'Black Panther' Oscars 2019: Wakanda Won, Zelfs als de film dat niet deed

De eerste keer dat iemand Wakanda zag, stond het op de pagina's van Fantastische vier # 52. Uitgegeven in 1966, de strip featured de Fantastic Four een bezoek aan het geheime Afrikaanse land en het ontmoeten van zijn voogd-koning, de Black Panther. Wakanda, gecreëerd door Jack Kirby en Stan Lee, was een vroege visie op het Afrofuturisme, waar zwarte mensen het bevel voerden ruimteschepen en satellieten in zakformaat naar de verbijstering van drie bevoorrechte New Yorkers - en een overwegend blank lezerspubliek.

Het idee was dat Wakanda nooit onderhevig was aan de vernederingen van het westerse kolonialisme. Vrij van de onmenselijkheid van de slavenhandel, en gestimuleerd door het kostbare metaal Vibranium, floreerden Wakandans een snee boven de snijkant.

Vijf decennia later reikte de Academy of Motion Pictures twee zwarte vrouwen uit (kostuumontwerper Ruth E. Carter en productie-ontwerper Hannah Beachler), samen met componist Ludwig Görranson, felbegeerde Oscar-trofeeën voor hun werk om Wakanda tot leven te brengen in Zwarte Panter. Terwijl de seismische superheldenfilm van Ryan Coogler geen Best Picture won (en de regisseur zelf niet eens genomineerd was), werd Wakanda nog steeds op een grote manier gevierd dat Marvel Studios zijn eerste Oscar-overwinningen ooit verdiende.

De eerste overwinning op zondagavond behoorde toe aan Carter, die het Beste Costume Design won. "Marvel heeft misschien de eerste zwarte superheld gemaakt," zei ze in haar toespraak, "maar door kostuumontwerp hebben we hem veranderd in een Afrikaanse koning."

Later die avond aanvaardde Hannah Beachler de prijs voor het beste productieontwerp. Net als Carter was Beachler de eerste zwarte vrouw die ooit in de categorie was genomineerd. Tussen de tranen bedankte ze regisseur Ryan Coogler 'die me een ander perspectief in het leven bood'.

"Ik ben sterker vanwege Marvel," vervolgde ze, "die mij de kans heeft gegeven mijn best te doen en de visie van deze film te ondersteunen."

Görranson bedankte ook Coogler. De twee begonnen als USC-filmschoolkinderen die samen werkten voordat ze afstudeerden naar de grote divisies.

Kostuum, productieontwerp, muziek - het zijn deze gebieden die speciale aandacht hebben besteed Zwarte Panter Oefening in wereldvorming. Hoewel filmmaken een gezamenlijke inspanning is waarbij honderden talenten samenvloeien, waren deze gebieden onder de indruk Zwarte Panter op de wereld zoals het deed met George Lucas ' Star Wars en Peter Jackson's Lord of the Rings. Niet sinds Midden-aarde en een louche cantina ver, ver weg is er een plek geweest die zo getextureerd is als Wakanda.

Een voordeel dat Zwarte Panter, had de film over zijn stripboekvoorouder in de hoeveelheid tijd besteed aan onderzoek. Kirby, een Joodse kunstenaar van middelbare leeftijd die tegen de nazi's vocht in de Tweede Wereldoorlog, werkte in de jaren zestig onder tijdslimieten en was waarschijnlijk niet in staat om uitgebreid onderzoek naar Afrikaanse culturen uit te voeren. En dat gebeurde bij Marvel op dat moment ook niet, zoals Kirby zei The Comics Journal in een interview uit 1990 dat nogal ongemakkelijk is om te lezen in 2019:

"Ik bedacht de Black Panther omdat ik me realiseerde dat ik geen zwarten in mijn strip had. Ik had nog nooit een zwarte getekend. Ik had een zwarte nodig. Ik ontdekte plotseling dat ik veel zwarte lezers had. Mijn eerste vriend was zwart! … En hier ben ik een toonaangevende cartoonist en ik deed geen zwarte … Toen begon ik te beseffen dat er een hele reeks menselijke verschillen was."

Toch resoneerden de lezers met Jack Kirby's Wakanda. Nadat Stan Lee eind 2018 stierf, dacht Evan Narcisse na Veelhoek over de betekenis van Wakanda en hoe Kirby en Lee ermee konden komen, gezien hun wereldbeeld als twee blanke mannen in het midden van de 20e eeuw. Blijkbaar, verwacht Narcisse, is dat het ideale moment om dergelijke ideeën te verkennen.

