Wilt u weten hoe u beter slaapt? Wacht tot 2040 en je komt erachter

Dit artikel van Michael Q. Bullerdick werd oorspronkelijk gepost op Van Winkle's.

Futuristen zijn gewend om de eerste te starten met een aantal zeer complexe onderwerpen, maar zelfs de meest hoogstaande en enthousiaste prognostici kunnen een stapje verder gaan als het gaat om omgaan met de toekomst van de slaap. Dat is geen smeris. Het is gewoon dat wij mensen - die in de ontwikkelde wereld tenminste - een dergelijke gecompliceerde relatie met slaap onderhouden. Ons wordt geleerd dat we het nodig hebben, het echt leuk lijken te vinden terwijl we ons er mee bezighouden en onze wakkere uren doorbrengen met kreunen tegen elkaar over hoeveel meer we er naar verlangen. Maar dan doen we er alles aan om elke nacht het natuurlijke begin te vertragen.

Psychologen vertellen ons dat veel van die worsteling klassiek existentieel is; te maken hebben met het onbewuste besef dat onze tijd onder de levenden eindig is, dus proberen we het meeste te halen uit de uren die we volledig bewust zijn. Veel meer heeft echter te maken met de allure van technologie die begon met de introductie van kunstmatige verlichting ongeveer 100 jaar geleden en ons nog steeds teistert. Sterker nog, we zijn momenteel in de greep van een grote neerwaartse spiraal, omdat allerlei knipperende en zoemende gadgets ons in leven houden, ons zorgen maken en waken.

Als uw eigen flodderige ogen en frequente vergeetachtigheid niet genoeg zijn om het punt te bewijzen, verzekert een studie van de Universiteit van Californië in 2011 ons dat tegen de tijd dat ieder van ons uiteindelijk elke nacht slaapt, we het equivalent van 174 kranten hebben geabsorbeerd. Daarbij omzeilen mensen een biologisch imperatief, slapend minder dan ooit tevoren in de geschiedenis, ondanks het genieten van een langere levensduur dan alle voorgaande generaties die rondzwierven op de aarde. Meer dan een derde van ons krijgt niet genoeg slaap, meldt het Center for Disease Control, waarbij de meesten van ons slechts zes uur per nacht van zo'n herstellende tijd genieten.

Maar als technologie de schuld is van de huidige onbalans, kunnen we die dan ook gebruiken om een ​​corrigerende, slapende toekomst in te luiden?

Ian Peterson, een gerenommeerd fysicus en futurist, denkt van wel. In zijn rapport uit 2011 over de toekomst van de slaap stelde hij een wereld voor waarin slaaptechnologie een revolutie teweeg zou brengen in onze slaapkameromgeving. En veel van wat Peterson zich voorstelde, is op weg om te worden gerealiseerd: "slimme" pyjama's, bedkleding en matrassen uitgerust met sensoren voor het meten van hersenlichaamsgegevens - vooral onze reacties op druk, licht en temperatuur - die dan worden gevoerd aan mechanische bedden, thermostaten en verlichtingsarmaturen die zichzelf tijdens de vlucht aanpassen om een ​​zeer persoonlijke optimale slaapervaring te creëren en te behouden.

Als dat alles een beetje vergezocht lijkt, overweeg dan de Fitbit die je nu draagt ​​- degene die onzichtbaar vastzit aan een smartphone-app die al je persoonlijke gezondheidsgegevens bewaakt, registreert en deelt. Overweeg ook de ontluikende "smart home" -industrie waarvan de betaalbare en eenvoudig te gebruiken hardware en apps ons in staat stellen om de verlichting, temperatuur en beveiligingsfuncties van onze huizen overal ter wereld aan te passen. En denk aan de bevindingen van de Trillion Sensor Summit in 2013, waarin staat dat ergens rond 2023 ongeveer één biljoen hypergelinkte sensoren geïmplanteerd zullen zijn in onze dagelijkse omgeving. Tegen 2036 springt het cijfer naar honderd biljoen.

Al die gegevens moeten iets controleren, dus waarom zou je het niet gebruiken om de slaap te bestuderen en te verbeteren?

Waarom niet, inderdaad, zeggen beroemde futuristen Jack Uldrich, auteur van "Foresight 2020: A Futurist Explores the Trends Transforming Tomorrow", en Thomas Frey, de uitvoerend directeur van het DaVinci Institute. Beide mannen zien de toekomst van de slaap als onverbiddelijk gekoppeld aan big data en de supercomputers die kunstmatige intelligentie zullen gebruiken om nieuwe inzichten over slaap te verschaffen die ons ver voorbij de veilige en verstandige milieu-aanpassingen van Peterson brengen.

