Superman kan niet zonder slaap gaan omdat hij in wezen een plant is

Dit artikel van Seth Simons liep oorspronkelijk in Van Winkles (http://vanwinkles.com/), de publicatie over slaap.

De release van deze week van Batman v Superman zal een aantal al lang bestaande vragen beantwoorden. Past Ben Affleck op de iconische kap? Zal Wonder Woman meer dan een cameo-uiterlijk maken? Heeft Zack Snyder echt niets geleerd van de weerslag van de gruwelijke ondergang van generaal Zod? Dit zijn allemaal dringende problemen, maar we hopen dat de blockbuster ook een andere, nog langer bestaande oplossing kan bieden: slaapt Superman?

Ja, het antwoord lijkt op het eerste gezicht vanzelfsprekend. Natuurlijk niet, hij is Superman! Sneller dan een snel rijdende kogel, krachtiger dan een locomotief, in staat om zijn ware identiteit te verbergen door simpelweg een paar stevige hipster-specs aan te doen. Toch is de waarheid zelden zo eenvoudig, vooral wanneer het Kryptonians, multiversums en platformonafhankelijke franchises betreft. Een zorgvuldige blik door het verleden van Man of Steel onthult dat hij inderdaad tot op zekere hoogte slaap nodig heeft, hoewel niet om dezelfde redenen als we alleen aardbewoners zijn.

Eerst een recensie. Zoals het verhaal gaat, haalt Superman zijn kracht uit de gele zon van de aarde. Als we er pedant over zijn, en we zijn er pedant van, absorberen en metaboliseren zijn cellen de energie van de zon net zoals planten, hoewel hij die energie 's nachts ondersteunt dankzij de super geladen aard van gele sterren - in tegenstelling naar Krypton's rood. (Duh.) Hij is in feite een biologische zonnebatterij die de energie van de zon omzet in elke gave die zijn schrijvers geschikt achten: hittevisie, onkwetsbaarheid, bovenmenselijke kracht en uithoudingsvermogen en andere dergelijke vaardigheden die in de loop der jaren zijn gegroeid of afgenomen.

Op film heeft de Superman van Christopher Reeve, geschreven door Mario Puzo en David en Leslie Newman, de macht om Lois Lane's geheugen te wissen en snel genoeg te vliegen zodat hij de tijd omkeert. De opname van Henry Cavill, zoals geschreven door David Goyer en Chris Terrio, toont vooral de kracht en snelheid van Kal-El (de film van Brandon Routh ging over het in slaap vallen van kijkers). Geen enkele take lijkt veel slaap te vergen, wat logisch is: terwijl het ware doel van de slaap ongrijpbaar blijft, weten we dat het essentiële herstellende functies dient die Superman duidelijk niet nodig heeft; de zon doet het werk voor hem. Dus wat kunnen we verzamelen uit de afgelopen 75 jaar van Superman-verhalen?

Tom Peyer, een stripschrijfster en redacteur met verschillende Superman-titels onder zijn riem, wijst naar een beroemde uitgave # 145 uit 1961 waarin Clark Kent op een rinkelende telefoon ontwaakte. Perry White - hoofdredacteur van de Daily Planet - vraagt ​​waarom hij het niet eerder opnam en Clark antwoordde: "Ik sliep, ik denk het te goed." Dit lijkt onze vraag te beantwoorden, maar zoals Peyer opmerkt was dit misschien een opzettelijke misleiding.

"Het verhaal bleek een spot-the-error wedstrijd voor lezers," vertelde hij Van Winkle's. Een opmerking aan het einde van # 145 onthulde dat het verhaal plaatsvond op April Fool's Day en opzettelijk was gevuld met "goofs" en "boo-boos" voor een wedstrijd; de lezer die het meest optrad was beloofd origineel kunstwerk. "Bijna elk detail in het was opzettelijk verkeerd," zei Peyer. Het blijft onduidelijk of de gezonde slaap van Clark een van die schurken was, al gaan we ervan uit dat minstens een van de 30.000 lezers die reageerde op de "Great Superman Boo-Boo Contest" er aanstoot aan heeft genomen.

