Wetenschap bewijst beharing is naast reinheid kan de baardgiek verlengen

Wij mensen hebben er moeite mee gehad om ons lichaamshaar millennia lang te verzorgen, afwisselend omarmen, verzaken en in rare patronen snijden. Toch is er altijd ontharing geweest en de drang om te plukken, te snijden of te redden. We willen er "clean cut" uitzien. We willen schoon zijn.

We moeten ons niet druk maken.

Volgens fysische intelligentie wetenschapper Guillermo Amador, Ph.D., konden onze aannames niet meer verkeerd zijn. Natuurlijk, zegt hij, het haar vangt kruimels en stof op die enkele vreemde geuren kunnen uitstralen, maar hierdoor blijven mogelijk infectieuze deeltjes van de huid zelf, waar hun overtredingen niet alleen olfactorisch zouden zijn. Haar is het minste van noodzakelijke kwaden.

Gewapend met een gezonde waardering voor haar en zijn ontsmettende vermogens, is Amador op een missie om wetenschappers en ingenieurs te overtuigen van twee dingen:

1. Haar is geweldig om dingen schoon te houden. 2. Die dingen hoeven niet biologisch te zijn.

In een van zijn eerste haargerichte onderzoeken namen Amador en zijn team het Museum of Natural History in New York over en bepaalden nauwgezet de wimpers van meer dan 20 verschillende zoogdieren, en ontdekten een onverwachte correlatie tussen wimperlengte en oogbreedte. Hij vond, door principes van vloeistofdynamica toe te passen, dat wimpers de hoeveelheid lucht en stof die in het oog zelf kwam verminderen, waardoor het niet uitdroogde en kleine deeltjes van het natte oppervlak af hield. Beseffend dat de ogen van insecten zoals fruitvliegen en honingbijen ook volledig bedekt waren met luchtafleidende strengen, bracht hem ertoe te veronderstellen dat lichaamshaar een rol zou kunnen spelen bij het schoonhouden van organismen in het algemeen.

Hij had gelijk.

"Deeltjes die direct op het oppervlak van de huid terechtkomen, plakken in plaats daarvan op het haar," vertelde hij omgekeerde. "Het is een stuk eenvoudiger om deeltjes op haararrays dan de huid te verwijderen."

Als een shag-tapijt verzamelt het haar alles wat voorbij vliegt, maar het houdt het oppervlak eronder schoon en kan gemakkelijk worden uitgeschud. En dieren hebben ingenieuze technieken ontwikkeld om zich te ontdoen van dolend afval in hun vacht, waarvan Amador denkt dat het een nieuwe generatie van zelfreinigende technologie zou kunnen en moeten inspireren, zoals hij in een recent artikel in de Journal of Experimental Biology. Insecten gebruiken bijvoorbeeld hun met pels bedekte armen als borstels om deeltjes weg te vegen van andere behaarde lichaamsdelen. Kunnen zonnepanelen, die elk jaar tot 7 procent van hun vermogen verliezen aan stofophoping, worden uitgerust met filamenten die fungeren als deeltjesvangende haren, die gemakkelijk door menselijke kwasten kunnen worden opgeveegd? Kunnen we niet stofgevoelige biosensoren bedekken met microscopische haren, die deeltjes weg kunnen schieten zoals een hond water afschudt? Hij heeft een overtuigend bewijs geleverd dat de National Science Foundation het onderzoek van zijn team financiert voor het bouwen van op insecten geïnspireerde zelfreinigende oppervlakken.

Natuurlijk zal het toepassen van het zelfreinigende paradigma van de natuur op door de mens gemaakte apparaten menselijke vindingrijkheid vereisen. "Het zal apparaat voor apparaat zijn", zegt Amador. "Welke soorten deeltjes worden bij zonnepanelen verzameld om te voorkomen dat ze licht verzamelen? We kunnen deze haren of filamenten afstemmen op die specifieke deeltjes of milieuomstandigheden. "Micro-elektronica, zegt hij, kan ook profiteren: de piepkleine sensoren die nodig zijn om tegemoet te komen aan het internet der dingen zijn uiterst gevoelig voor stof en op het haar gebaseerde zelfreinigende systemen zou hun levensduur enorm kunnen verlengen. De droomapplicatie van Amador is om ijdelheid "wimpers" op autokoplampen te zien die in feite worden gebruikt om het glas schoon te houden.

Als het gaat om zorgen menselijk netheid, echter, Amador geeft toe dat de dingen een beetje ingewikkelder zijn dan simpelweg het weggooien van onze scheermessen. Trouwens, voor zover dieren gaan, hebben we minder behoefte aan lichaamshaar dan, laten we zeggen, een huisvlieg omdat een handvol stuifmeeldeeltjes op een insect veel zwaarder zijn, in gewicht, dan op een mens. Toch, zegt hij, kan een argument worden aangevoerd voor baardliefhebbers die schoner zijn dan hun blote broeders.