Waarom de hersens van mensen breken als ze elkaar ontmoeten Dwayne Johnson (en andere beroemdheden)

$config[ads_kvadrat] not found

Dwayne Johnson - Bloopers

Dwayne Johnson - Bloopers
Anonim

Elke poging om de eredienst van beroemdheden te begrijpen, moet beginnen met een harde blik op fandom zelf. Het woord 'fan' komt van het Latijnse woord fanaticus wat "waanzinnig maar goddelijk geïnspireerd" betekent. Dit is toepasselijk. Bij ontmoeting met Dwayne Johnson (en andere beroemdheden) worden mensen gek. Het is - om een ​​aantal wetenschappelijke redenen - altijd zo geweest.

Psychologen hebben een schaal in drie fasen om te beschrijven hoe iemand reageert op een beroemdheid. De eerste fase is "lage aanbidding" - je geniet ervan om erover te kijken en erover te lezen, maar je zult hun ondergoed niet willen ruiken. De volgende fase heeft een 'breder sociaal karakter', wat betekent dat persoonlijk enthousiasme verdiept door collectieve interesse. De laatste fase is "high celebrity worship" en beschrijft mensen die zich overdreven identificeren met een beroemdheid. Dit is het stadium van obsessie.

Deze obsessie beschrijft een parasociale relatie, een liaison gedreven door een diepverslavende component. University of Leicester-onderzoekers debatteren in Persoonlijkheid en individuele verschillen dat dit niveau van celebrity-aanbidding mensen ertoe brengt te geloven dat hun privé-relatie een andere kant heeft. De mensen die meer geneigd zijn om naar deze relatie op zoek te gaan, hebben meestal een "dunne" grensstructuur, wat betekent dat ze openstaan ​​voor ervaring, maar geen groot gevoel hebben voor interpersoonlijke grenzen.

Het is pas sinds kort dat onderzoekers beginnen te studeren en het ermee eens zijn dat een verslaving aan een beroemdheid net zo echt is als een verslaving aan drugs of alcohol. En daarom is het redelijk om te zeggen dat het verslavingsproces waarschijnlijk hetzelfde is. Verslaving begint als een herkenning van genot en eindigt als een streven naar dwangmatig gedrag. Plezier wordt gevoeld wanneer het cluster van zenuwcellen in de cerebrale cortex dopamine afgeeft en omdat dopamine niet alleen plezier creëert maar ook geheugenvorming veroorzaakt, dit vormt de basis voor de ontwikkeling van een verslaving. Het brein registreert alle genoegens en verslavingen op dezelfde manier - dus als je een beroemdheidsaanbidder bent op niveau drie, zal contact hebben met die beroemdheid je een heel echt, en zeer verslavend, hoogtepunt geven.

Dat wil niet zeggen dat alleen de meest pathologisch obsessieve fans in paniek raken als ze hun beroemdheid van keuze zien. De meerderheid van de mensen voelt een kick als ze iemand herkennen die langskomen; een deel hiervan is omdat beroemdheden avatars kunnen zijn voor sociale status. Met hen in contact komen, hoe kort ook, komt met sociaal kapitaal. Dit is de reden waarom mensen je vertellen dat ze een beroemdheid hebben gezien, zelfs als het een beroemdheid is waar jij en jij niet echt om geven. Er is ook dit: verbaasd zijn, onderzoek laat zien, maakt ons blij.

In een onderzoek uit 2001 meet Emory University Functional Neuroimaging Group veranderingen in de hersenactiviteit van mensen via functionele magnetische resonantie beeldvorming. Ze geblinddoekte onderwerpen en sprenkelden sap of water in hun mond - soms in een patroon en andere keren onvoorspelbaar. De onderzoekers ontdekten dat neurale paden sterker reageerden op de onverwachte prikkels, ongeacht of de persoon meer van sap of water hield. Ze beseften dat wanneer een onverwachte prikkel wordt ervaren, de nucleus accumbens van de hersenen reageert, wanneer deze een gevoel van plezier creëert.

Mensen zijn ook gewoon hardwired om te genieten van nieuwe ervaringen - en het zien van Bradley Cooper in je bodega geldt zeker als een nieuwe ervaring. Wanneer nieuwe stimuli worden geïntroduceerd, geeft de hersenen dopamine af, maakt je gelukkig en nieuwe stimuli vragen ook je aandacht, waardoor je wordt geconsumeerd.Hoewel onderzoekers niet helemaal zeker zijn waarom verrassingen onze gedachten domineren, weten we dat mensen 72 procent meer kans hebben om onze aandacht te richten op iets nieuws dan wat we gewend zijn. Uit ander onderzoek is gebleken dat verrassingen onze emoties ook met 400 procent intensiveren - vandaar het geschreeuw dat komt door in de aanwezigheid van Justin Bieber te zijn.

Met intense emoties komt het huilen. wat in essentie gebeurt wanneer iemand overweldigd is door emoties. Positieve gevoelens hebben de neiging om mensen te overweldigen, en om die emotie te reguleren, komen negatieve uitingen naar voren. Zijn mensen verdrietig om Dwayne Johnson te zien? Nee. Dat is niet wetenschappelijk mogelijk. Hun hersens ruiken gewoon wat hij kookt.

$config[ads_kvadrat] not found