films werkte.

Geluiden die afkomstig zijn van de TIE-jagers en de Falcon zijn legendarisch, en ze moesten gelijk hebben. Wood ontdekte al snel dat ze geen TIE-jagergeluid in de bibliotheek hadden dat eigenlijk lang genoeg was voor de reeks die ze hadden in de Falcon-achtervolgingsscène. Veel van wat in de bibliotheek bestond, waren pass-bys, en dus moest Wood een nieuwe opname maken met behulp van enkele van de oorspronkelijke elementen van het TIE-jagergeluid.

Die elementen? Een olifantsgeluid en het geluid van auto's die op nat wegdek rijden.

"We willen die dingen niet veranderen omdat geluid zo'n gemakkelijke, emotionele en subliminale manier heeft om je weer in een universum terug te brengen", zei Wood. "We hebben zo'n soort achterdeur om je weer in het universum te aarden."

Jakku en het scheepskerkhof

Jakku is een cruciale locatie voor The Force Awakens. Zoals je je wel kunt indenken, werd er veel tijd en moeite in gestoken om dingen als de schepen in het zand, de Super Star Destroyer en de Millennium Falcon precies goed te krijgen.

Clyne vertelt over de schepen op het kerkhof die in de schaduw van de Super Star Destroyer stonden. Er was veel creatief denken en idee-slingeren rond hoe de schepen daar kwamen en hoe dat de manier waarop ze op Jakku bestonden zou beïnvloeden.

"We hadden al vroeg een idee waar ze deze sleepboten hadden die grote vervallen stukken uit de ruimte naar de planeet zouden slepen en ze gewoon op de planeet zouden rammen", zei Clyne.

Het idee was dus dat je deze schepen zou hebben die net geworteld stonden waar ze in enorme kraters waren geland.

Ideeën als deze zijn een bewijs van een belangrijk deel van het creatieve proces, dat Clyne beschrijft als: "Al deze gekke ideeën weggooien en zien wat blijft hangen."

En de Millennium Falcon achtervolgingsscène waarin Rey de Falcon door de Super Star Destroyer neemt?

"Voor zover design gaat, hebben we echt riffed off van wat je ziet in de Death Star," zei Tubach. "Als je denkt aan die Death Star-achtervolging in Return of the Jedi waar ze doorheen gaan, houden ze echt van die kleine gokautomaten waar je net een Millennium Falcon doorheen kunt passen - perfect om doorheen te vliegen, dus we hebben veel van die in.

De Millennium Falcon

Herinvoering van het iconische stuk rommel was een enorme onderneming. Als een van de belangrijkste personages in Star Wars-films moest het goed worden gedaan.

"Het heeft waarschijnlijk ongeveer een jaar van ontwikkeling gekost om de Falcon weer te maken," zei Tubach.

In feite heeft het werk dat ILM voor de Falcon heeft gedaan, de manier beïnvloed waarop ze vrijwel alles doen.

"Wetende dat we activa bouwden die we lang wilden leven en door meerdere films wilden reizen en op verschillende manieren konden gebruiken", zei Tubach. "We begonnen naar onze materialenbibliotheek te kijken … en we hebben, met de Falcon in gedachten, een beetje gemoderniseerd alles met een nieuwe shader waar we veel nieuwe fotografische referentie namen en vervolgens nauwgezet al die fotografische referentie in CG vergeleken."

Het was belangrijk dat ze ontwikkelden wat Tubach een 'grondwaarheid' noemde voor de Millennium Falcon, zodat ze het onder verschillende omstandigheden voorspelbaar konden maken.Dit had veel te maken met dingen als vuil en vuil die we meestal zien op Star Wars-schepen en -objecten. Deze aanpak was ook nuttig om ervoor te zorgen dat BB-8 er in elke opname correct en van-de-wereld uitzag.

BB-8

Over BB-8 gesproken, het ontwerpen van de droid was een essentieel onderdeel van het creëren van een nieuw verhaal in hetzelfde Star Wars-universum. Het is inmiddels bekend dat hij begon als een schets op een post-it note van regisseur J.J. Abrams. Clyne besprak de vele herhalingen van BB-8. Het creatieve team heeft veel ideeën doorgemaakt: treden, touwen en zelfs meerdere benen. Uiteindelijk kwam er echter veel terug op die originele schets.

"Het maakt deel uit van het proces, en het gebeurt ook in visuele effecten, waar we zo ver gaan als we het maar kunnen nemen en dan kijken we ernaar en beoordelen en uiteindelijk komt het soort van terug naar het eenvoudigste eerste punt dat we namen erop ", zei Clyne.

Wat betreft BB-8's geluid? Dat ging ook door een aantal iteraties. Ideeën werden rondgesmeten over het alleen gebruiken van B's en achtste noten om BB-8's stem te creëren, maar uiteindelijk belandde het team op oscillerende tonen bestuurd via een iOS-apparaat. Hoewel het de oorspronkelijke ambitie was om Abrams tijdens de scene BB-8 te laten bedienen, zodat acteurs een stem hadden om te handelen naar, dat bleek een beetje te moeilijk om te coördineren.

In plaats daarvan schakelde Abrams de hulp in van komiekvriend Ben Schwartz om lijnen te bedenken die werden ingesneden met de oscillerende tonen voor ritme en timing. De oscillerende tonen werden door een spreekdoos gevoerd en vervolgens door de embouchure van Bill Hader (dat wil zeggen, de vorm van zijn mond zonder dat hij daadwerkelijk sprak) om hem een ​​meer realistisch tintje te geven.

Het resultaat is de BB-8 die we in de film zien en horen.

lightsabers

Toen de originele films werden gemaakt, was de lichtzwaardtechniek veel minder geavanceerd. Filmmakers en acteurs gebruikten houten stokken en de kenmerkende gloed werd toegevoegd in de post.

De dingen zijn echter veranderd, en voor The Force Awakens, acteurs gebruikten LED-buizen met een eigen gloed, waardoor ze als een verlichtingselement konden worden gebruikt. Natuurlijk was er nog steeds VFX-werk in de post gedaan, maar het gebruik van gereedschappen die meer op lichtbaren dan houten stokjes leken, was een voordeel voor zowel VFX als de acteurs.

In aanvulling op de nieuwe praktische sabels is er echter een nieuw sabel aan de mix toegevoegd met Kylo Ren. Met die sabel kwam een ​​nieuw geluid.

"We wilden dat het een onvoltooid ontwerp zou zijn," zei Wood. "Het was niet gedaan zoals een normale Jedi-sabel werd gemaakt … zoals het in je hand kon opblazen, eigenlijk, zo wilde JJ dat zijn." Veel van dat geluid komt van het geraas van elektrische storingen, een onheilspellend laag -frequentietoon en, geloof het of niet, het spinnen van de kat van de geluidsontwerper, Porkchop.

Uit het panel blijkt dat Tubach, Wood en Clyne allemaal fans zijn. En dus, toen een van de fans vroeg wat het coolste deel van het werken aan een Star Wars-film voor hen was, vatte Wood het zelf mooi samen.

"Ik denk dat de mijne niet echt klankgerelateerd is," zei Wood. "Ik denk dat het naar Pinewood ging en vroeg of ik de andere sets alleen voor onderzoeksdoeleinden kon zien en naar de Falcon-set ging, wat een droom was … de gangen zijn daar, het kleine schaakbordgedeelte, het bed van Chewie en dan de oprit en de andere gang gaat de cockpit in. Het is goed daar."