De echte toekomst van de slaap lijkt zo te zijn gelegen vlak bij de transhumanistische snelweg. Het verkrijgen van een betrouwbare routekaart voor zo'n reis is het moeilijke deel voor nu, vooral als je verwacht dat Uldrich of Frey er een aanbieden. Als futuristen die comfortabel aan het conservatieve einde van het spectrum van hun beroep lijken te zijn geplant, zijn ze terughoudend om hun ideeën langs elke hypothetische tijdlijn op te sporen. Een reden voor deze terughoudendheid is dat zovelen het als profetie zullen beschouwen. Een andere is dat "er gewoon te veel variabelen zijn", zegt Frey. "Het berekenen van zo'n exponentiële groei kan op vele manieren met je hoofd rotzooien."

Na wat grote overrompeling spelen de twee mannen gescheiden, maar griezelig gelijkwaardige scenario's zich uit als eenmaal gemengd:

2020 TOT 2029

Slimme huistechnologie en draagbare technologie exploderen, wat leidt tot de uitrol van de slaapvriendelijke omgeving van Peterson in kamers en hotelkamers over de hele wereld. De resulterende gegevensdump vertegenwoordigt een primitieve eerste golf (in vergelijking met 2040 pogingen) om de manier waarop we slapen effectief te veranderen.

"Veel van de voordelen zullen worden geanalyseerd, uitgelegd en verkocht aan een groter deel van de bevolking, die er nog meer van zullen profiteren," zegt Uldrich. "Tegen het einde van het decennium zal ons begrip van genomica, het microbioom en het menselijk brein ons leiden naar nieuwe en krachtige inzichten over hoe we onze slaap verder kunnen maximaliseren.

2030 TOT 2039

Ray Kurtzweil's Singularity treedt op, waarbij kunstmatige intelligentie, technologie en onze groeiende kennis van biologie en neurologie worden gebruikt om de menselijke evolutie te versnellen en om te 'slapen'.

2040 tot 2049

"We zullen dit decennium gebruiken om alle onjuiste aannames van de jaren 2030 te corrigeren, zodat we ons ombuigen naar een betere koers", zegt Frey.

"Medicijnen en medische hulpmiddelen die de bloed-hersenbarrière kunnen doordringen, zullen ons in staat stellen om te slapen tot een onvoorstelbaar niveau, misschien zelfs om het leren te versterken", zegt Uldrich. "Tegen die tijd zal de echte voorhoede een kwestie zijn van hoe slaap te gebruiken voor vervolgonderwijs, uitzoeken hoe we de rust kunnen krijgen die we nodig hebben, terwijl we slaap ook gebruiken als een echt productieve tijd."

De combinatie van verhoogde levensverwachting en de uitbreiding van kunstmatige intelligentie, samen met automatisering op de werkplek, zal een periode van verhoogde slaaptijd inluiden. "Immers," zegt Uldrich, "er zijn maar zoveel Netflix- en sportevenementen die ons belang kunnen behouden."

2050 EN DAARNA

Alle weddenschappen zijn afgesloten met het volgen van wat het eerste decennium van ons transhumanistische bestaan ​​zal worden.

"Er zijn al deze argumenten over wat er na de Singularity komt", zegt Frey. "We komen een beetje in het hele rijk van wat er precies is ingebed in menselijke wezens en wat niet. We kunnen bijvoorbeeld sommige mensen genetisch manipuleren om zes vingers of vier armen te hebben, maar op welk punt stoppen ze met het mens zijn en worden ze iets anders?"

Uiteindelijk komt de nieuwe slaap neer op "gepersonaliseerde optimalisatie", wat betekent dat het wordt aangepast aan de specifieke biologie en hersenfuncties van een individu en dat het wordt gebruikt voor meer dan alleen rust. Misschien wordt slaap gebruikt om emotionele en fysieke wonden te helen, om een ​​diploma te behalen of zelfs om een ​​nieuwe taal te leren. Of misschien raken we gewend aan het nemen van 'hersenbrekers', waarbij onze dromen verder gaan dan de stoutste verwachtingen van liefhebbers van virtual reality.

"We gebruiken al hersenscantechnologie om heel vage beelden van dromen te krijgen", zegt Uldrich. "Dus het zal een kwestie worden van hoe we het gebruiken om onze slaapervaring te veranderen. Met andere woorden, zijn de Disney-Pixar-releases van de verre toekomst niet bedoeld voor een filmscherm, maar in plaats daarvan bedoeld voor onze dromen? Wanneer wordt Dreamworks echt droom werkt ?”

Voor mensen zoals transhumanist Zoltan Istvan wordt optimalisatie gedefinieerd als niets minder dan "het genezen van de ziekte" van de slaap. Een dergelijk radicaal begrip is te verwachten, aangezien het hele punt van transhumanisme is om de mensheid te transcenderen met behulp van technologie - om zo nodig mens en machine te verenigen op manieren die de evolutie zo snel mogelijk naar het volgende niveau duwen. Voor transhumanisten, en misschien zelfs voor onze nakomelingen na de singulariteit, kan de menselijke behoefte aan slaap, het equivalent van ongeveer een derde van het leven van een persoon, transformatie alleen maar belemmeren.

