V.E. Schwab heeft een meester in monsters

In "Ask a Prophet" gebruiken we onze alien-sondes voor de hersenen van sci-fi, fantasy en speculatieve fictieschrijvers. Deze week spraken we met Victoria Schwab, auteur van urban fantasy-romans als Vicious, die momenteel in ontwikkeling is voor een verfilming van Scott Free Free Productions, The Archived, A Darker Shade of Magic en, meest recent, This Savage Song.

Hoe benader je de wereld?

Ik ben wat ik een chipmunk-auteur noem. Ik vind het leuk om stukjes van een verhaal te verzamelen over een lange periode van tijd totdat ik genoeg heb. Maar als het gaat om het eigenlijke ontwerp van het verhaal en de wereld, staat de setting voorop. En de reden dat het doet is omdat ik over buitenstaanders schrijf. Al mijn hoofdpersonen in al mijn boeken zijn buitenstaanders van de maatschappij waarin zij leven. Dus om de buitenstaanders te begrijpen, moet ik de insiders begrijpen. En om de ingewijden te begrijpen, moet ik de samenleving begrijpen waarin zij zich bevinden. En om de samenleving te begrijpen waarin zij zich bevinden, moet ik de wereld begrijpen. En dus begin ik eigenlijk met het ontwerpen van de wereld die mijn mensen gaan bevolken - en dat is van de technische details van de wereld tot de folklore en de verhalen die ze vertellen en de idiomatische uitdrukkingen die ze hebben. Dan werk ik vanaf daar.

En om de folklore en alle eigenaardigheden van de wereld op te bouwen, doe je veel buiten het onderzoek?

Ik heb een academische achtergrond - ik heb eigenlijk net mijn masterdiploma in monsters gehaald. Ik bestudeer afbeeldingen van monstruositeit in middeleeuwse kunst. En dus kijk ik voortdurend naar een cultureel verhaal met een soort academische lens, en omdat dat iets is dat me altijd interesseert, is het beste onderzoek dat ik heb gedaan om een ​​zeer aanwezige leerling van de wereld om me heen te zijn. Ik ben echt gefascineerd door culturele verhalen en door welke vormen dat weefsel van de samenleving is - of het nu de verhalen zijn die je ouders je voor het slapengaan vertellen wanneer je opgroeit of dat het de meer folkloristische oorsprong is van leven en dood en de seizoenen. Ik weet niet zeker of ik het ooit als onderzoek beschouw, omdat het gewoon iets is waar ik dol op ben om te leren.

Wat is een interessant monster waarvan je denkt dat het niet genoeg verschijnt in verhalen?

Een van de thema's die centraal staat in zoiets Deze Savage Song is dat ik eigenlijk veel meer geïnteresseerd ben in de mensen die de monsters maken of die de monsters vrezen. Dus in middeleeuwse kunst, wanneer je monsters bestudeert, zijn wat je feitelijk leert de mensen in die periode en wat ze vreesden. En dus zijn monsters in elke omgeving echt een weerspiegeling van de mens. Tussen dat en mijn liefde voor anti-helden, denk ik dat ik veel meer geïnteresseerd ben in monsterachtige mensen dan in monsters zelf. Dus heb ik de neiging om naar alles te neigen, van de sociopaten en de moordenaars tot mensen die innerlijke demonen hebben en de verschillen tussen mensen die proberen innerlijke demonen te onderdrukken en de mensen die ze laten gaan. Hoe graag ik ook schrijf over dingen met tanden en klauwen en dergelijke, ik ben eigenlijk veel meer gefascineerd door het soort wangedrocht dat je niet kunt zien aan de oppervlakte.

Het is misschien dwaas om te vragen of je een favoriet bent van je boeken, maar heb je je aangenaam verrast door de ervaring om het te schrijven?

Het ding over schrijven en publiceren is wanneer je voor het eerst aan de slag gaat, je schrijft in een grot en niemand kan het zien. Wanneer je vervolgens wordt gepubliceerd en je veel contract hebt, schrijf je in een glazen bubbel en kan iedereen naar binnen kijken. En het is moeilijk als een creatief persoon. Maar ik schreef verdorven in het geheim in de loop van drie jaar. Ik heb niemand verteld dat ik het aan het schrijven was - niet mijn agent, niet mijn vrienden, niet iemand. Het was zo'n herstellend proces om een ​​project te hebben dat ik me er geen zorgen over maakte of het gepubliceerd zou worden. Het was gewoon voor mij om mijn liefde voor schrijven te ontdekken in een soort van kwetsbare periode voor mij toen ik echt worstelde om die liefde vast te houden. Ik denk dat mijn lezers meestal kunnen zeggen dat het het boek is dat ik het leukste vond omdat ik alles zo donker kon maken als ik wilde.

