Dit is waarom persoonlijkheidsonderzoeken niet echt wetenschappelijk zijn

Heb je ooit op een link geklikt zoals "Wat zegt je favoriete dier over jou?" En vraagt ​​je je af wat je liefde voor egels over je psyche onthult? Of een persoonlijkheidsbeoordeling ingevuld om een ​​nieuw inzicht te krijgen in de vraag of je een introvert of extrovert "type" bent? Mensen houden ervan zich te wenden tot dit soort persoonlijkheidsquizzen en testen op de jacht naar diep inzicht in zichzelf. Mensen hebben de neiging te geloven dat ze ergens binnenin een 'echt' en onthullend zelf verborgen houden, dus het is logisch dat beoordelingen die beweren dat ze worden onthuld, aantrekkelijk zijn.

Als psychologen merkten we iets opvallends op beoordelingen die beweerden het 'ware type' van mensen te onthullen. Veel van de vragen zijn slecht geconstrueerd - hun bewoording kan dubbelzinnig zijn en ze bevatten vaak gedwongen keuzes tussen opties die geen tegenpolen zijn. Dit kan waar zijn BuzzFeed -type quizzen evenals meer ogenschijnlijk nuchtere beoordelingen.

Aan de andere kant gebruiken beoordelingen die zijn gemaakt door getrainde persoonlijkheidspsychologen vragen die eenvoudiger te interpreteren zijn. Het meest opvallende voorbeeld is waarschijnlijk de gerespecteerde Big Five-inventaris. In plaats van mensen in 'typen' te rangschikken, scoort het mensen op de gevestigde psychologische dimensies van openheid voor nieuwe ervaringen, consciëntieusheid, extraversie, aanvaardbaarheid en neuroticisme.Deze eenvoud is door het ontwerp; psychologieonderzoekers weten dat hoe meer respondenten moeite hebben om de vraag te begrijpen, hoe slechter de vraag is.

Maar het gebrek aan nauwkeurigheid in "typebeoordelingen" blijkt een eigenschap te zijn, geen bug, voor het grote publiek. Wat tests minder geldig maakt, kan ze ironisch genoeg interessanter maken. Omdat de meeste mensen niet zijn opgeleid om op een wetenschappelijk rigoureuze manier over psychologie na te denken, is het logisch dat ze ook niet goed zijn in het evalueren van die beoordelingen. We hebben onlangs een reeks onderzoeken uitgevoerd om te onderzoeken hoe consumenten deze tests bekijken. Wanneer mensen proberen deze moeilijkere vragen te beantwoorden, denken ze dan bij zichzelf: "Deze vraag is slecht geschreven"? Of in plaats daarvan richten ze zich op de moeilijkheid en denken: "Deze vraag is diep"? Onze resultaten suggereren dat een verlangen naar diep inzicht tot grote verwarring kan leiden.

Verwarrend moeilijk voor diep

In onze eerste studie toonden we mensen items uit zowel de Big Five als uit de Keirsey Temperament Sorter (KTS), een populaire 'type' beoordeling die veel vragen bevat waarvan we vermoedden dat mensen het relatief moeilijk vinden. Onze deelnemers beoordeelden elk item op twee manieren. Ten eerste beoordeelden ze moeilijkheden. Dat wil zeggen, hoe verwarrend en ambigu vonden ze het? Ten tweede, wat was zijn waargenomen "diepte"? Met andere woorden, in welke mate vonden ze dat het item iets leek te raken dat diep verborgen lag in het onbewuste?

Zeker, niet alleen waren deze percepties gecorreleerd, de KTS werd als zowel moeilijker als dieper beschouwd. In follow-upstudies hebben we experimenteel moeilijkheidsgraden gemanipuleerd. In één studie hebben we Big Five-items aangepast om ze moeilijker te beantwoorden, zoals de KTS-items, en opnieuw ontdekten we dat deelnemers de moeilijkere versies als 'dieper' beoordeelden.

We hebben ook gemerkt dat sommige persoonlijkheidsbeoordelingen hun intriges lijken te ontlenen aan schijnbaar helemaal niets te maken met persoonlijkheid. Neem er een BuzzFeed quiz, bijvoorbeeld, die vraagt ​​naar welke kleuren mensen associëren met abstracte concepten zoals letters en dagen van de week en vervolgens 'de ware leeftijd van je ziel' weergeeft. Zelfs als mensen vertrouwen BuzzFeed meer voor vermaak dan psychologische waarheden, misschien zijn ze eigenlijk aan boord met het idee dat deze moeilijke, abstracte beslissingen een aantal diepe inzichten onthullen. In feite is dat het hele idee achter klassiek problematische maatregelen zoals de Rorschach of "inkblot" -test.

In twee studies die daarop zijn geïnspireerd BuzzFeed quiz, we hebben precies dat gevonden. We hebben mensen artikelen uit zogenaamde checklists voor persoonlijkheidsbeoordeling gegeven. In één onderzoek hebben we de helft van de deelnemers toegewezen aan de 'moeilijke' situatie, waarbij de beoordelingsitems van hen vereisten dat ze kiezen welke van de twee kleuren ze associeerden met abstracte concepten, zoals de letter 'M.'. In de "gemakkelijkere" toestand waren de respondenten nog steeds nodig om kleuren te beoordelen op hoeveel ze ze associeerden met die abstracte concepten, maar ze beoordeelden eenvoudigweg één kleur per keer in plaats van te kiezen voor twee.

Nogmaals, deelnemers beoordeelden de moeilijke versie als dieper. Ogenschijnlijk, hoe dwazer de beoordeling, hoe beter mensen denken dat ze het verborgen zelf kunnen lezen.

Intuïtie kan je verkeerd leiden

Een van de implicaties van dit onderzoek is dat mensen het moeilijk zullen hebben om de slechte ideeën achter te laten die zijn ingebakken in populaire maar onwetenschappelijke persoonlijkheidsbeoordelingen. Het meest opvallende voorbeeld is de Myers-Briggs Type Indicator, die berucht blijft vrij populair bij het doen van een vrij slechte taak van het beoordelen van de persoonlijkheid, vanwege de al lang bestaande problemen met de beoordeling zelf en de lang gedoogde Jungiaanse theorie erachter. Onze bevindingen suggereren dat Myers-Briggs-achtige beoordelingen die grotendeels door experts zijn ontkracht, deels kunnen blijven bestaan ​​omdat hun formats redelijk goed overeenkomen met de intuïtie van mensen over wat het beste toegang biedt tot het 'ware zelf'.

De intuïties van mensen doen hier geen gunsten. Intuïties ondermijnen vaak het wetenschappelijke denken over onderwerpen als natuurkunde en biologie. Psychologie is niet anders. Mensen verdelen willekeurig delen van zichzelf in 'echte' en oppervlakkige componenten en lijken maar al te graag te geloven in tests die beweren dat ze dat onderscheid definitief maken. Maar het idee van een 'echt zelf' werkt niet echt als een wetenschappelijk concept.

Sommige mensen zitten vast in een zichzelf versterkende, maar ook onproductieve gedachtegang: persoonlijkheidsbeoordelingen kunnen voor verwarring zorgen. Die verwarring overlapt op haar beurt weer met intuïties over hoe zij denken dat hun diepe psychologie werkt, en dan vertellen ze zichzelf dat de verwarring diep is. Dus intuïties over psychologie kunnen met name schadelijk zijn. Als je ze te nauw volgt, kan dit ertoe leiden dat je minder over jezelf weet, niet meer.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Randy Stein en Alexander Swan. Lees hier het originele artikel.