Transhumanisten staan ​​niet alleen in hun verlangen om de grenzen van het natuurlijke te verleggen. Grote overheidsinstanties zoals DARPA willen hyper-wakkere soldaten en jachtpiloten maken die niet langer lijden onder de bezoeking van slaap. In feite, terwijl je vannacht sluimerde, waren een verbazingwekkend aantal onderzoekswetenschappers en technici in laboratoria over de hele wereld druk aan het zoeken naar genezing. En ze worden er beter in.

De wetenschap staat misschien nog maar in de kinderschoenen, maar er is al de "go-pill", een modafinal die de slopende effecten van slaapgerelateerde vermoeidheid voor een beperkte tijd overbrugt. Trans-craniale hersenstimulatie en implantaten zijn ook in de maak. Beide kunnen werken met de veeg van een smartphone-app en je in een trance-achtige toestand brengen die maar een paar minuten duurt, maar ongelooflijk verfrissend is. Als de testresultaten moeten worden geloofd, is de schok zo productief en rustgevend als een urenlange siësta.

"Slaap op veel verschillende manieren is net zoiets als je computer opnieuw opstarten, alleen is het een proces van acht uur om je lichaam opnieuw op te starten," zegt Frey. "Maar kunnen we dat in de toekomst sneller, sneller en vaker doen? Als we het brein sneller kunnen laten leren, kunnen we het ook sneller laten inslapen? Dat is niet intuïtief, maar het afremmen van de hersenen als middel om beter te slapen, is misschien helemaal niet de goede richting."

Die hectische tijd in de toekomst, waarin we routinematig de hersenen door de slaapcyclus kunnen versnellen, FDA-goedgekeurde pillen als slaapmedicatie gebruiken en zelfs met succes genetisch gemodificeerde mensen ontwikkelen die minder slaap nodig hebben, kan een belangrijk kantelpunt zijn.

Uiteindelijk, zegt Uldrich, "kan de mensheid evolueren naar twee verschillende soorten: een die de voorkeur geeft aan het langzamere, natuurlijke evolutionaire proces en een andere - de Kurzweiliaanse tak, ik zal het noemen - die een verbeterd evolutionair proces zal omarmen."

Voor alle duidelijkheid, Uldrich verzekert ons dat "de meerderheid van de aardse bevolking zal blijven slapen zoals het altijd heeft gedaan", waarschijnlijk nog beter. Maar een veel kleiner percentage van ons - die met diepe zakken en een gevoel van durf - zal de optimalisatie van de slaap maximaal ervaren. Het nettoresultaat voor de "geoptimaliseerde slaap", zo menen Uldrich en Frey, is dat ze waarschijnlijk productiever, energieker en creatiever zullen worden, en dit zal hen ongetwijfeld een concurrentievoordeel in het leven opleveren.

"De analogie die ik gebruik om de splitsing te beschrijven, hoewel niet de perfecte, is de Amish die leeft in de rest van de wereld", voegt Uldrich eraan toe. "Ongeveer twee eeuwen geleden zeiden ze in wezen tegen de samenleving: 'Kijk, je kunt doorgaan met het omhelzen van technologie. We veroordelen je er niet voor, maar we houden gewoon niet van wat het onze families en gemeenschappen aandoet, dus we verwerpen het. En we hopen dat je ons gewoon in vrede laat leven. "Ik denk dat we hele slimme, intelligente mensen zullen zien die tot een meningsverschil zullen komen over de kwestie. Maar ik denk niet dat er een goed of fout antwoord is. '

Als er een waarschuwingsnotitie is om te overwegen, heeft dit te maken met het risico van onbedoelde gevolgen. Of, zoals Frey het uitdrukt: "Veel dingen die fout kunnen gaan als je een fundamentele huurder van de menselijke conditie verandert. Laten we zeggen dat we een instant-slaapapparaat hadden, maar na tien jaar van gebruik veranderden mensen in psychopathische moordenaars - nou, je ziet waar dat naartoe gaat, toch?"

"Om welke reden dan ook, wij mensen evolueerden op basis van een circadiaans ritme, dus misschien moeten we gewoon de wijsheid van evolutie respecteren voordat we het tot het uiterste drijven," concludeert Uldrich. "Dat gezegd hebbende, echter, grenzen verleggen is precies wat evolutie is. We doen experimenten om te zien of we productiever, creatiever, gezonder en gelukkiger kunnen worden - en misschien zelfs om een ​​nieuwe menselijke ervaring te bieden. Maar we moeten erkennen dat de meesten van hen zullen falen. We moeten dat in gedachten houden en gewoon zeggen: 'Dit is de manier waarop het leven zich afspeelt.'"

Dat is misschien waar, maar over vijftig jaar zullen we elkaar misschien vragen wanneer de slaap zo ingewikkeld werd.