Zal de 'Shape of Water'-plagiaatbeschuldiging water bevatten?

Dagen na het ophalen van een bijna recordbrekende 13 Oscar-nominaties, Guillermo del Toro's De vorm van water is geslagen met beschuldigingen van plagiaat door de zoon van een overleden dramaticus.

Op vrijdag, The Guardian publiceerde een uitspraak van David Zindel - zoon van Pulitzer-winnende toneelschrijver Paul Zindel - beweert dat De vorm van water heeft zijn verhaal onterecht aangepast aan het werk van zijn vader. In het bijzonder gelooft Zindel dat de film van del Toro leent van het stuk Laat me je horen fluisteren.

Om eerlijk te zijn, in beide verhalen wordt een vrouwelijke conciërge bij een overheidsinstelling verliefd op een soort waterdier dat wordt onderworpen aan experimenten. In één geval is het wezen een sprekende dolfijn die oorlogsvoering veracht. In een andere, het is een fuckable magische vis man.

Zo doet die lijken genoeg op elkaar voor een legitiem plagiaatschandaal?

"We zijn geschokt dat een grote studio een film kan maken die zo duidelijk is afgeleid van het werk van mijn overleden vader, zonder dat iemand het heeft erkend en naar ons toekomt voor de rechten", schreef David Zindel in zijn verklaring.

In De vorm van water, Sally Hawkins's stille nachtportier werkt in de geheime regeringsfaciliteit in de jaren '60, wanneer ze een mensachtig vis schepsel tegenkomt met vreemde krachten en een grote hoeveelheid intelligentie. Binnen enkele weken kan hij gebarentaal leren en met haar communiceren, genoeg om te ontsnappen aan de faciliteit.

Laat me je horen fluisteren, oorspronkelijk een toneelstuk dat in 1969 werd geschreven en dat in 1990 werd uitgezonden als een tv-serie, vertoont andere opvallende overeenkomsten.

De conciërges verdienen het vertrouwen van hun schepselen door hen voedsel te geven. Ze dansen ook voor vis tanks met een dweil. Beide wezens komen onder de dreiging van vivisectie - specifiek - en ontsnappen met hulp van hun conciërge in een wasmand. De vriend van de conciërge van het lab helpt ook in beide gevallen.

Velen zeggen dat er bijna is te veel gemeen, ondanks de bewering van Guillermo del Toro dat hij schreef De vorm van water als een origineel verhaal met Vanessa Taylor na het bedenken van het idee tijdens een gesprek met romanschrijver Daniel Kraus.

Het formele antwoord van Fox Searchlight op de aantijgingen op donderdag herhaalt het volgende:

"Guillermo del Toro heeft het spel van meneer Zindel nooit in welke vorm dan ook gelezen of gezien. De heer del Toro heeft een 25-jarige loopbaan gehad waarin hij 10 speelfilms heeft gemaakt en is altijd zeer open geweest over het erkennen van zijn invloeden. Als de Zindel-familie vragen heeft over dit originele werk, verwelkomen we een gesprek met hen."

De vorm van water was onlangs genomineerd voor 13 Oscars totaal, waaronder Beste Afbeelding, Beste Regisseur en - interessant genoeg - Beste originele scenario. Dus deze plagiaire klachten lijken vreselijk actueel.

Dit soort dingen gebeurt nogal veel in genre fiction.

In 2015 heeft schrijver Peter Gallagher een rechtszaak van $ 10 miljoen ingediend tegen Joss Whedon en Lionsgate, waarin hij beweerde dat Het hutje in het bos (2012) - een metablauwe komedie die zijn eigen vermoeide merk van horror satireert - materiaal heeft gestolen uit een in 2006 gepubliceerde roman genaamd The Little White Trip: A Night in the Pines. Beide verhalen hebben betrekking op een groep schoolgaande kinderen die worden aangevallen door moorddadige troepen in een hut in het bos, die uiteindelijk beseffen dat hun toestand wordt gefilmd, zij het voor heel verschillende redenen.

De zaak werd enkele maanden later afgewezen, waarbij rechter Otis D. Wright II van het Amerikaanse district oordeelde dat het uitgangspunt alomtegenwoordig was en dat het verschil in toon en conclusie van deze verhalen voldoende was om verdenkingen van plagiaat te rechtvaardigen:

"De werken kunnen allebei een kernthema van horror hebben, maar Cabine De kern van horror wordt gesplitst met zware hoeveelheden komedie en parodie. Inderdaad, de manier waarop elk werk zich afspeelt, is drastisch anders dan het andere, net zoals de manier waarop ze hun kernthema's ontwikkelen en hoe ze commentaar leveren. '

Goed telefoontje, edelachtbare.

Terug in 2000, zelfs Harry Potter J.K. Rowling moest een plagiaat claimen van een vrouw genaamd Nancy K. Stouffer. Ze geloofde dat Rowling uit haar boek uit 1984 had gestolen De legende van Rah en Dreuzels, waaronder een personage met de naam "Larry Potter." Het gebruik van "Dreuzel" in beide is opmerkelijk, evenals de hilarische opname van Harry's lang verloren oom Larry.

Stouffer bleek frauduleus bewijsmateriaal aan de rechtbank over te leggen om haar bewering te staven en kwam tot de slotsom dat zij een boete van $ 50.000 moest betalen.

Misschien doen we er goed aan om de grotere context van gemeten succes in deze vele gevallen te beschouwen, en de onsterfelijke woorden in gedachten te houden van Judy Corman, een woordvoerster van Scholastic die commentaar leverde op het schandaal van Rowling in 2000:

"Helaas leidt succes vaak tot lichtzinnige claims en we hebben er vertrouwen in dat de rechtbank in ons voordeel zal zijn."

Begin je het patroon hier te zien?

De vorm van water is nu in de bioscopen en de Oscars zullen op 4 maart 2018 worden uitgezonden.