Kan Cameron Crowe zijn 'bijna beroemde' status terugkrijgen met Showtime's 'Roadies'?

Op 26 juni, Cameron Crowe's roadies gaat Showtime in première. Gezien zijn recente output valt nog te bezien of dat goed nieuws of slecht nieuws is.

De show volgt de komische avonturen van de wegploeg van de Staton-House Band. Verankerd door Luke Wilson en Carla Gugino is de serie verstrikt in het soort rocknostalgie dat Crowe enorm veel lof bezorgde van zowel critici als legioenen fans. In de nasleep van de kritieke ravage aan Aloha, Crowe's laatste film, de regisseur wiens werk ooit de volledige aandacht opeiste, is nu in een wanhopige behoefte aan een succes.

Maar is roadies het verhaal dat de klus voor Crowe zal klaren? In een oogopslag, het project riekt naar een nostalgische contant geld grijpen, iets ontworpen om te profiteren van Crowe's beroemdste film. Zelfs als dat waar was - wat het niet is - is dit een een uur durende komedie die zich vormgeeft om iets heel bijzonders te zijn. Het is misschien eentje om te zien wanneer het later deze maand eindelijk in de lucht komt.

De opkomst en ondergang van Cameron Crowe

Hoewel het niet veel meer wordt genoemd, heeft Crowe eigenlijk eerst een naam voor zichzelf gemaakt waarin hij het scenario schreef Fast Times op Ridgemont High, gebaseerd op de roman die hij ook schreef. In minder dan een decennium beklom Crowe zijn weg van de komedies op de middelbare school (eerste regie: Zeg iets …) aan Oscar-concurrerende hitnummers zoals Jerry Maguire. In het proces vestigde hij zich als een regisseur die er trots op was om diep in de over het hoofd geziene personages om ons heen te graven.

In 2000 won Crowe de harten van tieners in het hele land met de release van Bijna Beroemd, de zeldzame film die eigenlijk "instant classic" op de cover had staan ​​vanaf het moment dat deze werd uitgebracht. Destijds meende Roger Ebert: " Bijna Beroemd gaat over de rockwereld, maar het is geen rockfilm, het is een coming-of-age-film, over een idealistisch kind dat de echte wereld ziet, getuige is van zijn wreedheden en liefdesverdriet, en toch veel ruimte voor hoop vindt."

Stel in 1973, Bijna Beroemd is het semi-autobiografische verhaal van een tienerjournalist die zich een weg baant naar een baan waar hij voor schrijft Rollende steen, en krijgt een onverbloemde blik achter de schermen bij een opkomende band terwijl ze aan een nationale tour beginnen. In de kern is het het verhaal van een groep mensen die flirt met echte roem, terwijl ze worstelen om hun spullen bij elkaar te houden.

Op papier, Bijna Beroemd klinkt misschien een beetje smerig. Het is moeilijk om de charme van zijn door nostalgie gevoede sentimenten vast te pinnen (Ebert begon zijn recensie het bioscoopachtige equivalent van een knuffel te noemen), maar het verhaal van de film is boeiend als het verhaal van een band die op het randje van het sterrendom staat en schrijnend is voor de universeel herkenbare lessen die Crowe's 15-jarige protagonist onderweg leert.

In het gunstigste geval, roadies voelt als een nieuwe omhelzing.

De Cast stapelen

Als Cameron Crowe hoopt een klein beetje van zijn glans terug te winnen, heeft hij zeker de juiste cast gekozen om de klus te klaren. Naast tourmanager Wilson en productiemanager Gugino heeft Crowe het backfield gevuld met een groot aantal getalenteerde acteurs.

Imogen Poots staat voor de demografische jeugd, met extra ondersteunende bochten van Game of Thrones 'Keisha Castle-Hughes, Ron White, Machine Gun Kelly, Luis Guzmán, en Rainn Wilson, die in minstens één aflevering verschijnen als een pompeuze muziekjournalist.

Het is een ensemble dat zowel uniek sympathiek en ongelooflijk divers is, behalve één verenigende eigenschap: elk lid van de cast heeft minstens één project op zijn cv, dat hen individueel lof voor hun talenten heeft gegeven. Van kleine indies tot enorme blockbusters, de cast brengt (hopelijk in elk geval) een ingebouwd publiek met zich mee. Of Crowe al dan niet klaar is, valt nog af te wachten (maar het ziet er goed uit).

Backstage gaan

Ondanks de timing "I need a hit", roadies is een langlopend project voor Crowe, dat acht jaar geleden begon met een gesprek met serieproducer J.J. Abrams. Gezien zijn uitgebreide ervaring backstage, is Crowe uniek uitgerust om het verhaal van het wegpersoneel vanuit een authentiek uitkijkpunt te vertellen.

Volgens de maker, elke aflevering van roadies focust zich op één tourdatum en het resulterende geroezemoes betrokken bij het op het podium brengen van de ongeziene (en ongehoorde) band. Zoals Crowe heeft verteld Entertainment per week, "We zien de band nooit, we horen de band nooit. Het gaat over de mensen. Het gaat over dat meisje en die mensen die verdwijnen als het licht uitvalt. '

De verhalende focus van de show - het "de familie en het circus dat achter het gordijn staat" van een grote muzikale tournee reconstrueren - is de klassieke Crowe, iets dat in het stuurhuis van de schrijver-regisseur wordt geschreven. Elke keer in zijn carrière dat Crowe zich heeft beziggehouden met gecomponeerd komedie-drama, is het resultaat een directe klassieker.