We kunnen een meer definitief geval van Superman's slaapgewoonten vinden in de "Time and Time Again" -boog van 1991, waarin de Man of Steel door de tijd reist om Linear Man te verslaan, een premiejager die de maan wil vernietigen, omdat, waarom niet. In de laatste panelen van het verhaal keert hij terug naar de 20e eeuw en Lois Lane, die hem een ​​nekwrijving geeft totdat hij in slaap valt.

Dus het lijkt erop dat Superman heeft geslapen. Gewoon … niet veel. Volgens Peyer is het echter niet de verjongende slaapkracht die belangrijk is voor Kal El, maar eerder de psychologische voordelen van dromen. "Het was niet tot Action Comics # 409, 1972, dat de rol van slaap in Superman's leven duidelijk werd uitgelegd," zei hij. "Hier zorgde een dwingende vraag naar zijn tijd ervoor dat hij drie weken lang niet kon slapen en dat resulteerde in een persoonlijk herstel. Hij nam onbewust een derde identiteit aan die herhaaldelijk probeerde Clark Kent te vermoorden. Het was als een verhaal van Philip K. Dick, met zijn nadruk op identiteitsverwarring en veranderde realiteit. Nadat de crisis voorbij was, legde een mede-buitenaardse aan Superman uit dat terwijl hij lichamelijk geen slaap nodig heeft, zijn mentale gezondheid de uitlaat van dromen vereist."

Dit moet resoneren met kijkers van de serie 'Justice League' van het Cartoon Network.In de afleveringen van 'Only A Dream (http://dcau.wikia.com/wiki/Only_A_Dream)' die in 2003 werden uitgezonden, wordt Superman geconfronteerd met een krachtige slechterik genaamd Dr. Destiny. Uitgerust met telepathische krachten, vangt de slechterik Flash, Superman, Green Lantern en Hawkgirl op in vreselijke nachtmerries; in Superman verliest hij de controle over zijn krachten en doodt hij per ongeluk de mensen van wie hij houdt.

We vangen ook een glimp op van zijn niet-wakker wordende leven in de "Sandman" -serie van Neil Gaiman, ook opgenomen in het DC-universum. Hier bezoeken Superman en Batman de begrafenis van Morpheus, de Heer der Dromen, en bespreken brutaal hun eigen onbewuste avonturen - alle meta-verwijzingen naar andere Superman-verhalen. "Eens droomde ik dat ik een vreemd virus had en ik moest doorgaan in de tijd tot het einde van het universum," zegt hij. "Die ik een hekel hebben aan is waar ik gewoon een acteur ben in een vreemde televisieversie van mijn leven."

Oké, dus Superman heeft slaap nodig in een of andere vorm. Maar er is een nogal voor de hand liggend voorbehoud bij dit alles: de regels veranderen wanneer Superman's makers dat willen. Ze veranderden het meest opmerkelijk toen de verhaallijn van 'Crisis op de Oneindige Aarde' halverwege de jaren '80 een stevig deel van het DC-multiversum vernietigde en een paar dozijn helden vermoordde. Het was een (nog steeds controversiële) reboot van soorten voor de franchise, inclusief Superman, wiens bevoegdheden later werden beteugeld.

Nog verwarrend, het DC Cinematic Universe is anders dan het universum van strips en zelfs het tv-universum; gewoon deze week Batman versus Superman regisseur Zack Snyder zei dat hij "The Flash" Grant Gustin nooit overwogen heeft voor zijn aankomende Justice League-film. Dit komt allemaal overeen met het idee dat DC-verhalen bestaan ​​binnen een multiversum waar talloze versies van elke held te vinden zijn. Maar het maakt het moeilijk om een ​​groot verenigde theorie over Superman's slaapgewoonten te bedenken. Tenzij Batman v Superman geeft ons een bevredigend antwoord, we moeten tevreden zijn wetende dat hij de Dark Knight zeker heeft laten gillen als het gaat om slaap.