"Op het Afrikaanse continent vochten voormalige koloniën om hun eigen soevereine landen te worden," schreef hij. "Hier in Amerika draaide de burgerrechtenbeweging rond Lee en Kirby, die zelf waren geprezen door een vervolgde groep met stereotypen."

Narcisse vervolgde:

"T'Challa is een bewijs dat Stan Lee, zijn mede-scheppers, en de schrijvers en kunstenaars die in hun voetsporen volgden, wisten dat zwarte mensen op een vollediger manier bestonden dan vaak in strips werd getoond. Sommige van hun goedbedoelende pogingen waren lomp en beschamend, maar ze waren in de goede richting gebarend. Dat was genoeg voor mij."

Na decennia van Black Panther-verhalen, waarin al snel zwarte makers zoals Christopher Priest, Reginald Hudlin, Ta-Nehisi Coates en kunstenaar Brian Stelfreeze zaten, was het tijd voor de film. Hoewel Wakanda inderdaad "onhandig" was in zijn vroegste afbeeldingen, was zijn filmische vorm allesbehalve.

Door zwarte perspectieven en bondgenoten te gebruiken die kunst met empathie maken, kwam Wakanda naar het scherm dat barstte van het leven.

In een interview met omgekeerde, Ruth E. Carter legde uit hoe onderzoek naar verschillende Afrikaanse stammen, zoals de Himba, Turkana en Masai, het kostuum vormden voor de Wakandan koninklijke garde, de Dora Milaje.

"Als je naar de Turkana of de Masai kijkt, zie je dat ze dit mooie rood dragen dat bruisend is," zei ze, "dus ik liep tegen het rood op, dus als je samen tien Dora Milaje ziet, voelde het als twintig, daarom imposante kleuren die naar je toe komen. Dit vurige rood."

Het Ndebele volk van Zuid-Afrika, wiens vrouwen koperen en koperen ringen dragen die een band met hun echtgenoten symboliseren, beïnvloedde zowel Carter als Coogler om de Dora Milaje een uniek stuk tactisch materiaal te geven. "Ryan wilde dat ze zich als een pantser voelden" Carter zei.

Voor Beachler waren er tien maanden onderzoek en werd er goed nagedacht over de levensstijl die Wakandans leidde.

"Ik ben op veel verschillende plaatsen gekomen," vertelde Beachler Filmschool verwerpt "En het houden van de traditie in de esthetische en de ontwerptaal was van het grootste belang, omdat het gaat om zwarte representatie, de zwarte toekomst en het gebruik van architectuur en geschiedenis en wetenschap en mythologie en biomimetica, en biomorfose, en dat ging allemaal in het ontwerp."

Filosofisch zei Beachler dat het niet Vibranium is dat Wakanda definieert, maar de mensen.

"Technologie is er om ons leven te dienen, niet om technologie te bedienen," vertelde ze StadsLab. "En ik denk dat dat de reden is waarom mensen op dit enorme niveau reageerden op Wakanda: mensen."

In een interview met Hooivork, de in Zweden geboren componist Görranson onthulde zijn onderzoek dat ging van reizen naar West en Zuid-Afrika om zijn muzikale identiteit te absorberen. Hij reisde met lokale muzikanten "maanden lang in voorbereiding".

"Nadat ik het script had gelezen en Wakanda had leren kennen, heb ik veel nagedacht over de muziek die ze daar zouden hebben. Het kan van alles zijn! "Zei hij. "Maar het is nog steeds in Afrika en muziek uit Afrika is een taal - het heeft een doel. Je speelt niet alleen muziek voor mensen om te horen, elk ritme is om een ​​specifieke reden geschreven - voor een ceremonie, voor de koning."

Een deel van het onderzoek van Görranson omvat het ontdekken van muziek die verloren is gegaan door kolonisatie. Een archief van 20.000 records opgenomen door "een Britse man die rondliep naar duizenden verschillende stammen in Afrika" was een van de grootste bronnen van Görranson. "Veel van die muziek bestaat niet meer vanwege kolonisatie. Dus ik heb veel tijd besteed aan het luisteren naar deze opnames en het ontdekken ervan."

Net zoals Stan Lee en Jack Kirby een onthullend idee introduceerden zoals Wakanda - een technologisch geavanceerde, gratis Afrikaanse natie - in reguliere stripboeken, zo hebben de filmmakers van Zwarte Panter voor een wereldwijd publiek. Hoewel de film niet als "Beste beeld" wordt beschouwd, werd Wakanda gevierd in het midden van de glitz en glamour van de premiernacht van Tinseltown is zijn eigen beloning. Zoals Carter op het podium zei tijdens haar speech: "Dit is lang aan de gang."