Waarom 's werelds meest innovatieve CEO's allemaal Dress Like They're in Junior High

Ik heb veel nagedacht over de kleding die ik zou kopen als geld geen voorwerp was: linnen pakken (zo moeilijk te onderhouden!), Kasjmier truien (af en toe te verdedigen als je echt de verkoop doet), en een camelhair topcoat (bij voorkeur Brooks Brothers) het komt allemaal voor de geest. Deze materialistische vorm van escapisme is duidelijk niet zo uniek, maar het lijkt een vreugde die verloren is gegaan bij 's werelds meest invloedrijke technologie-CEO's. Neem het voorbeeld van Twitter's Jack Dorsey die, het lijkt relatief oncontroversieel om aan te wijzen, vaak als stront kleedt.

Dorsey trok echt oogballen met zijn outfit naar zijn woensdag-congres-getuigenis over de rol van sociale media bij verkiezingsmanipulatie. Kwarts 'S Mike Murphy typeerde het waarschijnlijk het beste toen hij een Reuters-foto van het betreurenswaardige ensemble ondertiteld, dat hij beschreef als een' kraag van een vampierhemd, een bondgenoot van een baard en een neusringcombinatie '.

kunnen we praten over @ jack's vampier shirt kraag, geconfedereerde solider baard en neus-ring combo pic.twitter.com/XUWYa6LXCL

- Mike Murphy (@mcwm) 5 september 2018

Misschien is het gewoon dat ik praktisch kan voelen de weerkaatsingen van de hypothetische tong van mijn zuidelijke moeder, als ik zelfs vermeld de mogelijkheid om zonder een stropdas op een congres te verschijnen, maar ik heb altijd gevonden dat de all-star-founders en hun waargenomen ambivalentie over kleding raadselachtig zijn. Winkels zijn duidelijk stressvol, maar kunnen deze gasten niet voor een persoonlijke shopper komen? Tan France bellen? Brengt u een weekend door met het samenstellen van een paar failsafes?

We kiezen Dorsey, maar hij is hier nauwelijks de uitbijter. Evan Spiegel van Snap was beroemd om zijn V-halzen, Mark Zuckerberg kwam opdagen naar die belangrijke investeerdersvergadering in pyjama's, en Theranos oprichter slash queen of scams Elizabeth Holmes droeg beroemd elke dag dezelfde zwarte coltrui zodat ze eruitzag als Steve Jobs (Zuckerberg in het bijzonder moest betalen voor die kledingkeuze wanneer diezelfde investeerders een paar jaar later moesten tekenen op zijn overname van WhatsApp.)

Een interessante theorie over waarom meer krachtige mensen zich vreselijk kleden, is afkomstig van een paper van 2016 van onderzoekers van de Columbia Business School, Harvard en Georgetown. In wezen is goed aankleden vervaagd uit de mode ten gunste van andere, meer dwingende manieren om de status te signaleren. En hoewel er genoeg overtuigende argumenten zijn om landclubs, onrealistische schoonheidsnormen, benzineslurpende convertibles en diamanten te elimineren, is het moeilijk om liefde waar deze statusmarkers mee worden vervangen: de afwezigheid van vrije tijd.

Het is gemakkelijk om te zien hoe machtige mensen met een onderjurk een symptoom van dit fenomeen zijn. Don Draper signaleerde status met zijn perfecte kleding, zijn amoureuze escapades en door dingen te zeggen tegen vrouwen zoals "It's Chinchilla, en het kost $ 15.000. Hoe voel je je daarmee? "Zuckerberg beweerde zijn kracht door te doen alsof hij te druk was om tijd te hebben om uit zijn PJ's te komen.

De CEO die zich als shit kleedt, is een symptoom van een maatschappij die steeds meer de nadruk legt op kostbaarheid en schaarste van individuen in plaats van op de kostbaarheid en schaarste van goederen. Er kan hier een mate van onvermijdelijkheid zijn. Mensen hebben tenslotte niet ongelijk om meer onder de indruk te zijn van de persoon die het altijd te druk heeft om ze te zien dan door de persoon met het mooie horloge. Je kunt een horloge erven, maar je kunt nauwelijks een 100-urige werkweek erven. En toch is de uitbetaling van deze handel, althans volgens de Columbia-krant, underwhelming: in plaats van opzichtige rijkdom krijgen we eindeloze schilfering en performatieve overwerk. Super goed.

Dit kan veel zijn om Dorsey te vertellen over zijn beslissing om de das over te slaan. Maar het laat wel degelijk zien dat het weliswaar van cruciaal belang is om de gender- en klassenbarrières die normen vormen voor uiterlijk en formaliteit, te ontmantelen, maar dat we ons ook bewuster moeten zijn van wat deze normen vervangt.

Zakelijk casual lijkt een eerlijke handel voor geciviliseerde werktijden en een enkele occasionele vrije tijd.