Baanbrekende nieuwe foto's van de Fornax Cluster onthult een kannibaalstelsel

In een cluster van sterrenstelsels op ongeveer 62 miljoen lichtjaar afstand, loert een galactische kannibaal: nieuwe beelden van de Fornax Cluster - ook bekend als "The Furnace" - in grote reekwijdte gesprongen door de VLT Survey Telescope in Chili onthulden de verspreiding van bijna 60 grote sterrenstelsels in het hele cluster en de massieve melkweg in het midden, die alles eromheen opzuigt.

De bevindingen van haar team vandaag publiceren Astrophysical Journal, de hoofdauteur van de studie, Enrica Iodice, Ph.D., vertelde omgekeerde dat het voortdurende kannibalisme in het centrum van Fornax een fysiek proces is dat afhangt van de getijden van de zwaartekracht van elke melkweg. Op het einde, zegt ze, "wint de sterkere jager."

Het Fornax-cluster, het op een na dichtstbijzijnde cluster van sterrenstelsels naar de aarde, is een van de best bestudeerde, maar het was niet gemakkelijk om het in zijn geheel vast te leggen. De nieuwe beelden die werden vastgelegd met de VLT Survey Telescope, lieten het team van Iodice een mozaïek van beelden samenstellen, waardoor de algehele verdeling van de sterrenstelsels in de cluster tot aan de randen zichtbaar werd. Het was in het midden van de Furnace - links van het mozaïekbeeld - dat ze het kannibalenstelsel NGC 1399 opmerkten dat de kleinere sterrenstelsels eromheen slikte.

"Het cD-stelsel in het midden van een cluster (zoals NGC 1399 in Fornax) is een zeer massief object", zegt Iodice, waarin wordt uitgelegd dat zijn sterke zwaartekracht de kleinere naburige sterrenstelsels naar het midden trekt. Hoewel het te zwak is om in het Fornax-beeld te verschijnen, is er een blauwe lichtbrug tussen de kannibaal en de dichtstbijzijnde buur, NGC 1387. Het bestaat uit sterren, gemaakt in het gas dat door het zwaartekrachtstelsel uit het naburige sterrenstelsel wordt getrokken. trek van NGC 1399.

De kannibaal is hongerig, legt Iodice uit: "Dit samenvoegingsproces eindigt wanneer de" brandstof "op is, namelijk wanneer er geen systemen meer zijn om te worden gegeten en het cluster wordt veranderd in een supergalaxy."

Een van de andere verrassingen die door de nieuwe snapshots van het Fornax-sterrenstelsel worden ontdekt, is het grote, vervormde spiraalstelsel NGC 1365, rechtsonder in de afbeelding, dat een superzwaar zwart gat in het midden bevat.

Bovenal illustreert het Fornax-cluster de immense kracht van de zwaartekracht. Houd in gedachten dat de Fornax een cluster is van bijna 60 grote sterrenstelsels - entiteiten zoals de Melkweg, die alleen beweert tot 100 miljard zonnestelsels - samengetrokken door de zwaartekracht van grote hoeveelheden donkere materie en de sterrenstelsels zelf.

Het is niet altijd gemakkelijk om te bepalen waar zo'n immense cluster begint of eindigt in de uitgestrektheid van de ruimte, maar Iodice legt uit dat het op veel manieren helpt om Fornax te zien als een stad met sterrenstelsels voor huizen.

"Ze zijn daar waar de afname van het aantal woningen per oppervlakte-eenheid, dat maximaal is in het midden, vlakker wordt op de gemiddelde waarde van de intercityruimte," zegt ze. Het enige verschil is dat terrestrische steden geen galactische kannibalistische krachten hebben die huizen in de binnenstad zuigen.