Low-Tech Brexit: het 'ouderwetse' stemsysteem van het VK in de kijker

Groot-Brittannië heeft donderdag in een historisch referendum gestemd over het al dan niet verlaten van de Europese Unie. Een natie van 65 miljoen stemden over een periode van 13 uur. Verrassend genoeg werd de gedenkwaardige operatie gedaan met behulp van zeer ouderwetse technieken, iets waar kiezers niet zo blij mee waren.

In de Verenigde Staten wordt een reeks stemtechnologie gebruikt. Een land met meer dan 300 miljoen mensen moet in korte tijd samen stemmen verzamelen, en om dit te doen, worden een aantal systemen gebruikt, waaronder stembiljet scannen, aanraakscherminterfaces en stemkaartstemmen. Het VK gebruikt geen van dergelijke methoden.

In het VK werden districten (genoemd kiesdistricten) van ongeveer 70.000 mensen stemmen voor een lokaal lid van het parlement (MP) om hen te vertegenwoordigen. Kiezers bezoeken stembureaus om een ​​kruis op een vel papier met een potlood te markeren, voordat het papier wordt gevouwen en in een grote plastic doos wordt geplaatst. Wanneer de peilingen om 10 uur sluiten, worden de dozen leeggemaakt en geteld door vrijwilligers.

Het klinkt als een nachtmerrie, maar met de kleine populaties van elk kiesdistrict, beginnen de eerste resultaten pas een paar uur later. Sommige kiesdistricten, zoals Houghton en Sunderland South, zijn trots op hun telsnelheid.

Logisch voor kleine districten, maar hoe zit het met referenda? Het probleem is dat dit probleem niet vaak voorkomt. Het land heeft slechts drie landelijke referenda (inclusief donderdag) gehouden en ze volgden soortgelijke kiesdraden voor het tellen.

omgekeerde bezocht een stembureau in Peacehaven, een klein stadje aan de zuidoostkust van Engeland. Een kleine stad met minder dan 15.000 mensen, sommige bezienswaardigheden zoals de Barclays Bank zijn weinig veranderd sinds de stad werd gesticht in 1916. De lokale raad bestaat bijna unaniem uit leden van de Conservative Party. Zeker, als er ergens in het land bereid is om aan de traditie te voldoen, zou het ergens zo zijn?

Niet zo. "Het is een beetje verouderd, om eerlijk te zijn," zei Paul Harrison, 61. "Maar het is een systeem, het werkt, ze hebben het al een lange tijd gebruikt."

In dit referendum kwamen het beproefde potlood en papier onder vuur te liggen van complottheoretici, die zeiden dat autoriteiten de potloodmarkeringen konden wissen en de stemming konden wijzigen. Het gebruik van een pen, zo werd betoogd, zou beschermen tegen fraude.

Pennen is misschien niet de enige manier om het systeem te verbeteren. De heer en mevrouw Andrews, een twintiger in de zestig, denken dat het land elektronisch stemmen kan. "Het zou zo eenvoudig zijn, toch? U raakt gewoon een scherm aan, klaar! "Zei mevrouw Andrews. Het huidige systeem, zei mevrouw Andrews, is 'een beetje onzin'.

Harrison zag gebreken in een elektronisch systeem. "Het zou veel verergering besparen," zei Harrison. "Maar zou het zich openlaten voor misbruik?"

"Tegenwoordig zeggen ze dat over iets nieuws," zei Mr. Andrews. "Ze kunnen ze zo veilig maken als dat nodig is."

Niet iedereen was voor een overstap naar een elektronisch systeem. "Zoveel ouderen, dat kunnen ze niet doen, zoals ik. Ik zou dat niet kunnen doen, "zei Olive Goodwin, 82.

Goodwin maakte zich ook zorgen over het moeten inschakelen van de hulp van kleinkinderen om het systeem uit te werken. "Dit is meer privé, toch?" Zei ze.

Er zijn tal van redenen waarom online stemmen een slecht idee kan zijn. Elektronisch stemmen heeft ook zijn mislukkingen. Maar geconfronteerd met het vooruitzicht om door riemen en pakken papier te graven, alleen al om het resultaat te berekenen, zou het kunnen betekenen dat het tijd is om de vertrouwelijke papieren stemming te heroverwegen.