Over dat gesproken verdorven, is er nieuws op het filmfront?

Het is nog in ontwikkeling. Ik denk altijd dat publiceren langzaam gaat, en dan zie ik de filmindustrie en ik heb zoiets van, "Je maakt publiceren eruit als een stevige wandeling!"

Hoe heb je het fantasie-genre zien veranderen tijdens je tijd erin?

Er zijn trends die in golven voorkomen, zoals trends dat doen. Ik zal altijd dingen schrijven met een bovennatuurlijke neiging omdat ik opgroeide, het kind was dat wilde dat de wereld vreemder was dan het was. Als volwassene ben ik nog steeds degene die wil dat de wereld vreemder is dan hij is. Dat is mijn ras van escapisme. Maar hoe langer ik in de branche ben, hoe meer ik besef dat goede verhalen hun lezers vinden. Fantasie heeft deze grote hoogtijdagen beleefd, maar dan denk ik aan een boek als Simon versus de Homo Sapiens Agenda, wat hedendaags realisme en LGBTQ is. Het wordt zoveel liefde en dat maakt me gelukkig, want misschien is de trend fantasie, en dan zie ik een boek voorbij komen dat al die dingen verzamelt. Ik denk dat de industrie een manier heeft om zich op trend te richten op een manier die lezers niet echt kunnen schelen. Ze willen gewoon goede verhalen.

Wat zijn enkele van je favoriete boeken die je recent hebt gelezen?

De dingen waar ik de laatste tijd van hou zijn Leigh Bardugo's geweest Six of Crows. In het heden ben ik een grote fan van Adam Silvera. Meer gelukkig dan niet is zo'n mooi boek. I hou van de Captive Prince serie door C.S. Pacat. ik lees gewoon number9dream door David Mitchell. Ik ben aan het lezen Knipoog Poppy Midnight tegen april Tucholke. Ik lees ook veel non-fictie; Ik ben net klaar De duivel in de witte stad door Erik Larson.

En zijn er tv-programma's die u momenteel volgt?

Ik ben een grote fan van Peaky Blinders, dat is heerlijk. Ik ben ook een fan van dingen als De flits. Ik ben minder fan van Pijl omdat ik het gevoel heb dat je op een gegeven moment de lat voldoende moet verhogen. Als je iemand van een berg af duwt nadat je ze door de borst hebt gestoken, zouden ze waarschijnlijk moeten sterven. Zelfs de stripverhalenliefhebber in mij is als: "Ok, kerel." Maar ik hou van Waaghals en Jessica Jones en Penny Dreadful. En daar ben ik een grote fan van Boogschutter - wanneer je donkere dingen schrijft, heb je af en toe een pauze nodig.

Omdat fantasie in elk medium groeit, wat vind je het meest enthousiast over de toekomst van het genre?

Ik wil dat mensen meer kansen nemen. Ik zie veel fantasieën in een andere wereld, maar het speelt volgens dezelfde regels als de onze: West-Europees, heteronormatief, heel weinig verandering in sociale dynamiek. Er is geen reden om een ​​fantasie te schrijven waarin iedereen wit en recht is. Ik trek naar boeken die profiteren van het feit dat je deze vrijheid hebt om een ​​wereld te ontwerpen die geen replica van de onze is. Zen Cho doet het heel goed Tovenaar voor de kroon. C.S. Pacat doet het goed in De gevangen Prins serie. N.K. Jemisin doet het goed Het vijfde seizoen. Scott Lynch is er ook goed in en Brian Staveley. Ik wil gewoon meer ambitie zien. Omdat fantasie deze rijkdom heeft, heb ik minder tolerantie omdat het er allemaal hetzelfde uitziet. Er zal altijd een publiek zijn voor een specifiek soort, maar het hoeft niet allemaal een mash-up klassieke modewoordtitel te zijn. Niet alles hoeft te zijn " De Hongerspelen voldoet aan Game of Thrones ! "We hebben zoveel vrijheid in fantasie om te spelen en ik wil dat auteurs spelen.

Dit interview is bewerkt voor beknoptheid en duidelijkheid.