Hoe Lyme-ziekte en hongerige teken te voorkomen dit najaar

De herfst is aangebroken. Dit is het seizoen dat onze bossen transformeert met een mooie kleurweergave en onze keukens vult met de geur van pompoentaart en appelcider. Het brengt ook iets veel minder aangenaam in onze bossen en wandelpaden - zwartgekleurde teken.

In delen van Midden- en Oost-Canada zijn oktober en november de piektijden voor volwassen zwartgebekte teken of "hertenteksten" (Ixodes scapularis). De lente is ook een piektijd voor volwassen activiteit, terwijl de nymfale blacklegged teken actief zijn in het late voorjaar en de vroege zomer. Dit betekent dat ze hongerig zijn naar bloed en op laaggelegen vegetatie in het bos zullen klimmen om te wachten op hun maaltijd. Dit kan een hert of een wasbeer zijn - of u, ik of onze huisdieren.

Afgezien van de inherente afschuw die veel mensen voelen ten opzichte van teken, vormen sommige soorten een risico voor de gezondheid van mens en dier. De blacklegged teek kan verschillende pathogenen overbrengen - met name Borrelia burgdorferi, wat de ziekte van Lyme bij mensen, honden en paarden kan veroorzaken.

Ziekte van Lyme bij de mens is een potentieel slopende ziekte die op lange termijn symptomen kan veroorzaken zoals vermoeidheid, gewrichtspijn, artritis, aangezichtsverlamming en neurologische stoornissen indien onbehandeld. Bij honden is het meest kenmerkende teken een veranderende kreupelheid, meestal gepaard gaand met algemene malaise. In zeldzame gevallen kan het leiden tot een vorm van nierfalen.

Als dierenarts en onderzoeker concentreert mijn werk zich op teken en door teken overgedragen ziekten, met name die welke zowel mensen als dieren treffen. In de afgelopen paar jaar hebben we zeker dramatische veranderingen gezien in onze tekenpopulaties in Canada.

Hoewel dit niet betekent dat we onze outdooractiviteiten moeten beperken, betekent dit wel dat we veel zorgvuldiger moeten nadenken over het voorkomen van teken.

Meester Hitchhikers

In het begin van de jaren negentig was de zwartgeblakerde tekenpopulatie in Canada beperkt tot Long Point, Ontario. In de afgelopen decennia hebben we een voortdurende uitbreiding van het assortiment gezien met bloeiende populaties die nu in veel gebieden van Ontario, Québec, Nova Scotia, New Brunswick en Manitoba te vinden zijn.

Teken - die zelf een zeer beperkte beweging hebben - zijn meesters in het aankoppelen van andere dieren, met name trekvogels.

Elk voorjaar worden miljoenen teken, zwartpotige en andere soorten in Canada op trekvogels geïntroduceerd. Niet al deze tikken zullen overleven en zich voortplanten, maar dit biedt wel een kans voor uitbreiding van de bevolking.

Lente-vogeltrek is geen nieuw fenomeen. Maar wat er aan het veranderen is, is ons klimaat, samen met andere ecologische factoren - zoals gastheerpopulaties en habitat - die de zwartgebande teekoverleving en de bevolkingsgroei vergemakkelijken.

Voldoende temperatuur is een basisvoorwaarde voor veel teekspecies. Temperaturen moeten lang genoeg warm genoeg zijn om de teken te kunnen voeden en ontwikkelen. Door de klimaatverandering worden meer noordelijke gebieden meer geschikt voor zwartgebekte teken.

Klimaatverandering heeft ook gevolgen voor beboste habitats en de verspreiding van in het wild levende soorten, die allemaal de zwartpotige uitbreiding van het teekbereik verder kunnen bevorderen.

Nieuwe teken op het blok

En het zijn niet alleen zwartoorgestoken teken - we hebben opmerkelijke veranderingen in andere teksoorten gezien.

De eenzame ster teek (Amblyomma americanum) heeft zich dramatisch verspreid vanuit de zuidelijke Verenigde Staten naar het noorden. Hoewel er geen populaties bekend zijn in Canada, worden ze vaak geïntroduceerd bij vogels. Recent onderzoek toont aan dat veel gebieden klimatologisch geschikt zijn, met de juiste habitat en gastheren om deze teeksoort te ondersteunen.

Afgelopen november, een exotische tekkensoort uit Azië - de longhorned teek (Haemaphysalis longicornis) - verscheen op een schapenboerderij in New Jersey. Het is nu in meer dan zes staten te vinden.

Wat deze teeksoort uniek maakt, is dat een volwassen vrouwtje niet hoeft te paren om levensvatbare eieren te produceren. Dit betekent dat een populatie snel kan worden gevestigd in een nieuw gebied na de introductie van deze teek.

We weten niet of en wanneer deze soorten in Canada kunnen aankomen. Maar de zwartgebekte teek heeft geïllustreerd dat we waakzaam moeten blijven om de verspreiding en verspreiding van alle teken te volgen.

Hoe een Full Body Check uit te voeren

Het publiek speelt een grote rol bij het controleren op teken. Volksgezondheidsfunctionarissen in veel provincies accepteren tikinzendingen die op mensen worden aangetroffen - een proces dat passieve surveillance wordt genoemd.

Andere programma's bestaan ​​via onderzoeksinstellingen. Onderzoekers van de Ontario en Atlantic Veterinary Colleges runnen de Pet Tick Tracker, die inzendingen van teken van huisdieren accepteert. Honden zijn vooral goed in het oppikken van teken uit de omgeving en kunnen een vroeg waarschuwingssignaal geven dat het ziekterisico verandert.

eTick is een ander online platform dat is ontwikkeld aan de Universiteit van Bishop, waar het publiek een foto van een teek kan indienen ter identificatie. Het is momenteel alleen beschikbaar in Québec, maar er zijn plannen om uit te breiden naar andere provincies.

Helaas, als tekenpopulaties zich eenmaal hebben gevestigd, lijkt het alsof ze hier zijn om te blijven. Maar dit betekent niet dat je moet stoppen om naar buiten te gaan en van de moeder natuur te genieten. Het betekent alleen dat we meer moeten nadenken over het voorkomen van teken.

Er zijn veel dingen die we doen om onszelf gezond te houden. We wassen onze handen voordat we eten en zetten zonnefilter op voordat we naar buiten gaan. En als we nu weer naar binnen gaan, moeten we een volledige controle uitvoeren op onszelf en onze huisdieren.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Katie M. Clow. Lees hier het originele artikel.